Er komen te veel mensen naar het ziekenhuis voor niet-medische problemen. Dat kost zorgverleners veel te veel tijd, en het kost de maatschappij klauwen met geld.  Als we nou eens stoppen met alle onzinnige ziekenhuisbezoeken, dan kunnen zorgverleners zich weer bezighouden met zorg die écht nodig is.

 Wie daar wel en niet thuishoren en HOE we de druk op de ziekenhuizen verlichten bespreekt Nina van den Dungen met twee zorgadviseurs. Sanne van Eerden is adviseur zorg en welzijn bij Andersson, Elffers, Felix (AEF). En Berend Buys Ballot is programmamanager digitale zorg bij Free Finch. Hij werkt veel voor het Amsterdamse ziekenhuis OLVG, en de grotere ziekenhuisclub Santeon.  

Sociale factoren

Van Eerden: "Professionals in ziekenhuizen constateren regelmatig dat een patiënt meer of andere hulp nodig heeft dan zij kunnen bieden of waarvoor zij opgeleid zijn." Dit ziet Van Eerden op zwangerschap- en kindpoli’s, de spoedeisende hulp en in de geriatrie. "Vooral sociale factoren hebben een substantiële invloed op het ziektebeeld." Sociale factoren zoals armoede, eenzaamheid of opvoedvraagstukken horen niet in het ziekenhuis. Daarom werkt Van Eerden aan samenwerkingen tussen ziekenhuizen en het sociaal domein. "Je wil niet weten hoeveel tijd ziekenhuismedewerkers kwijt zijn aan het vinden van het juiste 'loket' voor de ouders van huilbaby's of eenzame ouderen op de SEH."

Digitale zorgpaden

Een andere manier om de patiënten "het ziekenhuis uit te krijgen" is door meer in te zetten op digitale zorgpaden. Veel chronisch zieke mensen staan onder controle van een specialist in het ziekenhuis. Maar voor hun controles is het alles behalve noodzakelijk om elke keer fysiek naar het ziekenhuis toe te komen, weet Buys Ballot. Hij ontwierp meerdere "digitale zorgpaden", oftewel apps en online consult-opties waarmee patiënten en specialisten efficiënt en op afstand contact kunnen onderhouden. 

Zorgfinanciën

De bottleneck bij afschaling van ziekenhuiszorg is de financiële vergoeding. Hoe wordt het betaald? Want ziekenhuizen worden betaalt per patiëntbezoek. Als de patiënten niet meer in het ziekenhuis komen, omdat ze elders geholpen worden of digitaal, dan verliest het ziekenhuis inkomsten. 

Shared savings

In veel gevallen wordt dat opgevangen met tijdelijke projectgelden, nieuwe betaaltitels van digitale zorgpaden of met "shared savings", waarbij het ziekenhuis en de verzekeraar de bespaarde kosten samen delen. "Op die manier wordt de zorg niet goedkoper. Maar wel goedkoper per patiënt", zegt Buys Ballot. 

Van Eerden wil strenger zijn: "We moeten met elkaar een serieus, niet-vrijblijvend gesprek gaan voeren over welke zorg we niet meer doen en hoe we dat gaan organiseren."

Huilbaby

In de reportage hoor je kinderarts Ineke de Kruijff, werkzaam in het St. Antonius Ziekenhuis in Utrecht. Op hun ABC-poli helpt ze ouders met een huilbaby. Ze checken of er een medische oorzaak onder het overmatig huilen zit (wat maar in 5 procent van de huilbaby's het geval is) en daarna schakelen ze snel weer terug naar het consultatiebureau. 

"Naast deze samenwerking hebben we ook flink ingezet op de informatie die op internet te vinden is. Er is zoveel onjuiste informatie over huilbaby's op internet, dat ouders bang gemaakt worden dat hun baby iets mankeert," vertelde De Kruijff. Ze verwees onder andere naar haar podcast Ontroostbaar.