Een hardnekkige one-liner; "25% van de 15 jarigen is laaggeletterd, of is functioneel analfabeet". De afgelopen maanden op meerdere plekken te horen geweest, zoals bij Geert Wilders tijdens de algemene politieke beschouwingen. Maar ook begin december kwam deze quote weer vaker voorbij na de waarschuwing van de onderwijsraad voor een kansenongelijkheid in het onderwijs veroorzaakt door privé bijles. Waar komt het getal vandaan en gaat het echt zo slecht met het Nederlandse onderwijs?

 

Een hardnekkige one-liner; "25% van de 15 jarigen is laaggeletterd, of is functioneel analfabeet". De afgelopen maanden op meerdere plekken te horen geweest, zoals bij Geert Wilders tijdens de algemene politieke beschouwingen. Maar ook begin december kwam deze quote weer vaker voorbij na de waarschuwing van de onderwijsraad voor een kansenongelijkheid in het onderwijs veroorzaakt door priv&eacute; bijles. Waar komt het getal vandaan en gaat het echt zo slecht met het Nederlandse onderwijs?
&nbsp;

Uitspraken, beloftes en voorspellingen vliegen je om de oren. In de FactGurus-podcast gaan we op zoek naar aantoonbare feiten achter een uitspraak met als doel de vraag "klopt dit wel?" te beantwoorden. Host: Frank Leeman.

FactGurus | BNR

Uitspraken, beloftes en voorspellingen vliegen je om de oren. In de FactGurus-podcast gaan we op zoek naar aantoonbare feiten achter een uitspraak met als doel de vraag "klopt dit wel?" te beantwoorden. Host: Frank Leeman.

FactGurus

Is een kwart van de 15 jarigen écht bijna analfabeet?

De term "opt-out" is weer terug in het Nederlandse politieke discours, dankzij het hoofdlijnenakkoord. VVD-politicus en voormalig minister Henk Kamp benadrukte in een uitzending van OP1 het belang van een opt-out voor Nederland. Caroline van der Plas voegde hier in Buitenhof aan toe dat Nederland sterker moet optreden binnen de EU.

Een opt-out, waarbij een lidstaat van de Europese Unie niet verplicht is zich aan een bepaalde afspraak te houden, is echter niet eenvoudig te verkrijgen. Ten tijde van het stikstofdossier en de natuurherstelwet is dit idee al vaker besproken, maar volgens experts zoals Kati Piri van GroenLinks-PvdA en universitair hoofddocent Sebastiaan Princen van de Universiteit Utrecht is de kans klein dat Nederland dit zal bereiken.

Er zijn twee soorten opt-outs in de EU: de eerste vereist een nieuw verdrag of een aanpassing hiervan, een complex proces. De tweede mogelijkheid is bij de invoering of aanpassing van een nieuwe wet, maar ook dit kan een land niet alleen bepalen.

Het huidige kabinet zou graag een opt-out willen afdwingen, maar dit is praktisch gezien zeer moeilijk. Zelfs als Nederland een opt-out voor een nieuwe wet zou kunnen onderhandelen, moet een meerderheid van de EU-lidstaten hiermee instemmen. Dit maakt de kans op succes klein, vooral voor politiek gevoelige onderwerpen zoals immigratiewetten.

Opt-outs zijn zeldzaam en sinds de jaren '90 zijn er maar weinig nieuwe significante opt-outs geweest. Onderzoek van Princen toont aan dat ongeveer een vijfde van de EU-wetten een opt-out bevat, maar deze gaan vaak om minder controversiële zaken, zoals een opt-out voor zee gerelateerde ruimtelijke ordening voor landen die niet aan zee liggen. Grote en politiek beladen onderwerpen hebben veel minder kans op een succesvolle opt-out.

De term "opt-out" is weer terug in het Nederlandse politieke discours, dankzij het hoofdlijnenakkoord. VVD-politicus en voormalig minister Henk Kamp benadrukte in een uitzending van OP1 het belang van een opt-out voor Nederland. Caroline van der Plas voegde hier in Buitenhof aan toe dat Nederland sterker moet optreden binnen de EU.
Een opt-out, waarbij een lidstaat van de Europese Unie niet verplicht is zich aan een bepaalde afspraak te houden, is echter niet eenvoudig te verkrijgen. Ten tijde van het stikstofdossier en de natuurherstelwet is dit idee al vaker besproken, maar volgens experts zoals <a href="https://www.bnr.nl/podcast/bnr-headlines/10547134/opt-out-voor-asiel-gaan-ze-niet-voor-elkaar-krijgen">Kati Piri</a> van GroenLinks-PvdA en universitair hoofddocent Sebastiaan Princen van de Universiteit Utrecht is de kans klein dat Nederland dit zal bereiken.
Er zijn twee soorten opt-outs in de EU: de eerste vereist een nieuw verdrag of een aanpassing hiervan, een complex proces. De tweede mogelijkheid is bij de invoering of aanpassing van een nieuwe wet, maar ook dit kan een land niet alleen bepalen.
Het huidige kabinet zou graag een opt-out willen afdwingen, maar dit is praktisch gezien zeer moeilijk. Zelfs als Nederland een opt-out voor een nieuwe wet zou kunnen onderhandelen, moet een meerderheid van de EU-lidstaten hiermee instemmen. Dit maakt de kans op succes klein, vooral voor politiek gevoelige onderwerpen zoals immigratiewetten.
Opt-outs zijn zeldzaam en sinds de jaren '90 zijn er maar weinig nieuwe significante opt-outs geweest. Onderzoek van Princen toont aan dat ongeveer een vijfde van de EU-wetten een opt-out bevat, maar deze gaan vaak om minder controversiële zaken, zoals een opt-out voor zee gerelateerde ruimtelijke ordening voor landen die niet aan zee liggen. Grote en politiek beladen onderwerpen hebben veel minder kans op een succesvolle opt-out.

Een asiel opt-out voor Nederland  is extreem onwaarschijnlijk.

Vorige week publiceerde het AD 7 tips om brandstof te besparen. Volgens het AD moeten we onder andere vroeg tanken om door de koele lucht meer benzine te krijgen per liter, achter een vrachtwagen rijden, terwijl we schoenen met dunne zolen dragen. Aan het eind van de rit achteruit in de schaduw parkeren om verdamping van benzine te voorkomen, én we moeten onze auto goed schoonhouden. Hoeveel zin hebben deze tips?

Vorige week publiceerde het AD 7 tips om brandstof te besparen. Volgens het AD moeten we onder andere vroeg tanken om door de koele lucht meer benzine te krijgen per liter, achter een vrachtwagen rijden, terwijl we schoenen met dunne zolen dragen. Aan het eind van de rit achteruit in de schaduw parkeren om verdamping van benzine te voorkomen, én we moeten onze auto goed schoonhouden. Hoeveel zin hebben deze tips?

Tank je bij kou meer benzine door het uitzettingscoëfficiënt?

Amsterdam zou de duurste stad van Europa zijn met een (mediaan) huurprijs van 2275 euro. Maar ook andere Nederlandse steden als Rotterdam en Den Haag zouden de top van Europa aanvoeren. Dit concludeerde een onderzoek van verhuurplatform HousingAnywhere begin dit jaar. Het onderzoek legt de nadruk op gemeubileerde woningen met een tijdelijk karakter, wat niet representatief is voor de volledige huurmarkt voor bijvoorbeeld onbepaalde tijd. 61% van de huurprijzen in het onderzoek omvatten extra kosten, hoewel het niet duidelijk is welke kosten dat dan zijn en of die in de huurprijs horen te zitten.

Volgens hoogleraar woningmarkt Peter Boelhouwer is een cruciale kwestie bij het interpreteren van huurprijzen de vergelijkbaarheid van gegevens. Het housingAnywhere platform verhuurt de gemeubileerde woningen voor minimaal 1 maand, met een gemiddelde huurperiode van 254 dagen. Daardoor richt het onderzoek zich voornamelijk op kortere termijnverhuur, wat niet direct overeenkomt met de behoeften van veel huurders. Over het algemeen wordt gekeken naar andere factoren, zoals het besteedbaar inkomen, van belang bij het beoordelen van de daadwerkelijke betaalbaarheid van huurwoningen, vertelt Boelhouwer. Immers de steden in Zuid en Oost Europa zijn vaak goedkoper, maar de lonen liggen er ook lager.

Een bredere kijk op de huurmarkt laat zien dat Nederlandse steden, inclusief Amsterdam, zich bevinden in de top 6 van Europa wat betreft de last van woonkosten als percentage van het inkomen. Daarnaast wijst Boelhouwer op onderzoek waarbij gekeken wordt naar de ‘housing cost overburden’ (het percentage van de mensen dat meer dan 40% van hun inkomen aan hun woning moet uitgeven), dan komt bij nederland het getal 12.1% daaruit, boven het Europees gemiddelde van 10,6 en hebben we 6 landen boven ons. Dat maakt Nederland niet de hoogste in die manier van kijken, maar wel top 10.

Wat betreft onderzoek naar Amsterdam specifiek, is er weinig vergelijkbaar materiaal. Hoewel een onderzoek van The Economist en het Economic Research Institute huurprijzen in relatie tot het inkomen heeft beoordeeld voor 35 steden in Europa, wordt er in dat onderzoek alleen gekeken naar Den Haag als Nederlandse stad, waarbij Den Haag op plek 15 in de lijst stond, een stuk lager dan in het onderzoek van housingAnywhere, waar Den Haag op plek 4 staat.

Kortom, terwijl Amsterdam mogelijk een van de duurste steden is in absolute bedragen voor kortetermijnverhuur via platforms zoals housingAnywhere, zijn Nederlandse steden over het algemeen niet de duurste in Europa als het gaat om lange termijn huisvesting, rekening houdend met het inkomen van de huurders.

Amsterdam zou de duurste stad van Europa zijn met een (mediaan) huurprijs van 2275 euro. Maar ook andere Nederlandse steden als Rotterdam en Den Haag zouden de top van Europa aanvoeren. Dit concludeerde een onderzoek van verhuurplatform HousingAnywhere begin dit jaar. Het onderzoek legt de nadruk op gemeubileerde woningen met een tijdelijk karakter, wat niet representatief is voor de volledige huurmarkt voor bijvoorbeeld onbepaalde tijd. 61% van de huurprijzen in het onderzoek omvatten extra kosten, hoewel het niet duidelijk is welke kosten dat dan zijn en of die in de huurprijs horen te zitten.
Volgens hoogleraar woningmarkt Peter Boelhouwer is een cruciale kwestie bij het interpreteren van huurprijzen de vergelijkbaarheid van gegevens. Het housingAnywhere platform verhuurt de gemeubileerde woningen voor minimaal 1 maand, met een gemiddelde huurperiode van 254 dagen. Daardoor richt het onderzoek zich voornamelijk op kortere termijnverhuur, wat niet direct overeenkomt met de behoeften van veel huurders. Over het algemeen wordt gekeken naar andere factoren, zoals het besteedbaar inkomen, van belang bij het beoordelen van de daadwerkelijke betaalbaarheid van huurwoningen, vertelt Boelhouwer. Immers de steden in Zuid en Oost Europa zijn vaak goedkoper, maar de lonen liggen er ook lager.
Een bredere kijk op de huurmarkt laat zien dat Nederlandse steden, inclusief Amsterdam, zich bevinden in de top 6 van Europa wat betreft de last van woonkosten als percentage van het inkomen. Daarnaast wijst Boelhouwer op onderzoek waarbij gekeken wordt naar de ‘housing cost overburden’ (het percentage van de mensen dat meer dan 40% van hun inkomen aan hun woning moet uitgeven), dan komt bij nederland het getal 12.1% daaruit, boven het Europees gemiddelde van 10,6 en hebben we 6 landen boven ons. Dat maakt Nederland niet de hoogste in die manier van kijken, maar wel top 10.
Wat betreft onderzoek naar Amsterdam specifiek, is er weinig vergelijkbaar materiaal. Hoewel een onderzoek van The Economist en het Economic Research Institute huurprijzen in relatie tot het inkomen heeft beoordeeld voor 35 steden in Europa, wordt er in dat onderzoek alleen gekeken naar Den Haag als Nederlandse stad, waarbij Den Haag op plek 15 in de lijst stond, een stuk lager dan in het onderzoek van housingAnywhere, waar Den Haag op plek 4 staat.
Kortom, terwijl Amsterdam mogelijk een van de duurste steden is in absolute bedragen voor kortetermijnverhuur via platforms zoals housingAnywhere, zijn Nederlandse steden over het algemeen niet de duurste in Europa als het gaat om lange termijn huisvesting, rekening houdend met het inkomen van de huurders.

Is een kwart van de 15 jarigen écht bijna analfabeet?

In 1 playlist(s)

FactGurus

Social links

Follow podcast

Recent clips