Met een pistool tegen zijn hoofd werd journalist Robert Dulmers zondag door de politie Oekraïne uitgejaagd, waar hij voor het Nederlands Dagblad verslag deed. Hij twitterde binnen een half uur na een raketaanval door de Russen op een oliedepot in de haven van Odessa een filmpje van zwarte rookpluimen.

'4 raketten, 4 keer raak', zette hij bij de merkwaardige video die meer op het werk van een ramptoerist leek dan van een journalist. Oekraïne vindt dat Dulmers hiermee staatsgeheimen heeft geschonden terwijl hij ervoor heeft getekend dat niet te doen, in ruil voor zijn accreditatie.

'Oekraïne wil zich spiegelen aan landen in het Westen, maar laat zich zo van zijn slechte kant zien,' zegt journalistenvakbond NVJ, die de uitzetting van Dulmers veroordeelt. Daaruit spreekt een nogal overdreven vertrouwen in het Westen. We hebben geen idee hoe onze gezagsdragers zouden handelen als er oorlog op ons grondgebied zou zijn. We weten wel hoe ze handelen op het grondgebied dat ze binnenvallen. Als het om onze eigen acties gaat zijn we net een geblinddoekte ezel met alzheimer. Embedded journalistiek, waar journalisten zich aan de regels van de legerleiding moeten houden is uitgevonden door Amerikanen. Pistolen gebruikten ze voor zover ik weet niet tegen journalisten, maar er is bij veel Westerse media een bijna slaafse houding tegenover de eigen bevelhebbers.

In de huiveringwekkende reportages van BBC-verslaggever Jeremy Bowen vanuit Boetsja zien we de verkoolde lijken van vluchtende Oekraïense burgers en de geëxecuteerde mensen met de handen achter de rug gebonden. Beelden die een belangrijke rol spelen bij de volgende stap in de oorlog: de Westerse wereld schreeuwt om vergelding van de gruweldaden van de Russen.

In 1991 stond Jeremy Bowen ook tussen de verkoolde lijken in een bunker in Bagdad. 400 vrouwen, kinderen en bejaarden kwamen om na een aanval van de Amerikanen. Het Pentagon probeerde het weg te poetsen als een aanval op een militair doel, maar de bewoners gebruikten de bunker als schuilplek voor de kwetsbaarsten. De presentator van het BBC-journaal wilde niet van Bowen -die er met zijn neus bovenop stond- aannemen dat het echt niet om een militair doel ging. Nadat Bowen het drie keer ontkende gaf de presentator zijn moedige collega een trap na met de mededeling aan de kijkers dat 'de reporter onderworpen was aan Iraakse controlemaatregelen'. Niets is lastiger te herkennen dan je eigen hersenspoeling.

Met een pistool tegen zijn hoofd werd&nbsp;journalist Robert Dulmers zondag door de politie Oekra&iuml;ne uitgejaagd, waar hij voor het Nederlands Dagblad verslag deed. Hij twitterde binnen een half uur na een raketaanval door de Russen op een oliedepot in de haven van Odessa een filmpje van zwarte rookpluimen.
'4 raketten, 4 keer raak', zette hij bij&nbsp;<a href="https://twitter.com/Saint_Just1965/status/1510473883798937601" data-auth="NotApplicable" data-linkindex="0" data-ogsc="blue">de merkwaardige video</a>&nbsp;die meer op het werk van een ramptoerist leek dan van een journalist. Oekra&iuml;ne vindt dat Dulmers hiermee staatsgeheimen heeft geschonden terwijl hij ervoor heeft getekend dat niet te doen, in ruil voor zijn accreditatie.
'Oekra&iuml;ne wil zich spiegelen aan landen in het Westen, maar laat zich zo van zijn slechte kant zien,' zegt journalistenvakbond NVJ, die de uitzetting van Dulmers veroordeelt. Daaruit spreekt een nogal overdreven vertrouwen in het Westen. We hebben geen idee hoe onze gezagsdragers zouden handelen als er oorlog op ons grondgebied zou zijn. We weten wel hoe ze handelen op het grondgebied dat ze binnenvallen. Als het om onze eigen acties gaat zijn we net een geblinddoekte ezel met alzheimer. Embedded journalistiek, waar journalisten zich aan de regels van de legerleiding moeten houden is uitgevonden door Amerikanen. Pistolen gebruikten ze voor zover ik weet niet tegen journalisten, maar er is bij veel Westerse media een&nbsp;bijna slaafse houding tegenover de eigen bevelhebbers.
In de&nbsp;<a href="https://www.youtube.com/watch?v=HNTPyAsMmxs&amp;t=354s" data-auth="NotApplicable" data-linkindex="1" data-ogsc="blue">huiveringwekkende reportage</a>s van BBC-verslaggever Jeremy Bowen&nbsp;<a href="https://twitter.com/sophieraworth/status/1510262717877305348" data-auth="NotApplicable" data-linkindex="2" data-ogsc="blue">vanuit Boetsja</a>&nbsp;zien we de verkoolde lijken van vluchtende Oekra&iuml;ense burgers en de ge&euml;xecuteerde mensen met de handen achter de rug gebonden. Beelden die een belangrijke rol spelen bij de volgende stap in de oorlog: de Westerse wereld schreeuwt om vergelding van de gruweldaden van de Russen.
In 1991 stond Jeremy Bowen ook tussen de verkoolde lijken&nbsp;<a href="https://www.newstatesman.com/world/2020/01/jeremy-bowen-s-diary-hope-and-fear-baghdad-aftermath-soleimani-killing-and" data-auth="NotApplicable" data-linkindex="3" data-ogsc="blue">in een bunker</a>&nbsp;in Bagdad. 400 vrouwen, kinderen en bejaarden kwamen om na een aanval van de Amerikanen. Het Pentagon probeerde het weg te poetsen als een aanval op een militair doel, maar de bewoners gebruikten de bunker als schuilplek voor de kwetsbaarsten. De presentator van het BBC-journaal wilde niet van Bowen -die er met zijn neus bovenop stond- aannemen dat het echt niet om een militair doel ging. Nadat Bowen het drie keer ontkende gaf de presentator zijn moedige collega een trap na met de mededeling aan de kijkers dat 'de reporter onderworpen was aan Iraakse controlemaatregelen'. Niets is lastiger te herkennen dan je eigen hersenspoeling.

Marianne Zwagerman is schrijver en innovatiestrateeg en geeft haar visie op het medialandschap met een scherp oog voor onafhankelijkheid en goed besteed belastinggeld.

Advertisement