Onderzoekers hebben high tech opnameapparatuur gebruikt om te achterhalen hoe individuele zanglijnen in de zangkoren van mannelijke kikkers de kans op een partner beïnvloedden.  

De boskikker paart vroeg in de lente als de vijvers beginnen te ontdooien. De mannetjes verzamelen zich in een geschikte plas en zingen daar in koor tot de vrouwtjes komen. 

Nou denken onderzoekers dat er een hoop verscholen zit in de harmonieën van de kikkers. Zo zouden de verschillen in toonhoogte tussen de zangstemmen iets zeggen over lichaamsbouw, wat mee kan spelen bij het kiezen van zowel de zangpartners voor de mannen, als liefdespartners voor de vrouwen. 

Voor het eerst is het nu gelukt om dit eens goed te bestuderen, zowel in het lab als in de natuur, waar – terwijl honderden kikkers in koor zongen – succesvol de locatie en klank van elke individu in kaart is gebracht. 

Wat bleek: vrouwtjes hebben een voorkeur voor lagere frequenties, terwijl de mannetjes vooral hun timing proberen te matchen met de rest van het koor. Lukt het om vrouwelijke kikkers naar de vijver te krijgen, dan valt het koor vrij snel uit elkaar en is het ieder voor zich. 

Lees meer: Research reveals the sex secrets of amphibian singing choruses.