Ons land heeft dringend behoefte aan een cursus EHBP: eerste hulp bij PVV-kabinet. De opkomst van populistisch rechts is in inmiddels beschreven met kilometers essays, long reads, ooggetuigen verslagen, antropologisch onderzoek in PVV-stemmende wijken. De conclusie is altijd hetzelfde: het is doodeng, levensgevaarlijk, we snappen een beetje waar het vandaan komt, maar hebben geen flauw idee er mee om te gaan.

De Amsterdamse GroenLinks-wethouder Rutger Groot Wassink, moest deze week de keutel intrekken dat hij ‘de telefoon niet zou opnemen als PVV-minister Faber zouden bellen’. De uitnodiging van PVV-Kamervoorzitter Martin Bosma voor de slavernijherdenking werd ingetrokken, vanwege zijn eerdere uitspraken over het slavernijverleden. Hoewel ik er best begrip voor heb, zijn beide voorbeelden van de eerste stap van rouwverwerking: ontkenning.

Het is een nogal hulpeloze houding, een die er bovendien niet toe zal leiden dat het experiment met de PVV eenmalig is. Ik vraag me bovendien af, voor wie het ongemakkelijker is om met een plechtig gezicht een krans te leggen bij het slavernijmonument: de organisatie, of Martin Bosma.

Maar hoe dan wel: ten eerste. De PVV-regering is een werkelijkheid die moet worden aanvaard. Dat is iets totaal anders dan het ermee eens zijn. Negeren en ontkennen geeft hen alleen maar reden om hetzelfde terug te doen.

Ten tweede, PVV’ers houden er niet van ter verantwoording te worden geroepen, daarom komen ze bijvoorbeeld nooit bij BNR. Maar vanaf volgende week hoeven zij niet zelf te spreken, dat doen de gevolgen van hun beleid: ieder probleem met migratie, de zorg en de economie, staat nu dikke vette PVV-stempel op.

En ten derde: mensen in het midden moeten zich te raden gaan, hoe zij waarheden over onze samenleving die zij vanzelfsprekend achtten, weer geloofwaardig kunnen maken voor mensen voor wie deze waarheden niet meer vanzelfsprekend zijn.

Want zolang zij die cursus EHBP niet ontwikkelen. Liggen ze hulpeloos, machteloos in de stabiele zijligging.

Dit is een column van Julian Verbeek. 

Ons land heeft dringend behoefte aan een cursus EHBP: eerste hulp bij PVV-kabinet. De opkomst van populistisch rechts is in inmiddels beschreven met kilometers essays, long reads, ooggetuigen verslagen, antropologisch onderzoek in PVV-stemmende wijken. De conclusie is altijd hetzelfde: het is doodeng, levensgevaarlijk, we snappen een beetje waar het vandaan komt, maar hebben geen flauw idee er mee om te gaan.
De Amsterdamse GroenLinks-wethouder Rutger Groot Wassink, moest deze week de keutel intrekken dat hij ‘de telefoon niet zou opnemen als PVV-minister Faber zouden bellen’. De uitnodiging van PVV-Kamervoorzitter Martin Bosma voor de slavernijherdenking werd ingetrokken, vanwege zijn eerdere uitspraken over het slavernijverleden. Hoewel ik er best begrip voor heb, zijn beide voorbeelden van de eerste stap van rouwverwerking: ontkenning.
Het is een nogal hulpeloze houding, een die er bovendien niet toe zal leiden dat het experiment met de PVV eenmalig is. Ik vraag me bovendien af, voor wie het ongemakkelijker is om met een plechtig gezicht een krans te leggen bij het slavernijmonument: de organisatie, of Martin Bosma.
Maar hoe dan wel: ten eerste. De PVV-regering is een werkelijkheid die moet worden aanvaard. Dat is iets totaal anders dan het ermee eens zijn. Negeren en ontkennen geeft hen alleen maar reden om hetzelfde terug te doen.
Ten tweede, PVV’ers houden er niet van ter verantwoording te worden geroepen, daarom komen ze bijvoorbeeld nooit bij BNR. Maar vanaf volgende week hoeven zij niet zelf te spreken, dat doen de gevolgen van hun beleid: ieder probleem met migratie, de zorg en de economie, staat nu dikke vette PVV-stempel op.
En ten derde: mensen in het midden moeten zich te raden gaan, hoe zij waarheden over onze samenleving die zij vanzelfsprekend achtten, weer geloofwaardig kunnen maken voor mensen voor wie deze waarheden niet meer vanzelfsprekend zijn.
Want zolang zij die cursus EHBP niet ontwikkelen. Liggen ze hulpeloos, machteloos in de stabiele zijligging.
Dit is een column van Julian Verbeek.

Iedere week vertelt eindredacteur online van BNR Julian Verbeek wat hem opvalt.

De Week van Verbeek | BNR

Iedere week vertelt Julian Verbeek, eindredacteur online van BNR, wat hem opvalt. Daarmee besluit hij wekelijks het dagelijks programma van BNR, The Daily Move. Je kunt donderdags om 18.25 uur live luisteren op BNR, of hier de microcast terugluisteren.

Iedere week vertelt Julian Verbeek, eindredacteur online van BNR, wat hem opvalt. Daarmee besluit hij wekelijks het dagelijks programma van BNR, The Daily Move. Je kunt donderdags om 18.25 uur live luisteren op BNR, of hier de microcast terugluisteren.

Eerste hulp bij PVV-kabinet

Gedrag uit het verleden, is de beste voorspeller van de toekomst. Als dat zo is, kunnen we onze borst natmaken voor kabinet Schoof I. Ze zijn nog niet eens écht begonnen, en het is nu al een extraparlementair programmacabaret.

Gidi Markuszower van de PVV kwam niet door de veiligheidsscreening als minister, Geert Wilders vond de ‘inhoud van de naslag’ genoeg om zijn kandidatuur in te trekken. Markuszower het daar niet mee eens, en noemt de situatie ‘Kafkaësk’. Die vergelijking gaat niet helemaal op. Wilders en Markuszower lijken te weten wat er in het rapport staat, in tegenstelling tot de hoofdpersoon van Het Proces van Franz Kafka. Dat bewijst maar weer eens, wat een slecht idee het is dat dit kabinet de btw op boeken wil verhogen.

Daarop schoof Wilders Marjolein Faber naar voren. Die weigerde haar uitspraken terug te nemen over omvolking en islam als verwerpelijke ideologie. Maar, ze belooft zich te gedragen ‘zoals het een minister betaamt’. Het is een creatieve variant op don’t ask don’t tell. Het Amerikaanse leger had jarenlang het beleid niet te vragen of soldaten homoseksueel waren. Want, zo was het idee, als wij het niet vragen, hoef jij het ook niet te zeggen. Alleen in het geval van Faber weten we al wat ze vindt van de islam en omvolking: en zolang wij er niet over beginnen, doe zij dat ook niet.

Er is novum: voor het eerst in onze de geschiedenis moeten nieuwe bewindspersonen voor hun beëdiging zich verklaren in hoorzitting van de Kamer. Net als in Amerika, maar dan een heel slap aftreksel. Een hoorzitting voor nieuwe ministers, wat kun je daar nou tegen hebben, lekker transparant en democratisch. Het gesprekken zonder enige consequentie, die nergens aan bijdragen, ze zijn niet eens bindend. Het mag geen verrassing heten, dit is een idee van D66.

Een precies op het moment kabinet Schoof I eindelijk gaat beginnen, wordt duidelijk dat Mark Rutte écht naar de NAVO gaat. Op 2 juli geeft Rutte de sleutels van het Torentje door aan Dick Schoof, ik ben benieuwd wat hij tegen hem zegt. ‘Nou jongen, succes met deze onderneming.’

Dit is een column van Julian Verbeek.

Gedrag uit het verleden, is de beste voorspeller van de toekomst. Als dat zo is, kunnen we onze borst natmaken voor kabinet Schoof I. Ze zijn nog niet eens écht begonnen, en het is nu al een extraparlementair programmacabaret.
Gidi Markuszower van de PVV kwam niet door de veiligheidsscreening als minister, Geert Wilders vond de ‘inhoud van de naslag’ genoeg om zijn kandidatuur in te trekken. Markuszower het daar niet mee eens, en noemt de situatie ‘Kafkaësk’. Die vergelijking gaat niet helemaal op. Wilders en Markuszower lijken te weten wat er in het rapport staat, in tegenstelling tot de hoofdpersoon van Het Proces van Franz Kafka. Dat bewijst maar weer eens, wat een slecht idee het is dat dit kabinet de btw op boeken wil verhogen.
Daarop schoof Wilders Marjolein Faber naar voren. Die weigerde haar uitspraken terug te nemen over omvolking en islam als verwerpelijke ideologie. Maar, ze belooft zich te gedragen ‘zoals het een minister betaamt’. Het is een creatieve variant op don’t ask don’t tell. Het Amerikaanse leger had jarenlang het beleid niet te vragen of soldaten homoseksueel waren. Want, zo was het idee, als wij het niet vragen, hoef jij het ook niet te zeggen. Alleen in het geval van Faber weten we al wat ze vindt van de islam en omvolking: en zolang wij er niet over beginnen, doe zij dat ook niet.
Er is novum: voor het eerst in onze de geschiedenis moeten nieuwe bewindspersonen voor hun beëdiging zich verklaren in hoorzitting van de Kamer. Net als in Amerika, maar dan een heel slap aftreksel. Een hoorzitting voor nieuwe ministers, wat kun je daar nou tegen hebben, lekker transparant en democratisch. Het gesprekken zonder enige consequentie, die nergens aan bijdragen, ze zijn niet eens bindend. Het mag geen verrassing heten, dit is een idee van D66.
Een precies op het moment kabinet Schoof I eindelijk gaat beginnen, wordt duidelijk dat Mark Rutte écht naar de NAVO gaat. Op 2 juli geeft Rutte de sleutels van het Torentje door aan Dick Schoof, ik ben benieuwd wat hij tegen hem zegt. ‘Nou jongen, succes met deze onderneming.’
Dit is een column van Julian Verbeek.

Extraparlementair programmacabaret

En toen was er Dick Schoof, de premierskabinet. Het einde is in zicht van een formatie, die net zo lang en vermoeiend is als een seizoen B&B Vol Liefde. Dick Schoof is aangesteld om het hoofdlijnenakkoord uit te voeren, dat is geschreven door PVV, VVD, NSC & BBB. Maar met zo’n carrière, kan ik me niet voorstellen dat Dick Schoof zelf niet ook een mening heeft. En daarom richt ik me nu tot jou, Dick.

Lezen en leesvaardigheid zijn prachtige onderwerpen voor een kabinet om zich op te profileren. Niets is zo goed voor je als lezen. Van lezen steekt je altijd iets van op, het is ontspannend. En zolang je er niet bij eet, kom je er ook niet van aan.

Maar helaas. In het hoofdlijnenakkoord wordt het btw-tarief op boeken, kranten en tijdschriften ruim verdubbeld. Tot maar liefst 21 procent, precies drie keer zoveel als het gemiddelde in Europa.

Dit beleid is volgens mij gestoeld op de denkfout, dat lezen een luxe is van de linkse elite. Maar dat is het niet. Het is een noodzaak. Door te lezen leer je de woorden, om wat in je hoofd zit, over te dragen aan anderen. Een vaardigheid die in vrijwel ieder modern beroep noodzakelijk is. Want zelfs in een wereld met AI, zul je moeten begrijpen wat ergens staat.

En we doen het al zo slecht. Qua leesvaardigheid staat Nederland binnen de EU op 21ste plaats. Een uitgelezen kans om de Nederlander daadwerkelijk weer op #1 te zetten.

En waar investeert het kabinet dan wel in? 130 rijden op de snelweg. Het getuigt van een rancuneuze ploerterigheid. Het  mensbeeld dat dit kabinet kennelijk voorstaat, is snel onderweg, maar traag van geest.

Maar beste Dick, dat hoeft niet zo te zijn. Ik had eerlijk gezegd nog nooit van je gehoord. Maar als jij een meerderheid vindt, om dit achterlijke idee terug te draaien, lijkt me dat een fantastisch begin.

Dit is een column van Julian Verbeek

En toen was er Dick Schoof, de premierskabinet. Het einde is in zicht van een formatie, die net zo lang en vermoeiend is als een seizoen B&amp;B Vol Liefde. Dick Schoof is aangesteld om het hoofdlijnenakkoord uit te voeren, dat is geschreven door PVV, VVD, NSC &amp; BBB. Maar met zo’n carrière, kan ik me niet voorstellen dat Dick Schoof zelf niet ook een mening heeft. En daarom richt ik me nu tot jou, Dick.
Lezen en leesvaardigheid zijn prachtige onderwerpen voor een kabinet om zich op te profileren. Niets is zo goed voor je als lezen. Van lezen steekt je altijd iets van op, het is ontspannend. En zolang je er niet bij eet, kom je er ook niet van aan.
Maar helaas. In het hoofdlijnenakkoord wordt het btw-tarief op boeken, kranten en tijdschriften ruim verdubbeld. Tot maar liefst 21 procent, precies drie keer zoveel als het gemiddelde in Europa.
Dit beleid is volgens mij gestoeld op de denkfout, dat lezen een luxe is van de linkse elite. Maar dat is het niet. Het is een noodzaak. Door te lezen leer je de woorden, om wat in je hoofd zit, over te dragen aan anderen. Een vaardigheid die in vrijwel ieder modern beroep noodzakelijk is. Want zelfs in een wereld met AI, zul je moeten begrijpen wat ergens staat.
En we doen het al zo slecht. Qua leesvaardigheid staat Nederland binnen de EU op 21ste plaats. Een uitgelezen kans om de Nederlander daadwerkelijk weer op #1 te zetten.
En waar investeert het kabinet dan wel in? 130 rijden op de snelweg. Het getuigt van een rancuneuze ploerterigheid. Het  mensbeeld dat dit kabinet kennelijk voorstaat, is snel onderweg, maar traag van geest.
Maar beste Dick, dat hoeft niet zo te zijn. Ik had eerlijk gezegd nog nooit van je gehoord. Maar als jij een meerderheid vindt, om dit achterlijke idee terug te draaien, lijkt me dat een fantastisch begin.
Dit is een column van Julian Verbeek

Belasting op ontwikkeling

Deze week lanceerden natuurorganisaties een online dashboard voor de Nederlandse biodiversiteit. Goed nieuws voor mensen die terugverlangen naar een dagelijks overzicht coronabesmettingen.

Nederland heeft zich gecommitteerd aan veertien doelstellingen op het gebied van biodiversiteit. Op al die doelen gaat het slecht tot zeer slecht. Op twee na. Maar dat is alleen omdat er nog niet genoeg data over is.

Met een nieuw kabinet op komst is het een goed moment om te lobbyen. Een hoopvolle ecoloog zei over hoofdlijnenakkoord ‘dat het vooral hoofdlijnen’ bevat. Maar de richting lijkt mij duidelijk: ‘Nee’, tegen linksroerende-eco-propaganda, ‘ja’ tegen het boerenverstand.

Laat de boeren natuur maar beheren, want, schrijven PVV, VVD, NSC & BBB, boeren ‘ werken al eeuwen met de bodem, dieren, omgeving en natuur’. Het is de wereld op zijn kop. Het natuurbeheer van de intensieve landbouw is glyfosaat, overbemesting, monocultuur. Ook wel grasfalt: eindeloze vlaktes met één gewas. Maar het nieuwe kabinet noemt dit ‘landbouwinclusieve natuur’. Ik heb het drie keer moeten lezen. ‘Landbouwinclusieve natuur’, Het sentiment van de Farmers Defense Force, in het taalgebruik van BIJ1.

Het nieuwe kabinet gaat de Nederlander weer op #1 zetten. Maar de cijfers liegen er niet om. Er is steeds minder natuur, en wat overblijft wordt kaler en armer. Ten aanzien van het water, de bodem, de lucht, de planten en dieren op en rond ons grondgebied, staat de Nederlander al jaren met straatlengte op plek #1.

Het is simpelweg uit balans. Het doet er eigenlijk niet zozeer toe wiens schuld het is, als we er samen maar wat aan doen.

Want, zo zal Wilders beamen, er is maar 1 Nederland. En in dit land van duizend meningen, knijpen 17 miljoen mensen, als een rijpe puist, alles maar dan ook alles, uit dit hele kleine stukje aarde.

Dit is een column van Julian Verbeek

Deze week lanceerden natuurorganisaties een online dashboard voor de Nederlandse biodiversiteit. Goed nieuws voor mensen die terugverlangen naar een dagelijks overzicht coronabesmettingen.
Nederland heeft zich gecommitteerd aan veertien doelstellingen op het gebied van biodiversiteit. Op al die doelen gaat het slecht tot zeer slecht. Op twee na. Maar dat is alleen omdat er nog niet genoeg data over is.
Met een nieuw kabinet op komst is het een goed moment om te lobbyen. Een hoopvolle ecoloog zei over hoofdlijnenakkoord ‘dat het vooral hoofdlijnen’ bevat. Maar de richting lijkt mij duidelijk: ‘Nee’, tegen linksroerende-eco-propaganda, ‘ja’ tegen het boerenverstand.
Laat de boeren natuur maar beheren, want, schrijven PVV, VVD, NSC &amp; BBB, boeren ‘ werken al eeuwen met de bodem, dieren, omgeving en natuur’. Het is de wereld op zijn kop. Het natuurbeheer van de intensieve landbouw is glyfosaat, overbemesting, monocultuur. Ook wel grasfalt: eindeloze vlaktes met één gewas. Maar het nieuwe kabinet noemt dit ‘landbouwinclusieve natuur’. Ik heb het drie keer moeten lezen. ‘Landbouwinclusieve natuur’, Het sentiment van de Farmers Defense Force, in het taalgebruik van BIJ1.
Het nieuwe kabinet gaat de Nederlander weer op #1 zetten. Maar de cijfers liegen er niet om. Er is steeds minder natuur, en wat overblijft wordt kaler en armer. Ten aanzien van het water, de bodem, de lucht, de planten en dieren op en rond ons grondgebied, staat de Nederlander al jaren met straatlengte op plek #1.
Het is simpelweg uit balans. Het doet er eigenlijk niet zozeer toe wiens schuld het is, als we er samen maar wat aan doen.
Want, zo zal Wilders beamen, er is maar 1 Nederland. En in dit land van duizend meningen, knijpen 17 miljoen mensen, als een rijpe puist, alles maar dan ook alles, uit dit hele kleine stukje aarde.
Dit is een column van Julian Verbeek

Eerste hulp bij PVV-kabinet

In 1 playlist(s)

De Week van Verbeek | BNR

Social links

Follow podcast

Recent clips