Een flink deel van ons genoom bestaat uit regulerende onderdelen. Dat wil zeggen: elementen die aansturen welke genen in een cel wanneer -aan en uitgaan en in welke mate.  

Een voorbeeld van zo'n regulerend onderdeel is een promotor: een stukje DNA dat voor het gen zit en dat het uitlezen van dat gen in gang kan zetten.  

Soms zitten onderdelen van het aansturend mechanisme, zoals zo'n promotor, dus vlak bij het gen dat aangestuurd wordt. Andere onderdelen die een rol spelen bij genexpressie kunnen wel 2 miljoen gen-paren verder zitten. Een interactie met een gen kan dan behoorlijk uitdagend zijn. Daarom vormt het genoom zich in een 3D-structuur van allemaal lussen om dit makkelijker te maken.  

Met een nieuwe techniek is het MIT-onderzoekers nu gelukt om de interacties in deze structuur met een 100 keer hogere resolutie in beeld te brengen dan voorheen. Daarmee zagen ze gelijk een heleboel interacties die niet eerder waren gezien. Ook konden ze bepalen dat sommige genen interactie hebben met tientallen verschillende regulerende onderdelen. 

In onderzoek naar de genetische oorsprong van ziektes is het van groot belang om ook deze interacties te begrijpen. Ondanks dat met de techniek niet het hele genoom in één keer in beeld gebracht kan worden, hopen de onderzoekers dat ze hiermee wel een waardevol instrument hebben ontwikkeld, waarmee onderzoek naar hoe ziektes ontstaan en hoe ze te behandelen zijn weer vooruitgeholpen wordt.

Lees hier meer over het onderzoek: An unprecedented view of gene regulation.

Een flink deel van ons genoom bestaat uit regulerende onderdelen. Dat wil zeggen: elementen die aansturen welke genen in een cel wanneer -aan en uitgaan en in welke mate.  
Een voorbeeld van zo'n regulerend onderdeel is een promotor: een stukje DNA dat voor het gen zit en dat het uitlezen van dat gen in gang kan zetten.  
Soms zitten onderdelen van het aansturend mechanisme, zoals zo'n promotor, dus vlak bij het gen dat aangestuurd wordt. Andere onderdelen die een rol spelen bij genexpressie kunnen wel 2 miljoen gen-paren verder zitten. Een interactie met een gen kan dan behoorlijk uitdagend zijn. Daarom vormt het genoom zich in een 3D-structuur van allemaal lussen om dit makkelijker te maken.  
Met een nieuwe techniek is het MIT-onderzoekers nu gelukt om de interacties in deze structuur met een 100 keer hogere resolutie in beeld te brengen dan voorheen. Daarmee zagen ze gelijk een heleboel interacties die niet eerder waren gezien. Ook konden ze bepalen dat sommige genen interactie hebben met tientallen verschillende regulerende onderdelen. 
In onderzoek naar de genetische oorsprong van ziektes is het van groot belang om ook deze interacties te begrijpen. Ondanks dat met de techniek niet het hele genoom in één keer in beeld gebracht kan worden, hopen de onderzoekers dat ze hiermee wel een waardevol instrument hebben ontwikkeld, waarmee onderzoek naar hoe ziektes ontstaan en hoe ze te behandelen zijn weer vooruitgeholpen wordt.
Lees hier meer over het onderzoek: <a href="https://news.mit.edu/2023/unprecedented-view-3d-genome-0508">An unprecedented view of gene regulation</a>.

Over diepzeediertjes die broeikasgassen eten, immuuncellen die zichzelf opofferen en de zoektocht naar planeten. Over de nieuwste medicijnen, zonnecellen en sensoren. Kortom: hoe werkt de wereld om ons heen en hoe kunnen we hem nog beter maken?

Wetenschap Vandaag | BNR

Over diepzeediertjes die broeikasgassen eten, immuuncellen die zichzelf opofferen en de zoektocht naar planeten. Over de nieuwste medicijnen, zonnecellen en sensoren. Kortom: hoe werkt de wereld om ons heen en hoe kunnen we hem nog beter maken?

Advertisement