Voor mensen, dieren, planten en de cellen die je daarin vindt kan samenwerken grote voordelen hebben. Sommige algen proberen daarbij vals te spelen, maar dat blijkt in hun nadeel te werken. 

Onderzoekers bestudeerden dat valsspelen in een groene algensoort: een simpel meercellig organisme. Want onder deze algen bevinden zich individuen die wel de voordelen genieten van het leven in een groep, maar die zelf de kantjes er vanaf lopen.  

De algensoort kent twee typen cellen: voortplantingscellen die zich horen te vermenigvuldigen en body cellen die dit niet horen te doen. Normaal gesproken werken deze cellen samen, met elk hun eigen taak, maar is er sprake van bepaalde mutaties in die body cellen, dan gaan die ook ineens voortplanten. Omdat deze cellen in de meerderheid zijn zou je denken: binnen no time heb je alleen nog maar dit soort valsspelende cellen in een kolonie. Maar dat is niet het geval: in de natuur werken ze nog altijd samen.  

Dan moet er dus wel een nadeel zitten aan dat sneaky gedrag. De onderzoekers stelden zowel valsspelende algencellen als gewone algencellen bloot aan extreme condities en zagen bij de valsspelers veel meer doden vallen. Het lijkt er dus op dat de last van dat valsspelen groter is dan wat een cel ermee wint en dat verklaart mogelijk waarom cellen überhaupt ooit zijn gaan samenwerken om meercellige organismen te vormen.

Lees meer: A personal cost of cheating can stabilize reproductive altruism during the early evolution of clonal multicellularity. 

Voor mensen, dieren, planten en de cellen die je daarin vindt kan samenwerken grote voordelen hebben. Sommige algen proberen daarbij vals te spelen, maar dat blijkt in hun nadeel te werken. 
Onderzoekers bestudeerden dat valsspelen in een groene algensoort: een simpel meercellig organisme. Want onder deze algen bevinden zich individuen die wel de voordelen genieten van het leven in een groep, maar die zelf de kantjes er vanaf lopen.  
De algensoort kent twee typen cellen: voortplantingscellen die zich horen te vermenigvuldigen en body cellen die dit niet horen te doen. Normaal gesproken werken deze cellen samen, met elk hun eigen taak, maar is er sprake van bepaalde mutaties in die body cellen, dan gaan die ook ineens voortplanten. Omdat deze cellen in de meerderheid zijn zou je denken: binnen no time heb je alleen nog maar dit soort valsspelende cellen in een kolonie. Maar dat is niet het geval: in de natuur werken ze nog altijd samen.  
Dan moet er dus wel een nadeel zitten aan dat sneaky gedrag. De onderzoekers stelden zowel valsspelende algencellen als gewone algencellen bloot aan extreme condities en zagen bij de valsspelers veel meer doden vallen. Het lijkt er dus op dat de last van dat valsspelen groter is dan wat een cel ermee wint en dat verklaart mogelijk waarom cellen überhaupt ooit zijn gaan samenwerken om meercellige organismen te vormen.
Lees meer: <a href="https://royalsocietypublishing.org/doi/10.1098/rsbl.2022.0059">A personal cost of cheating can stabilize reproductive altruism during the early evolution of clonal multicellularity</a>.

Over diepzeediertjes die broeikasgassen eten, immuuncellen die zichzelf opofferen en de zoektocht naar planeten. Over de nieuwste medicijnen, zonnecellen en sensoren. Kortom: hoe werkt de wereld om ons heen en hoe kunnen we hem nog beter maken?

Wetenschap Vandaag | BNR

Over diepzeediertjes die broeikasgassen eten, immuuncellen die zichzelf opofferen en de zoektocht naar planeten. Over de nieuwste medicijnen, zonnecellen en sensoren. Kortom: hoe werkt de wereld om ons heen en hoe kunnen we hem nog beter maken?

Advertisement