Freek de Jonge over de gedichten

Veel lezers reageerden op het artikel over de stilte tijdens de quarantaine. Veel stuurden ook geluidsfragmenten in: voetstappen in het grind, een voorbijgaand telefoongesprek op straat, en stofzuiger door een openstaand raam, kerkklokken, en vooral, veel gefluit van vogels - zo is te horen op onderstaande compilatie van enkele van deze ingestuurde fragmenten van onder andere  mevrouw Dam uit Purmerend, Jaap Sijben uit Amsterdam, Edward de Kam, Eibert Draisma en de heer Langehorst. 

Support the show.

Veel lezers reageerden op het artikel over de stilte tijdens de quarantaine. Veel stuurden ook geluidsfragmenten in: voetstappen in het grind, een voorbijgaand telefoongesprek op straat, en stofzuiger door een openstaand raam, kerkklokken, en vooral, veel gefluit van vogels - zo is te horen op onderstaande compilatie van enkele van deze ingestuurde fragmenten van onder andere&nbsp; mevrouw Dam uit Purmerend, Jaap Sijben uit Amsterdam, Edward de Kam, Eibert Draisma en de heer Langehorst.&nbsp;<a href="https://www.krant.nl" rel="payment">Support the show.</a>

Het geluid van de stilte

Omdat Babs Gons in hart, nieren en pen toch een spoken word-dichter is wil ze de lezer vragen eerst naar de tekst te luisteren - en daarna pas te lezen. Maar dit advies mag je natuurlijk in de wind slaan. 

 

Als Je Nooit

 

als je nooit in haar schoenen hebt gelopen

nooit met je sleutels tussen je vingers naar huis bent gefietst

een extra large hoodie over je jurk hebt aangetrokken

je hakken verwisseld voor sneakers

om zo hard mogelijk door de nacht naar huis te trappen

 

als je nooit in haar schoenen hebt gelopen

niet weet hoe uitputtend het is om ogen en oren

over je hele lichaam te dragen

de haren in je nek je als alarmbellen

te laten vertellen

wanneer je moet maken dat je wegkomt

je altijd in je hoofd aan het rekenen bent,

hoe laat je waar aankomt,

wanneer je moet vertrekken

en of je dan nog net op tijd

niet hardlopen in het donker

niet via het park

in de trein niet op een tweezitsbankje zitten

groepjes vermijden

nooit je drankje uit het oog verliezen

 

als je nooit in haar schoenen hebt gelopen

niet weet hoe het is om

oogcontact te vermijden, te doen alsof je belt

stoerder te gaan lopen

een busje haarlak in je mouw te dragen

via winkelruiten in de gaten te houden

wie er achter je loopt

een omweg te maken zodat je achtervolger

niet ziet waar je woont

om dan soms het grootste gevaar

in je eigen huis te treffen

want het zijn toch vaak bekenden

 

 

als je nooit in haar schoenen hebt gestaan

het gevoel niet kent geen adem meer te kunnen halen

omdat iemand opeens een deur in het slot draait

de taxi onverwachts afslaat

als je nog nooit je telefoon

zo stevig hebt vastgegrepen

dat het harde kunststof hoesje barst

omdat het je enige hoop op redding is

 

als je niet weet hoe het is om in haar schoenen te staan

niet weet hoe het voelt

niet gehoord, niet geloofd

niet geholpen te worden

om de volgende ochtend

gewoon weer een nieuwe dag te beginnen

de verse wonden, de schade

onzichtbaar

onder je kleding, je huid

vanachter een glimlach

de dag zien door te komen

 

vertel dan nooit

wat zij moet doen

wat ze moet dragen

dat ze moet baren 

en hoe zich te gedragen

 

hoe te bewegen

wanneer te spreken

hoe ze haar lichaam

hoe ze haar leven

 

maar leer de wereld van haar houden

zo hard dat ze nooit meer achterom hoeft te kijken

zo hard dat ze mag dansen wanneer ze wil

gaan waar ze wil

Laat de wereld nu verdomme eens beginnen

hartgrondig van haar te houden

 

Babs Gons

 

 

Support the show.

Omdat Babs Gons in hart, nieren en pen toch een spoken word-dichter is wil ze de lezer vragen eerst naar de tekst te luisteren - en daarna pas te lezen. Maar dit advies mag je natuurlijk in de wind slaan.&nbsp;
&nbsp;
Als Je Nooit
&nbsp;
als je nooit in haar schoenen hebt gelopen
nooit met je sleutels tussen je vingers naar huis bent gefietst
een extra large hoodie over je jurk hebt aangetrokken
je hakken verwisseld voor sneakers
om zo hard mogelijk door de nacht naar huis te trappen
&nbsp;
als je nooit in haar schoenen hebt gelopen
niet weet hoe uitputtend het is om ogen en oren
over je hele lichaam te dragen
de haren in je nek je als alarmbellen
te laten vertellen
wanneer je moet maken dat je wegkomt
je altijd in je hoofd aan het rekenen bent,
hoe laat je waar aankomt,
wanneer je moet vertrekken
en of je dan nog net op tijd
niet hardlopen in het donker
niet via het park
in de trein niet op een tweezitsbankje zitten
groepjes vermijden
nooit je drankje uit het oog verliezen
&nbsp;
als je nooit in haar schoenen hebt gelopen
niet weet hoe het is om
oogcontact te vermijden, te doen alsof je belt
stoerder te gaan lopen
een busje haarlak in je mouw te dragen
via winkelruiten in de gaten te houden
wie er achter je loopt
een omweg te maken zodat je achtervolger
niet ziet waar je woont
om dan soms het grootste gevaar
in je eigen huis te treffen
want het zijn toch vaak bekenden
&nbsp;
&nbsp;
als je nooit in haar schoenen hebt gestaan
het gevoel niet kent geen adem meer te kunnen halen
omdat iemand opeens een deur in het slot draait
de taxi onverwachts afslaat
als je nog nooit je telefoon
zo stevig hebt vastgegrepen
dat het harde kunststof hoesje barst
omdat het je enige hoop op redding is
&nbsp;
als je niet weet hoe het is om in haar schoenen te staan
niet weet hoe het voelt
niet gehoord, niet geloofd
niet geholpen te worden
om de volgende ochtend
gewoon weer een nieuwe dag te beginnen
de verse wonden, de schade
onzichtbaar
onder je kleding, je huid
vanachter een glimlach
de dag zien door te komen
&nbsp;
vertel dan nooit
wat zij moet doen
wat ze moet dragen
dat ze moet baren&nbsp;
en hoe zich te gedragen
&nbsp;
hoe te bewegen
wanneer te spreken
hoe ze haar lichaam
hoe ze haar leven
&nbsp;
maar leer de wereld van haar houden
zo hard dat ze nooit meer achterom hoeft te kijken
zo hard dat ze mag dansen wanneer ze wil
gaan waar ze wil
Laat de wereld nu verdomme eens beginnen
hartgrondig van haar te houden
&nbsp;
Babs Gons
&nbsp;
&nbsp;<a href="https://www.krant.nl" rel="payment">Support the show.</a>

Babs Gons - Als Je Nooit

Een kapotte tv, geen geld en dan dat briefje: ‘Kat vermist'. Leo ruikt zijn kans om tóch die belangrijke wedstrijd te zien. Maarten Spanjer schreef dit verhaal voor de Nationale Voorleeslunch, die vandaag voor de zevende keer plaatsvindt.

Beluister hier hoe Maarten Spanjer zijn eigen verhaal voorleest. 

Support the show.

Een kapotte tv, geen geld en dan dat briefje: &lsquo;Kat vermist'. Leo ruikt zijn kans om t&oacute;ch die belangrijke wedstrijd te zien. Maarten Spanjer schreef dit verhaal voor de Nationale Voorleeslunch, die vandaag voor de zevende keer plaatsvindt.
Beluister hier hoe Maarten Spanjer zijn eigen verhaal voorleest.&nbsp;<a href="https://www.krant.nl" rel="payment">Support the show.</a>

Voorleeslunch 2019: 'Godfried vermist' door Maarten Spanjer

Het lukt ggz-instellingen niet hun plechtige belofte na te komen om patiënten minder vaak op te sluiten. De separeerruimte blijkt een noodzakelijk kwaad, blijkt uit een rondgang van Trouw in samenwerking met Investico en De Groene Amsterdammer. Maar wat vinden patiënten eigenlijk zelf van die isoleercel?

Jeroen Zwaal en Anita Hubner kampten beide in het verleden met psychoses, en verbleven zelf eens in een isoleercel. Voor Trouw schreven samen met redacteur Rianne Oosterom een monoloog, om inzichtelijk te maken hoe dat is: psychose, wanen en het verblijf in 'de separeer'. 

Support the show.

Het lukt ggz-instellingen niet hun plechtige belofte na te komen om pati&euml;nten minder vaak op te sluiten. De separeerruimte blijkt een noodzakelijk kwaad, blijkt uit een rondgang van Trouw in samenwerking met Investico en De Groene Amsterdammer. Maar wat vinden pati&euml;nten eigenlijk zelf van die isoleercel?
Jeroen Zwaal en Anita Hubner kampten beide in het verleden met psychoses, en verbleven zelf eens in een isoleercel. Voor Trouw schreven samen met redacteur Rianne Oosterom een monoloog, om inzichtelijk te maken hoe dat is: psychose, wanen en het verblijf in 'de separeer'.&nbsp;<a href="https://www.krant.nl" rel="payment">Support the show.</a>

De isoleercelmonologen: Anita Hubner

De isoleercelmonologen: Jeroen Zwaal

Het Trouw-geluid

Jet in gesprek met haar dochter

Jet over haar keuze voor euthanasie

Trouw geluid

Dit korte verhaal schreef Kader Abdollah ter gelegenheid van de Nationale Voorleeslunch. 

Dit korte verhaal schreef Kader Abdollah ter gelegenheid van de Nationale Voorleeslunch.

Kader Abdollah - Het leven is een wonder

Bart Chabot - Prinsjesdag

Dit korte verhaal schreef Marion Bloem ter gelegenheid van de Nationale Voorleeslunch. 

Dit korte verhaal schreef Marion Bloem ter gelegenheid van de Nationale Voorleeslunch.

Marion Bloem - Vakantie

Drie verhalen van Marion Bloem, Kader Abdollah en Bart Chabot voor de Nationale Voorleeslunch. 

Drie verhalen van Marion Bloem, Kader Abdollah en Bart Chabot voor de Nationale Voorleeslunch.

De Nationale Voorleeslunch 2022

Dit is het boekenweekgedicht 2022, 'Kortom', van Bart Moeyaert. 

KORTOM

van je ware zijn er zeven op de wereld je weet nog niet dat ik daar een van ben

mogelijk zal ik je nooit omhelzen

toch is de ware liefde onderweg

we reizen in een touringbus bergop

bergaf remmen we mee met onze voeten

dan stapt weer iemand met de glimlach uit recht in de armen van een zielsverwant

evengoed stapt stervend vuur weer op of zal ik zeggen: sissend kooltje

de achterbank, daar wordt getreurd ik ben gaan houden van het woordje ongewisss

met dat verschil dat jij je tijd verspilt aan witte nachten, wanhoop, wachtmuziek

kortom aan alles wat ons eenzaam maakt ik ga je op een dag verrassen

leef door en zoek of wanhoop niet

de bus rijdt voor en als je mij ziet

zeg je: ah.

Bart Moeyaert

 

Dit is het boekenweekgedicht 2022, 'Kortom', van Bart Moeyaert.&nbsp;
KORTOM
van je ware zijn er zeven op de wereld je weet nog niet dat ik daar een van ben
mogelijk zal ik je nooit omhelzen
toch is de ware liefde onderweg
we reizen in een touringbus bergop
bergaf remmen we mee met onze voeten
dan stapt weer iemand met de glimlach uit recht in de armen van een zielsverwant
evengoed stapt stervend vuur weer op of zal ik zeggen: sissend kooltje
de achterbank, daar wordt getreurd ik ben gaan houden van het woordje ongewisss
met dat verschil dat jij je tijd verspilt aan witte nachten, wanhoop, wachtmuziek
kortom aan alles wat ons eenzaam maakt ik ga je op een dag verrassen
leef door en zoek of wanhoop niet
de bus rijdt voor en als je mij ziet
zeg je: ah.
Bart Moeyaert
&nbsp;

Bart Moeyaert - Kortom - Boekenweekgedicht 2022

Drie dichters schreven voor Trouw ieder een gedicht geïnspireerd op ‘Tweestrijd’, het thema van de boekenweek later dit jaar. Deze week: Maud Vanhauwaert.

Drie dichters schreven voor Trouw ieder een gedicht ge&iuml;nspireerd op &lsquo;Tweestrijd&rsquo;, het thema van de boekenweek later dit jaar. Deze week: Maud Vanhauwaert.

Boekenweekgedicht:  Maud Vanhauwaert - Maar morgen!

Drie dichters schreven voor Trouw ieder een gedicht geïnspireerd op ‘Tweestrijd’, het thema van de boekenweek later dit jaar. Deze week: Ingmar Heytze.

Drie dichters schreven voor Trouw ieder een gedicht ge&iuml;nspireerd op &lsquo;Tweestrijd&rsquo;, het thema van de boekenweek later dit jaar. Deze week: Ingmar Heytze.

Boekenweekgedicht: Ingmar Heytze - Hoe Nederland de wereld redt

Drie dichters schreven voor Trouw ieder een gedicht geïnspireerd op ‘Tweestrijd’, het thema van de boekenweek in coronajaar 2021. Beluister hier de ingesproken gedichten. 

Drie dichters schreven voor Trouw ieder een gedicht ge&iuml;nspireerd op &lsquo;Tweestrijd&rsquo;, het thema van de boekenweek in coronajaar 2021. Beluister hier de ingesproken gedichten.&nbsp;

Het Trouw-geluid

Social links:

Follow the podcast:

6 clip(s)

2 clip(s)

3 clip(s)

3 clip(s)