Het contrast kon gisteren niet groter zijn. Een paleisbordes vol nieuwe ministers gestoken in deftige jacquets en vrolijke jurken, die meer geld uit mogen geven dan er plannen zijn. Een horde cameramensen en fotografen verdringt zich voor het bordes om allemaal hetzelfde beeld vast te leggen. Ruim 250 kilometer verderop lange rijen -vaak oude- mensen in grauwe winterjassen, uren kleumend in de kou, wachtend op een klein gelukje in een wrede loterij. Hooguit gadegeslagen door de journalist van de lokale krant of omroep.

De voorgangers van de nieuwe ministers beloofden drie jaar geleden dat de gaskraan in Groningen dicht zou gaan, zodat de huizen van de kleumende mensen niet meer zouden beven. Hun opvolgers weten al dat die belofte een leugen is. Ze pompen lekker door en de huizen brokkelen verder af.

Om de Groningers koest te houden wordt er wat geld hun kant op gegooid. Wie schade heeft aan zijn huis kan 10.000 euro krijgen. Maar er is niet genoeg voor iedereen. Als bedelaars wachten ze in eindeloze rijen op hun lot. Wie het eerst het gemeentehuis weet binnen te komen heeft geluk. De pechvogels in deze stoelendans blijven met lege handen achter in Usquert, Siddeburen en Warffum. 

Als de zon ondergaat en de rijen nog lang zijn krijgen de kleumende Groningers te horen dat de pot leeg is, terwijl de nieuwe ministers in Den Haag stralen voor de camera's van de NOS. Het vertrouwen in het nieuwe kabinet is zo historisch laag dat de publieke omroep een radio- en tv-zender schoonveegde om een speciale feestelijke uitzending te maken waarin de door spindokters bedachte antwoorden op zouteloze vragen keurig worden opgelepeld door de nieuwe marionetjes van Mark Rutte.

'Wat gaan de mensen thuis nou merken van die nieuwe bestuurscultuur?' willen de NOS-presentatoren van Rutte weten. De premier trekt zijn gezicht in de plooi en zegt dat hij van die verschrikkelijke toeslagenaffaire heeft geleerd dat vooral de uitvoering beter moet. 'Mijn nachtmerrie is dat ergens anders bij de overheid vandaag opnieuw zo'n schandaal zou broeien, waarvan we het niet weten,' zegt hij. 'Ik heb daar geen aanwijzing voor,' voegt hij er geruststellend aan toe. De NOS-presentatoren knikken tevreden.

250 kilometer verderop slenteren de mensen naar huis, de vingers blauw van de kou, de botten pijnlijk van het lange staan. Ergens anders is nooit in Usquert, Siddeburen en Warffum.

Het contrast kon gisteren niet groter zijn. Een paleisbordes vol nieuwe ministers gestoken in deftige jacquets en vrolijke jurken, die meer geld uit mogen geven dan er plannen zijn. Een horde cameramensen en fotografen verdringt zich voor het bordes om allemaal hetzelfde beeld vast te leggen. Ruim 250 kilometer verderop lange rijen -vaak oude- mensen in grauwe winterjassen, uren kleumend in de kou, wachtend op een klein gelukje in een wrede loterij. Hooguit gadegeslagen door de journalist van de lokale krant of omroep.
De voorgangers van de nieuwe ministers beloofden drie jaar geleden dat de gaskraan in Groningen dicht zou gaan, zodat de huizen van de kleumende mensen niet meer zouden beven. Hun opvolgers weten al dat die belofte een leugen is. Ze pompen lekker door en de huizen brokkelen verder af.
Om de Groningers koest te houden wordt er wat geld hun kant op gegooid. Wie schade heeft aan zijn huis kan 10.000 euro krijgen. Maar er is niet genoeg voor iedereen. Als bedelaars wachten ze in eindeloze rijen op hun lot. Wie het eerst het gemeentehuis weet binnen te komen heeft geluk. De pechvogels in deze stoelendans blijven met lege handen achter in Usquert, Siddeburen en Warffum.&nbsp;
Als de zon ondergaat en de rijen nog lang zijn krijgen de kleumende Groningers te horen dat de pot leeg is, terwijl de nieuwe ministers in Den Haag stralen voor de camera's van de NOS. Het vertrouwen in het nieuwe kabinet is zo historisch laag dat de publieke omroep een radio- en tv-zender schoonveegde om een speciale feestelijke uitzending te maken waarin de door spindokters bedachte antwoorden op zouteloze vragen keurig worden opgelepeld door de nieuwe marionetjes van Mark Rutte.
'Wat gaan de mensen thuis nou merken van die nieuwe bestuurscultuur?' willen de NOS-presentatoren van Rutte weten. De premier trekt zijn gezicht in de plooi en zegt dat hij van die verschrikkelijke toeslagenaffaire heeft geleerd dat vooral de uitvoering beter moet. 'Mijn nachtmerrie is dat ergens anders bij de overheid vandaag opnieuw zo'n schandaal zou broeien, waarvan we het niet weten,' zegt hij. 'Ik heb daar geen aanwijzing voor,' voegt hij er geruststellend aan toe. De NOS-presentatoren knikken tevreden.
250 kilometer verderop slenteren de mensen naar huis, de vingers blauw van de kou, de botten pijnlijk van het lange staan. Ergens anders is nooit in Usquert, Siddeburen en Warffum.

Marianne Zwagerman is schrijver en innovatiestrateeg en geeft haar visie op het medialandschap met een scherp oog voor onafhankelijkheid en goed besteed belastinggeld.

Advertisement