Waar wij mensen kleding, lichaamsversieringen, muziek en taal kunnen inzetten om te laten zien wat we belangrijk vinden of bij welke groep we horen, gebruiken potvissen speciale klikjes. 

Een enorme internationale groep wetenschappers is voor dit onderzoek aan de slag gegaan met stapels akoestische data van potvisgemeenschappen op 23 locaties verspreid over de wereld. Zelfs als verschillende groepen potvissen in dezelfde wateren verblijven is er tussen de groepen zelden interactie. De dieren weten dus in ieder geval het verschil tussen de eigen groep en de andere groepen.  

De potvissen communiceren onder andere met elkaar in een taal van klikjes, een soort Morsecode. Elke groep heeft een eigen dialect, waarbij er speciale klikjes binnen de taal zijn voor het aangeven van identiteit. De onderzoekers waren benieuwd of deze klikjes ook werden ingezet om de groepscultuur uit te dragen. Als dit zo was dan zou het wellicht net zoals bij mensen werken: hoe meer groepen in de buurt van elkaar leven, hoe duidelijker de cultuur wordt uitgedragen. En dat is precies wat ze vonden.  

Volgens de onderzoekers is het belangrijk om niet-menselijke cultuur te bestuderen en begrijpen, onder andere zodat we dieren en hun leefomgeving beter kunnen beschermen. Maar misschien ook zodat we beseffen: zo uniek zijn we nou ook weer niet.

Lees meer: Whale clans use vocalisations to mark their culture.