Wij mensen gebruiken ons zicht en tast voor een heleboel dingen, zonder dat we daar echt bij stilstaan. Het vasthouden van een beker bijvoorbeeld, of... het opvouwen van de was. 

Voor robots is dat een stuk minder vanzelfsprekend. Er komt gigantisch veel data kijken bij het verwerken van tast-feedback en daarnaast werken de meeste robots alleen met visuele informatie om te bepalen waar iets is en hoe het moet worden vastgepakt.  

Stel dat we ooit onderdelen van het huishouden, bijvoorbeeld ook in instellingen, door robots willen laten doen, dan hebben ze meer nodig dan alleen zicht. Voor het opvouwen van een handhoek, of het oppakken van één shirt van een stapeltje kleren, moet de robot het onderscheid tussen de laagjes stof kunnen voelen.  

Wetenschappers hebben daarom een kunsthuid ontwikkeld die zorgt voor een soort gevoelige vingertoppen waarmee dit wel mogelijk is. Het materiaal is een elastisch polymeer met daarin magnetische deeltjes verwerkt. Zoiets wordt al wel gebruikt voor het oppakken van harde voorwerpen, maar stof verandert tijdens het oppakken van vorm en is er in allerlei verschillende soorten en diktes. Bij opvouwen komt nog veel meer kijken. 

Het lukte de onderzoekers al om de sensor te laten meten hoeveel laagjes de robot vast had en waar nodig te corrigeren voor dat aantal. Kunnen we robots ons was al laten doen? Nog niet. Maar het is een stapje in die richting.

Lees meer: Robots That Can Feel Cloth Layers May One Day Help With Laundry. 

Wij mensen gebruiken ons zicht en tast voor een heleboel dingen, zonder dat we daar echt bij stilstaan. Het vasthouden van een beker bijvoorbeeld, of... het opvouwen van de was. 
Voor robots is dat een stuk minder vanzelfsprekend. Er komt gigantisch veel data kijken bij het verwerken van tast-feedback en daarnaast werken de meeste robots alleen met visuele informatie om te bepalen waar iets is en hoe het moet worden vastgepakt.  
Stel dat we ooit onderdelen van het huishouden, bijvoorbeeld ook in instellingen, door robots willen laten doen, dan hebben ze meer nodig dan alleen zicht. Voor het opvouwen van een handhoek, of het oppakken van één shirt van een stapeltje kleren, moet de robot het onderscheid tussen de laagjes stof kunnen voelen.  
Wetenschappers hebben daarom een kunsthuid ontwikkeld die zorgt voor een soort gevoelige vingertoppen waarmee dit wel mogelijk is. Het materiaal is een elastisch polymeer met daarin magnetische deeltjes verwerkt. Zoiets wordt al wel gebruikt voor het oppakken van harde voorwerpen, maar stof verandert tijdens het oppakken van vorm en is er in allerlei verschillende soorten en diktes. Bij opvouwen komt nog veel meer kijken. 
Het lukte de onderzoekers al om de sensor te laten meten hoeveel laagjes de robot vast had en waar nodig te corrigeren voor dat aantal. Kunnen we robots ons was al laten doen? Nog niet. Maar het is een stapje in die richting.
Lees meer: <a href="https://www.cs.cmu.edu/news/2022/robots-folding-laundry">Robots That Can Feel Cloth Layers May One Day Help With Laundry</a>.

Over diepzeediertjes die broeikasgassen eten, immuuncellen die zichzelf opofferen en de zoektocht naar planeten. Over de nieuwste medicijnen, zonnecellen en sensoren. Kortom: hoe werkt de wereld om ons heen en hoe kunnen we hem nog beter maken?

Wetenschap Vandaag | BNR

Over diepzeediertjes die broeikasgassen eten, immuuncellen die zichzelf opofferen en de zoektocht naar planeten. Over de nieuwste medicijnen, zonnecellen en sensoren. Kortom: hoe werkt de wereld om ons heen en hoe kunnen we hem nog beter maken?

Advertisement