Richard de Mos ontpopt zich in de Tweede Kamer als een a-typische PVV’er. Steeds lanceert hij wilde plannetjes en kneedt een eigen versie van scorebordpolitiek: ‘een dag niet in de krant is een dag niet geleefd’, is het motto. 

Collega’s vinden De Mos in die PVV-periode grappig en erg gedreven, maar in zijn latere Haagse jaren groeit de kritiek. De interne partijfinanciën blijven gedoe geven. Er is gerommel rond de campagnebus, een oud-raadslid mist tienduizend euro in de boekhouding, er is schimmigheid over donaties. 

Hoe ging De Mos te werk als PVV’er? Waarom moest hij daar weg? En waarom krijgen we soms niet meteen het volledige antwoord als we vragen voorleggen aan De Mos?

Wil je meer weten over de corruptiezaak en de verdachten? Klik dan hier.