In deze achtste aflevering van de KU Leuven-podcast Sonoor vertelt ouderenpsychiater Mathieu Vandenbulcke over de strijd tegen dementie, onze angst om ouder te worden en het recept voor een gelukkige oude dag. “We zien veroudering te vaak als iets negatiefs.” 

Professor Mathieu Vandenbulcke is ouderenpsychiater aan het Universitair Psychiatrisch Centrum KU Leuven en directeur van het Leuven Brain Institute. Hij behandelt onder meer ouderen met dementie, depressies of psychoses, en zoekt naar een verklaring.

“In de geheugenkliniek observeren we patiënten, brengen we hun ziektegeschiedenis in kaart, en doen we neuropsychiatrisch onderzoek. Via hersenscans brengen we het brein in beeld. Die informatie proberen we te linken aan symptomen of gedragsveranderingen.”

Hoewel hij veel ellende te zien krijgt, is Vandenbulcke zelf niet bang om ouder te worden. “Veroudering wordt te vaak als iets negatiefs gezien. We associëren het met zorg en last, ziekte en afhankelijkheid ... Terwijl ouder worden eigenlijk goed is voor ons mentaal welzijn. Ouderen richten zich meer op de positieve aspecten van het leven en zijn emotioneel stabieler. Ook depressies komen minder vaak voor in die leeftijdscategorie. Als de clichés rond ouderdom bevestigd worden, is er geen sprake van ‘normale’ veroudering. Dan is er iets meer aan de hand.”

Gelukkig ouder worden heeft ook deels te maken met aanvaarding, zegt hij. “Veel ouderen krijgen te maken met gezondheidsproblemen. Je daartegen verzetten is zinloos. Mensen die kunnen loslaten en hun verwachtingen afstemmen op wat nog mogelijk is, zijn vaak gelukkiger. Ook hulp durven aanvaarden is belangrijk. En het gevoel hebben dat je een goed leven hebt geleid – dat je een bijdrage hebt geleverd aan de samenleving. Daar kan je best nu al aan beginnen.”

Aan het Leuven Brain Institute, dat het hersenonderzoek aan KU Leuven en UZ Leuven bundelt, zoekt men intussen verwoed naar een middel tegen dementie. “Op tien à vijftien jaar tijd zijn er enorme stappen gezet op het vlak van diagnostiek, hebben we meer inzicht in de ziektemechanismen gekregen, en is er een eerste aanzet gedaan om therapieën te vinden. De hersenen zijn complex, maar als we op hetzelfde elan verder gaan kunnen we over nog eens vijftien jaar misschien wel met doeltreffende behandelingen komen.”