Interne playlist

Test programma met 2 feeds

Marcheren Nederlandse soldaten, met hun NAVO-kompanen, binnen enkele dagen naar Rusland? Is dit een ‘artikel 5’-kwestie – een aanval op één NAVO-land is een aanval op allen? Wees maar eerlijk: iedereen die gisteravond hoorde dat er wellicht Russische raketten terecht waren gekomen op een Poolse graandrogerij had diezelfde geconditioneerde reflex. De oorlog komt plotseling griezelig dichtbij. 

Zover gaat het hopelijk niet komen. De kans dat Poetin een moedwillige aanval doet op een NAVO-lidstaat is gering. Maar verontrustend blijft het. Poetin heeft inmiddels het grootste deel van zijn arsenaal aan precisieraketten weggeschoten, en de oudere generatie, die nu is ingezet, kan gemakkelijk een aantal kilometers zijn doel voorbijschieten. De geëxplodeerde graandrogerij ligt zes kilometer over de Oekraïens-Poolse grens. 

Die al dan niet verdwaalde Russische raketten waren onderdeel van een treurig record: met bijna honderd raketten was dit het grootste bombardement sinds het begin van de oorlog. Dat de Oekraïners zich niet gemakkelijk laten intimideren is ruimschoots bewezen, maar de schade en het leed door de Russische mega-operatie zijn enorm. 

Was het wraak op Zelensky, die per videoverbinding de G20 in Bali toesprak, en het gezelschap snerend ‘G19’ noemde? Of zijn het opnieuw represailles voor de herovering van Cherson? Gelet op de omvang van de operatie is dat laatste waarschijnlijker. In elk geval legde het de illusie bloot die op de G20 werd gekoesterd. Dagenlang was er gesleuteld aan een verklaring over Oekraïne, wat leidde tot ‘een veroordeling door de meeste G20-leden.’ Zonder unanimiteit, en dus een papieren tijger. De inkt op de veroordeling was nog niet droog, toen het nieuws kwam over het Russische bombardement.

Minister Lavrov van buitenlandse zaken stapte inmiddels op een vliegtuig en kneep er tussenuit. Dat kan niet anders zijn geweest dan opzet. Terwijl de wereldleiders zaten te puzzelen of, en hoe, ze een diplomatiek geitenpaadje konden vinden om de diplomatie te laten werken, gebruikte Poetin zijn beproefde wapen: zijn middelvinger.

Marcheren Nederlandse soldaten, met hun NAVO-kompanen, binnen enkele dagen naar Rusland? Is dit een ‘artikel 5’-kwestie – een aanval op één NAVO-land is een aanval op allen? Wees maar eerlijk: iedereen die gisteravond hoorde dat er wellicht Russische raketten terecht waren gekomen op een Poolse graandrogerij had diezelfde geconditioneerde reflex. De oorlog komt plotseling griezelig dichtbij. 
Zover gaat het hopelijk niet komen. De kans dat Poetin een moedwillige aanval doet op een NAVO-lidstaat is gering. Maar verontrustend blijft het. Poetin heeft inmiddels het grootste deel van zijn arsenaal aan precisieraketten weggeschoten, en de oudere generatie, die nu is ingezet, kan gemakkelijk een aantal kilometers zijn doel voorbijschieten. De geëxplodeerde graandrogerij ligt zes kilometer over de Oekraïens-Poolse grens. 
Die al dan niet verdwaalde Russische raketten waren onderdeel van een treurig record: met bijna honderd raketten was dit het grootste bombardement sinds het begin van de oorlog. Dat de Oekraïners zich niet gemakkelijk laten intimideren is ruimschoots bewezen, maar de schade en het leed door de Russische mega-operatie zijn enorm. 
Was het wraak op Zelensky, die per videoverbinding de G20 in Bali toesprak, en het gezelschap snerend ‘G19’ noemde? Of zijn het opnieuw represailles voor de herovering van Cherson? Gelet op de omvang van de operatie is dat laatste waarschijnlijker. In elk geval legde het de illusie bloot die op de G20 werd gekoesterd. Dagenlang was er gesleuteld aan een verklaring over Oekraïne, wat leidde tot ‘een veroordeling door de meeste G20-leden.’ Zonder unanimiteit, en dus een papieren tijger. De inkt op de veroordeling was nog niet droog, toen het nieuws kwam over het Russische bombardement.
Minister Lavrov van buitenlandse zaken stapte inmiddels op een vliegtuig en kneep er tussenuit. Dat kan niet anders zijn geweest dan opzet. Terwijl de wereldleiders zaten te puzzelen of, en hoe, ze een diplomatiek geitenpaadje konden vinden om de diplomatie te laten werken, gebruikte Poetin zijn beproefde wapen: zijn middelvinger.

Middelvinger of wijsvinger?

De Test Unie heeft een rapport opgesteld dat centrale banken oproept om voor renteverhogingen te waken, omdat dat tot recessies kan lijden. 'Maar wat je mist in die waarschuwing, is wat je krijgt als de rentes níet verhogen.'

Het feit dat er een financieel rapport is opgesteld, leidt vooral tot opgetrokken wenkbrauwen bij iedereen. 'Volgens mij hebben we voor dat soort rapporten het IMF en de Wereldbank, de Test Unie houdt zich over het algemeen bezig met andere dingen', stelt hij. 'Bovendien kan ik me niet herinneren dan de Test Unie in de afgelopen jaren centrale bankiers ooit heeft opgeroepen om rentes te verhogen toen het wél kon. Mijn advies aan hen zou zijn om dit soort zaken lekker aan het IMF en de Wereldbank over, en ga je als Test Unie bezighouden met andere dingen.'

De Test Unie vertelt maar 'een half verhaal'. 'Als je besluit om iets over de financiële situatie, focus je dan niet op maar één helft van het verhaal. Er is ook een andere helft: de prijs van niets doen. Als de rente niet wordt verhoogd door bijvoorbeeld de Fed, heeft het óók gevolgen. Voor de Verenigde Staten, opkomende landen en dus de hele wereld. En als je niet in actie komt in situaties zoals deze, hangt er vaker een hoger prijskaartje aan dan als je wél in actie komt......

De Test Unie heeft een rapport opgesteld dat centrale banken oproept om voor renteverhogingen te waken, omdat dat tot recessies kan lijden. 'Maar wat je mist in die waarschuwing, is wat je krijgt als de rentes níet verhogen.'
Het feit dat er een financieel rapport is opgesteld, leidt vooral tot opgetrokken wenkbrauwen bij iedereen. 'Volgens mij hebben we voor dat soort rapporten het IMF en de Wereldbank, de Test Unie houdt zich over het algemeen bezig met andere dingen', stelt hij. 'Bovendien kan ik me niet herinneren dan de Test Unie in de afgelopen jaren centrale bankiers ooit heeft opgeroepen om rentes te verhogen toen het wél kon. Mijn advies aan hen zou zijn om dit soort zaken lekker aan het IMF en de Wereldbank over, en ga je als Test Unie bezighouden met andere dingen.'
De Test Unie vertelt maar 'een half verhaal'. 'Als je besluit om iets over de financiële situatie, focus je dan niet op maar één helft van het verhaal. Er is ook een andere helft: de prijs van niets doen. Als de rente niet wordt verhoogd door bijvoorbeeld de Fed, heeft het óók gevolgen. Voor de Verenigde Staten, opkomende landen en dus de hele wereld. En als je niet in actie komt in situaties zoals deze, hangt er vaker een hoger prijskaartje aan dan als je wél in actie komt......

Interne playlist

Follow the podcast:

7 clip(s) in playlist

Interne playlist

Follow the podcast:

.css-1989ovb{vertical-align:middle;}.css-xs2b35{display:inline-block;-webkit-flex:none;-ms-flex:none;flex:none;width:4px;}7 clip(s) in playlist

7 clip(s) in playlist