Volgens hoogleraar Arnoud Boot is de discussie over de zogeheten graaiflatie - de onevenredige verhoging van prijzen ten opzichte van de inflatie - te koppelen aan de cijfers van PostNL. 'Er wordt namelijk gesuggereerd dat graaiflatie meer voorkomt in een geconcentreerde markt, en dan kijk je natuurlijk meteen naar PostNL.'

Het Nederlandse postbedrijf heeft volgens Boot namelijk een monopolie op het gebied van brieven. En dat monopolie betekent dat PostNL de prijzen hoog kan vaststellen, duidt Boot. 'Graaiflatie betekent dat je prijsstijgingen blijft krijgen door bepaalde omstandigheden', stelt hij. 'En het monopolie van PostNL zorgt ervoor dat zij prijzen op een absoluut hoog niveau kunnen houden: een niveau wat de consument kan dragen.'
Met als gevolg dat een bedrijf als PostNL dus hoge marges heeft, en kostenstijgingen vaak niet direct hoeft door te berekenen als ze plaatsvinden. 'De prijs was immers al hoog', aldus Boot.

Daling van de winst

Boot is het dan ook gedeeltelijk eens met de column die Mathijs Bouman vandaag in het Financieele Dagblad schreef, waarin hij stelt dat 'de monopolist zijn prijspleit zo heeft ingericht dat de hoogst mogelijke prijs uit de consument wordt geperst', en dat er 'bij een te enthousiaste doorberekening van de gestegen kosten, een daling van de optimale winst zal plaatsvinden'. Wel vindt hij dat Bouman op één vlak verkeerd zit. 'Net als het Centraal Planbureau', vervolgt hij. 'Als er concurrentie is terwijl je geen marge hebt, en dus iedere kostenstijging moet doorberekenen, betekent dat dat je in een geconcentreerde markt zonder concurrentie prijzen niet zult verhogen.'