In ons zonnestelsel vind je twee gapende gaten. Het eerste gat is er eentje tussen de grootte van aardachtige planeten en gasreuzen. De grootste aardachtige planeet is de aarde. De kleinste gasreus is Neptunus. Als de aarde qua grootte tussen een 10 en 20 eurocent muntje in zou zitten, dan is Neptunes een honkbal, met een 17 keer grotere massa.  

Tussen dat muntje en die honkbal zit niets, terwijl in andere stersystemen genoeg planeten zijn die er qua grootte tussenin zitten. Zogeheten superaardes.   

Het andere gat is een locatiegat. Als je kijkt naar de afstand tot de zon, dan zit er een flink gat tussen Mars en Jupiter, waar makkelijk nog een planeet tussen zou passen. Zonde van de ruimte, toch? Maar wat zou er gebeuren als in dit gat ook daadwerkelijk een planeet zou zitten?  

Dat is een onderzoeker van de universiteit van Californië uit gaan zoeken in computermodellen. Hij vulde het gat met niet bestaande planeten van verschillende groottes en keek wat er gebeurde met het zonnestelsel. 

Al snel bleek dat het maar goed is dat het om een simulatie ging. Afhankelijk van de grootte en exacte locatie van de fictieve planeet kon hij ervoor zorgen dat Mercurius, Venus en onze eigen aarde uit het zonnestelsel werden gestoten. Ook de banen van Uranus en Neptunus raakten verstoord genoeg om ze de ruimte in de werpen. Al deze acties volgen op de interactie die de planeet heeft met Jupiter. Zelfs een klein duwtje tegen deze gigantische gasreus zorgt voor chaos alom.  

Maar zelfs zonder uit ons zonnestelsel geslingerd te worden zou een superaarde op die plek de baan van de aarde beïnvloedden, waardoor onze planeet een stuk minder bewoonbaar, of zelfs onbewoonbaar zou zijn.   

De resultaten zijn niet alleen genoeg voor een lichtelijk verontrustend gedachtenexperiment dat laat zien hoe kwetsbaar de balans in ons zonnestelsel eigenlijk is, ze leveren ook belangrijke kennis op over de mogelijke aanwezigheid van leven op planeten in andere sterrenstelsels.  

Lees hier meer over het onderzoek: The planet that could end life on Earth.

In ons zonnestelsel vind je twee gapende gaten. Het eerste gat is er eentje tussen de grootte van aardachtige planeten en gasreuzen. De grootste aardachtige planeet is de aarde. De kleinste gasreus is Neptunus. Als de aarde qua grootte tussen een 10 en 20 eurocent muntje in zou zitten, dan is Neptunes een honkbal, met een 17 keer grotere massa.  
Tussen dat muntje en die honkbal zit niets, terwijl in andere stersystemen genoeg planeten zijn die er qua grootte tussenin zitten. Zogeheten superaardes.   
Het andere gat is een locatiegat. Als je kijkt naar de afstand tot de zon, dan zit er een flink gat tussen Mars en Jupiter, waar makkelijk nog een planeet tussen zou passen. Zonde van de ruimte, toch? Maar wat zou er gebeuren als in dit gat ook daadwerkelijk een planeet zou zitten?  
Dat is een onderzoeker van de universiteit van Californië uit gaan zoeken in computermodellen. Hij vulde het gat met niet bestaande planeten van verschillende groottes en keek wat er gebeurde met het zonnestelsel. 
Al snel bleek dat het maar goed is dat het om een simulatie ging. Afhankelijk van de grootte en exacte locatie van de fictieve planeet kon hij ervoor zorgen dat Mercurius, Venus en onze eigen aarde uit het zonnestelsel werden gestoten. Ook de banen van Uranus en Neptunus raakten verstoord genoeg om ze de ruimte in de werpen. Al deze acties volgen op de interactie die de planeet heeft met Jupiter. Zelfs een klein duwtje tegen deze gigantische gasreus zorgt voor chaos alom.  
Maar zelfs zonder uit ons zonnestelsel geslingerd te worden zou een superaarde op die plek de baan van de aarde beïnvloedden, waardoor onze planeet een stuk minder bewoonbaar, of zelfs onbewoonbaar zou zijn.   
De resultaten zijn niet alleen genoeg voor een lichtelijk verontrustend gedachtenexperiment dat laat zien hoe kwetsbaar de balans in ons zonnestelsel eigenlijk is, ze leveren ook belangrijke kennis op over de mogelijke aanwezigheid van leven op planeten in andere sterrenstelsels.  
Lees hier meer over het onderzoek: <a href="https://news.ucr.edu/articles/2023/03/07/planet-could-end-life-earth">The planet that could end life on Earth</a>.

Over diepzeediertjes die broeikasgassen eten, immuuncellen die zichzelf opofferen en de zoektocht naar planeten. Over de nieuwste medicijnen, zonnecellen en sensoren. Kortom: hoe werkt de wereld om ons heen en hoe kunnen we hem nog beter maken?

Wetenschap Vandaag | BNR

Over diepzeediertjes die broeikasgassen eten, immuuncellen die zichzelf opofferen en de zoektocht naar planeten. Over de nieuwste medicijnen, zonnecellen en sensoren. Kortom: hoe werkt de wereld om ons heen en hoe kunnen we hem nog beter maken?

Advertisement