In deze aflevering kijkt Mr. Bram Moszkowicz recht in de ogen van misdaadverslaggever van Het Parool, Paul Vugts. Als enige journalist is Paul bij alle grote Amsterdamse strafzaken aanwezig, Bram trad bij veel van die grote Amsterdamse strafzaken op als advocaat. Hun gezamenlijke geschiedenis is dus evident. Hij vertelt Bram waarom hij het lastig vond om over de arrestatie en de verdenkingen rondom advocaat Inez Weski te schrijven. Ook neemt hij Bram mee in de tijd dat hij noodgedwongen in een safehouse moest wonen, omdat hij op een dodenlijst stond. Het was tactiek van het Parool om liefst elke dag op de voorpagina een artikel van zijn hand te plaatsen om te laten zien dat ze niet zouden zwichtten voor bedreigingen. Paul vertelt Bram hoe hard hij heeft moeten knokken om van die beveiliging af te komen. De staat wil het liefst geen enkel risico lopen, terwijl Paul en zijn vrouw hun leven terug wilden. Het leven van zowel misdaadjournalisten, als strafrechtadvocaten als officieren van Justitie als rechters is er sinds de verharding niet makkelijker op geworden. Ergens hoopt Paul dat het dieptepunt is bereikt, maar Bram betwijfelt dat ten zeerste. Maar beide heren hebben het ook over Pauls jeugd, Bram komt erachter dat Paul veel plastic broertjes en zusjes heeft gehad, en dan gaat het niet over poppen. En Paul onthult dat hij bijna had meegewerkt aan grootschalige HBO-fraude.