Ons land heeft dringend behoefte aan een cursus EHBP: eerste hulp bij PVV-kabinet. De opkomst van populistisch rechts is in inmiddels beschreven met kilometers essays, long reads, ooggetuigen verslagen, antropologisch onderzoek in PVV-stemmende wijken. De conclusie is altijd hetzelfde: het is doodeng, levensgevaarlijk, we snappen een beetje waar het vandaan komt, maar hebben geen flauw idee er mee om te gaan.

De Amsterdamse GroenLinks-wethouder Rutger Groot Wassink, moest deze week de keutel intrekken dat hij ‘de telefoon niet zou opnemen als PVV-minister Faber zouden bellen’. De uitnodiging van PVV-Kamervoorzitter Martin Bosma voor de slavernijherdenking werd ingetrokken, vanwege zijn eerdere uitspraken over het slavernijverleden. Hoewel ik er best begrip voor heb, zijn beide voorbeelden van de eerste stap van rouwverwerking: ontkenning.

Het is een nogal hulpeloze houding, een die er bovendien niet toe zal leiden dat het experiment met de PVV eenmalig is. Ik vraag me bovendien af, voor wie het ongemakkelijker is om met een plechtig gezicht een krans te leggen bij het slavernijmonument: de organisatie, of Martin Bosma.

Maar hoe dan wel: ten eerste. De PVV-regering is een werkelijkheid die moet worden aanvaard. Dat is iets totaal anders dan het ermee eens zijn. Negeren en ontkennen geeft hen alleen maar reden om hetzelfde terug te doen.

Ten tweede, PVV’ers houden er niet van ter verantwoording te worden geroepen, daarom komen ze bijvoorbeeld nooit bij BNR. Maar vanaf volgende week hoeven zij niet zelf te spreken, dat doen de gevolgen van hun beleid: ieder probleem met migratie, de zorg en de economie, staat nu dikke vette PVV-stempel op.

En ten derde: mensen in het midden moeten zich te raden gaan, hoe zij waarheden over onze samenleving die zij vanzelfsprekend achtten, weer geloofwaardig kunnen maken voor mensen voor wie deze waarheden niet meer vanzelfsprekend zijn.

Want zolang zij die cursus EHBP niet ontwikkelen. Liggen ze hulpeloos, machteloos in de stabiele zijligging.

Dit is een column van Julian Verbeek. 

Ons land heeft dringend behoefte aan een cursus EHBP: eerste hulp bij PVV-kabinet. De opkomst van populistisch rechts is in inmiddels beschreven met kilometers essays, long reads, ooggetuigen verslagen, antropologisch onderzoek in PVV-stemmende wijken. De conclusie is altijd hetzelfde: het is doodeng, levensgevaarlijk, we snappen een beetje waar het vandaan komt, maar hebben geen flauw idee er mee om te gaan.
De Amsterdamse GroenLinks-wethouder Rutger Groot Wassink, moest deze week de keutel intrekken dat hij ‘de telefoon niet zou opnemen als PVV-minister Faber zouden bellen’. De uitnodiging van PVV-Kamervoorzitter Martin Bosma voor de slavernijherdenking werd ingetrokken, vanwege zijn eerdere uitspraken over het slavernijverleden. Hoewel ik er best begrip voor heb, zijn beide voorbeelden van de eerste stap van rouwverwerking: ontkenning.
Het is een nogal hulpeloze houding, een die er bovendien niet toe zal leiden dat het experiment met de PVV eenmalig is. Ik vraag me bovendien af, voor wie het ongemakkelijker is om met een plechtig gezicht een krans te leggen bij het slavernijmonument: de organisatie, of Martin Bosma.
Maar hoe dan wel: ten eerste. De PVV-regering is een werkelijkheid die moet worden aanvaard. Dat is iets totaal anders dan het ermee eens zijn. Negeren en ontkennen geeft hen alleen maar reden om hetzelfde terug te doen.
Ten tweede, PVV’ers houden er niet van ter verantwoording te worden geroepen, daarom komen ze bijvoorbeeld nooit bij BNR. Maar vanaf volgende week hoeven zij niet zelf te spreken, dat doen de gevolgen van hun beleid: ieder probleem met migratie, de zorg en de economie, staat nu dikke vette PVV-stempel op.
En ten derde: mensen in het midden moeten zich te raden gaan, hoe zij waarheden over onze samenleving die zij vanzelfsprekend achtten, weer geloofwaardig kunnen maken voor mensen voor wie deze waarheden niet meer vanzelfsprekend zijn.
Want zolang zij die cursus EHBP niet ontwikkelen. Liggen ze hulpeloos, machteloos in de stabiele zijligging.
Dit is een column van Julian Verbeek.

Iedere week vertelt eindredacteur online van BNR Julian Verbeek wat hem opvalt.

De Week van Verbeek | BNR

Iedere week vertelt Julian Verbeek, eindredacteur online van BNR, wat hem opvalt. Daarmee besluit hij wekelijks het dagelijks programma van BNR, The Daily Move. Je kunt donderdags om 18.25 uur live luisteren op BNR, of hier de microcast terugluisteren.

Iedere week vertelt Julian Verbeek, eindredacteur online van BNR, wat hem opvalt. Daarmee besluit hij wekelijks het dagelijks programma van BNR, The Daily Move. Je kunt donderdags om 18.25 uur live luisteren op BNR, of hier de microcast terugluisteren.

Advertisement