Ons land is in korte tijd koploper geworden in Europa op het gebied van collectieve claims tegen grote bedrijven. Dankzij een nieuwe wet die het voor gedupeerde klanten uit binnen- en buitenland makkelijker maakt om gezamenlijk hun schade te verhalen, voor de Nederlandse rechter. Dus zet je maar schrap voor de vloedgolf aan massaclaims die nog op ons afkomt. Wij hebben de sluizen wijd opengezet voor die ranzige claimcultuur uit de VS, die nu ons lieve landje overspoelt. Amerikaanse toestanden in de polder waar niemand op zit te wachten. Een lawyer’s paradise, waar openstaande rekeningen uit het verleden stuk voor stuk worden vereffend. Met z’n allen tegen één, niet praten maar procederen.

Professionalisering van de hufterigheid

De juridisering van de samenleving is daarmee nagenoeg compleet. Het is de professionalisering van de hufterigheid. Met rancune en zelfbeklag als belangrijkste drijfveren. Dan weet je één ding zeker: het wordt er niet gezelliger op. Want zijn niet alle kopers wel eens gedupeerd? Als je al dat kleine leed van consumenten die ooit voor een paar dubbeltjes zijn benadeeld op één grote hoop gooit wordt het vanzelf een miljardenclaim. En een aantrekkelijk verdienmodel voor buitenlandse investeerders met diepe zakken. Die dankbaar parasiteren op de gevoelens van ontevredenheid in de samenleving. Zij betalen de proceskosten in ruil voor een percentage van de opbrengst. Advocaten mogen in Nederland niet op die manier procederen, op basis van no cure, no pay. Maar dat verbod geldt niet voor hun financiers. Alle ‘slachtoffers’ kunnen zich gratis aansluiten bij deze loterij zonder nieten. Het is big business.

Apple sticker

Blendle oprichter Alexander Klöpping is nu opgestaan als boegbeeld van deze snelgroeiende bedrijfstak. Met zijn Stichting App Stores Claims eist hij €1 miljard van Apple en Google. De tech-giganten zouden veel teveel rekenen voor betalingen in hun app-winkels en daarmee wereldwijd honderden miljoenen klanten hebben gedupeerd. Nu hoef je met Apple geen medelijden te hebben. Eén miljard betekent natuurlijk helemaal niets voor het grootste bedrijf ter wereld. Wisselgeld, dat ze maar wat graag zouden aftikken als ze daarmee van het gezeik af waren. Maar het is opmerkelijk hoe de uitvinder van de smartphone zo snel in ongenade is geraakt bij z’n meest trouwe aanhangers. Die alles wat Apple deed altijd he-le-maal fantastisch vonden! Het lijkt wel of al die Apple apostelen na twintig jaar ineens van hun geloof zijn gevallen. Wie heeft tegenwoordig nog zo’n Apple sticker op de auto?

Religieus fanatisme

Apple was nooit een gewone onderneming, maar een kerk. Al ver vóór z’n dood was Steve Jobs heilig verklaard. Zijn biografie een leiderschapsbijbel. Met religieus fanatisme werd de blijde boodschap verkondigd door honderden miljoenen volgelingen wereldwijd. Mannen als Alexander Klöpping gingen voor in die eredienst, bijna wekelijks in De Wereld Draait Door. Het was alleen geen liefdadigheid, maar keiharde business. De prijzen waren altijd al krankzinnig, voor de Macbooks, de iPhones en de iPads. En natuurlijk ook voor de apps in de appstore. Dat wist ook iedereen die zo hard stond te applaudisseren bij elke innovatie, want Apple.

Nu de liefde is bekoeld moet je niet ineens je geld gaan terugvragen.

Prettige maandag!