Mannetjesdolfijnen met de sterkste en meeste sociale contacten blijken ook de meeste kinderen te hebben. En het sociale contact met kennissen onderhouden ze vooral door naar elkaar te fluiten. 

Het gaat hier om de bottlenose dolfijnen van Shark Bay in Australië. Zij staan bekend om hun grote sociale groepen met daarin allemaal mannen die geen familie van elkaar zijn. Het is een samenstelling die niet veel voorkomt in het dierenrijk.

Wetenschappers bekeken 30 jaar aan data van het gedrag van verschillende 'teams' met mannetjes uit deze omgeving. Toen ze ook de genetische data van de mannetjes en jongen uit het leefgebied bekeken zagen ze: de mannetjes met de sterkste vriendschappen en de meeste contacten in de groep hadden ook de meeste kinderen.

Maar hoe onderhouden die mannetjes hun vriendschappen eigenlijk? Dat doen ze door elkaar aan te raken en te spelen, maar ook, blijkt uit een ander onderzoek: door te fluiten naar elkaar. Vooral als een ander mannetje in de groep net iets te ver weg is en het om een kennis gaat (en geen dikke vriend) kiezen ze ervoor om te fluiten. Dat fluitje - wat dolfijnen al jong leren gebruiken om elkaar te herkennen - zegt zoveel als: hier Henk, hier Henk. Waarop een ander dan reageert met: hier Harry, hier Harry, over. 

Een hele efficiënte en simpele manier om je contacten te onderhouden. En eentje die dus blijkbaar ook nog zorgt voor meer nageslacht. 

Lees meer: Dolphins whistle to keep in touch with distant friends.

Mannetjesdolfijnen met de sterkste en meeste sociale contacten blijken ook de meeste kinderen te hebben. En het sociale contact met kennissen onderhouden ze vooral door naar elkaar te fluiten.&nbsp;
Het gaat hier om de bottlenose dolfijnen van Shark Bay in Australi&euml;. Zij staan bekend om hun grote sociale groepen met daarin allemaal mannen die geen familie van elkaar zijn. Het is een samenstelling die niet veel voorkomt in het dierenrijk.
Wetenschappers bekeken 30 jaar aan data van het gedrag van verschillende 'teams' met mannetjes uit deze omgeving. Toen ze ook de genetische data van de mannetjes en jongen uit het leefgebied bekeken zagen ze: de mannetjes met de sterkste vriendschappen en de meeste contacten in de groep hadden ook de meeste kinderen.
Maar hoe onderhouden die mannetjes hun vriendschappen eigenlijk? Dat doen ze door elkaar aan te raken en te spelen, maar ook, <a href="https://www.cell.com/current-biology/fulltext/S0960-9822(22)00241-X?_returnURL=https%3A%2F%2Flinkinghub.elsevier.com%2Fretrieve%2Fpii%2FS096098222200241X%3Fshowall%3Dtrue">blijkt uit een ander onderzoek: door te fluiten naar elkaar</a>. Vooral als een ander mannetje in de groep net iets te ver weg is en het om een kennis gaat (en geen dikke vriend) kiezen ze ervoor om te fluiten. Dat fluitje - wat dolfijnen al jong leren gebruiken om elkaar te herkennen - zegt zoveel als: hier Henk, hier Henk. Waarop een ander dan reageert met: hier Harry, hier Harry, over.&nbsp;
Een hele effici&euml;nte en simpele manier om je contacten te onderhouden. En eentje die dus blijkbaar ook nog zorgt voor meer nageslacht.&nbsp;
Lees meer: <a href="https://www.science.org/content/article/dolphins-whistle-keep-touch-distant-friends">Dolphins whistle to keep in touch with distant friends</a>.

Over diepzeediertjes die broeikasgassen eten, immuuncellen die zichzelf opofferen en de zoektocht naar planeten. Over de nieuwste medicijnen, zonnecellen en sensoren. Kortom: hoe werkt de wereld om ons heen en hoe kunnen we hem nog beter maken?

Wetenschap Vandaag | BNR

Over diepzeediertjes die broeikasgassen eten, immuuncellen die zichzelf opofferen en de zoektocht naar planeten. Over de nieuwste medicijnen, zonnecellen en sensoren. Kortom: hoe werkt de wereld om ons heen en hoe kunnen we hem nog beter maken?

Advertisement