Pedro heeft een nachtmerrie. Er ligt een pitbull op zijn rug — een gigantisch beest. Hij krijgt geen adem. Zijn het zijn longen die hem iets proberen vertellen? Of is het zijn angst? De jongste tijd voelt hij in elk geval een druk op zijn borst. En die baart hem — ex-roker — zorgen. Aflevering 2 brengt Patiënt Pedro via zijn huisarts naar Prof. dr. Eva Van Braeckel voor een longfunctieonderzoek. 'Ik zit in iets wat op een oude telefooncel lijkt met doorzichtige wanden. Ik krijg een slang in mijn mond en een neusknijper op mijn neus. Het is alsof ik in een aquarium zit. Maar dan zonder water. En zonder fluo-vissen.'

<p>Pedro heeft een nachtmerrie. Er ligt een pitbull op zijn rug &mdash; een gigantisch beest. Hij krijgt geen adem. Zijn het zijn longen die hem iets proberen vertellen? Of is het zijn angst? De jongste tijd voelt hij in elk geval een druk op zijn borst. En die baart hem &mdash; ex-roker &mdash; zorgen. Aflevering 2 brengt Pati&euml;nt Pedro via zijn huisarts naar Prof. dr. Eva Van Braeckel voor een longfunctieonderzoek. 'Ik zit in iets wat op een oude telefooncel lijkt met doorzichtige wanden. Ik krijg een slang in mijn mond en een neusknijper op mijn neus. Het is alsof ik in een aquarium zit. Maar dan zonder water. En zonder fluo-vissen.'</p>

'Het eerste wat ik doe wanneer ik 's ochtends wakker word, is voelen of mijn hart nog klopt. Of ik nog leef. Ik ben een hypochonder. Zo'n mens voor wie elk hoestje een doodsvonnis is. Dat heb ik van mijn papa — ook een Pedro. Elke ochtend bij het ontbijt las hij voor uit een medische encyclopedie, op zoek naar de kwaal van de dag. 82 is hij zo geworden. Volgens hem omdat hij zo veel met zijn gezondheid bezig was. Maar mij lijkt het vooral te ondermijnen. En daar wil ik op mijn 47ste eindelijk iets aan doen. Mijn plan is eenvoudig. Ik wil mezelf preventief laten screenen op wat kan en wat mag. Bij zoveel mogelijk topdokters. Om zo te proberen om een nieuw nulpunt te bereiken. En innerlijke rust te vinden. Eindelijk. En jij — jij mag meeluisteren in deze podcast. Ook als het spannend wordt. En pijnlijk. En intiem. En gênant.' — Pedro Elias

<p>'Het eerste wat ik doe wanneer ik 's ochtends wakker word, is voelen of mijn hart nog klopt. Of ik nog leef. Ik ben een hypochonder. Zo'n mens voor wie elk hoestje een doodsvonnis is. Dat heb ik van mijn papa &mdash; ook een Pedro. Elke ochtend bij het ontbijt las hij voor uit een medische encyclopedie, op zoek naar de kwaal van de dag. 82 is hij zo geworden. Volgens hem omdat hij zo veel met zijn gezondheid bezig was. Maar mij lijkt het vooral te ondermijnen. En daar wil ik op mijn 47ste eindelijk iets aan doen. Mijn plan is eenvoudig. Ik wil mezelf preventief laten screenen op wat kan en wat mag. Bij zoveel mogelijk topdokters. Om zo te proberen om een nieuw nulpunt te bereiken. En innerlijke rust te vinden. Eindelijk. En jij &mdash; jij mag meeluisteren in deze podcast. Ook als het spannend wordt. En pijnlijk. En intiem. En g&ecirc;nant.' &mdash; Pedro Elias</p>

Advertisement