2025 was nou niet bepaald een duurzaam jaar. Bedrijven trokken hun groene beloften in, de klimaattop mislukte en wereldwijd bleef de uitstoot stijgen. Volgens hoogleraar Klaas van Egmond hebben we met het huidige financiële systeem weinig uitzicht op verbetering.

Deze aflevering in het kort:
☑️ Waarom 2025 volgens Van Egmond een mislukking was voor milieu en klimaat
☑️ Hoe ons financiële systeem vergroening structureel afremt
☑️ Wat er wél kan veranderen - van governance tot geldcreatie

Van Egmond noemt 2025 zonder omwegen een verloren jaar voor duurzaamheid. Bedrijven schroefden hun doelen terug, internationale conferenties kwamen nergens op uit en de uitstoot steeg ondanks alle beleidsambities gewoon door. Volgens Van Egmond is dit geen incident maar een patroon: politieke wil brokkelt af, economische zorgen domineren en burgers raken murw van halfslachtig beleid. Hij plaatst deze ontwikkelingen in een bredere context van geopolitieke onrust en fossiele afhankelijkheid, die de urgentie van duurzame keuzes alleen maar groter maakt.

🎧 Luister ook | hoe ons voedselsysteem er kan uitzien in 2050

Hij stelt dat veel mislukkingen terug te voeren zijn op het financiële stelsel zelf. In een systeem waarin winstmaximalisatie overheerst, aandeelhouders verduurzaming kunnen blokkeren en banken geld creëren op basis van korte-termijnrendement, wordt echte groene vooruitgang vrijwel onmogelijk. Hij waarschuwt dat duurzaamheid binnen deze logica altijd het onderspit delft. Toch ziet hij ruimte voor verandering: van het beperken van aandeelhoudersmacht tot het belonen van langetermijninvesteringen en een grotere publieke rol in geldcreatie, bijvoorbeeld via een toekomstige digitale euro.

🎧 Luister ook | de meest hardnekkige mythes over houtbouw

Van Egmond benadrukt dat systeemverandering niet utopisch is: veel verworvenheden die we nu vanzelfsprekend vinden, begonnen ooit als onhaalbare idealen. De weg vooruit vraagt volgens hem om politieke moed, maatschappelijke druk én een nieuw economisch kompas waarbij ecologie de randvoorwaarden bepaalt. Voor burgers en bedrijven ziet hij een concrete rol: bewuste consumptie, steun voor duurzame modellen en het versterken van initiatieven die wél waarde creëren voor de lange termijn.