Dat de Fed Funds Rate naar 4,75 procent is teruggebracht, is volgens macro-econoom Arnoud Boot het minst belangrijke onderdeel geweest van het rentebesluit van Fed-chef Jerome Powell. Het was vooral de vraag aan Powell of hij onder het bewind van Donald Trump straks kan aanblijven die, volgens Boot, de meeste aandacht trok. 'Trump is niet bepaald een grote vriend van de Amerikaanse centrale bank.' 

Jerome Powell is in 2018 door Trump benoemd als opvolger van de toenmalige Fed-baas en huidig minister van Financiën Janet Yellen. Maar Trump heeft al eerder gedreigd Powell te ontslaan, en Powell voelde zich al genoodzaakt om te reageren op dat mogelijke besluit. 

Wat zei Powell hierover? 

Hem is gevraagd of hij zou opstappen als Donald Trump hem dat vriendelijk of niet zo vriendelijk zou vragen. Daarop zei Powell dat hij niet zomaar ontslagen kan worden. Het is duidelijk dat hij zijn eigen verdedigingslinie aan het bouwen is. 

De poging om een gouverneur van de Amerikaanse centrale bank te ontslaan, is historisch ongekend. Maar daarmee is het niet uitgesloten. Het juridische precedent dat hiermee zou worden geschapen, is ook iets waar Trump enthousiast van kan worden. Daar houdt hij van. 

Maar kan er een zaak van gemaakt worden? 

Absoluut. Maar dan komt het bij het Supreme Court terecht, waar nu al zes rechters zitten die door Trump zelf zijn benoemd. De termijn van Powell loopt nog anderhalf jaar, tot mei 2026. 

De vraag is of het handig is om in die korte tijd hier een al te groot punt van te maken, maar ik denk niet dat deze opmerking aan Trump is besteed. Sterker nog, hij kan heel makkelijk de Federal Reserve en dus Jerome Powell de schuld in de schoenen schuiven wanneer er iets tegenzit. Hij kan er belang bij hebben om chaos te creëren. 

Maar Powell stelt als voorzitter die rentebesluiten niet alleen op. In de board zitten nog zeven leden en daarnaast wordt het rentebesluit opgesteld met vijf lokale centrale bankpresidenten. Dus als Trump Jerome Powell weet uit te schakelen, dan heeft hij nog steeds niks te zeggen. 

Wat moet de strategie van Trump dan zijn? 

Deze mensen hebben benoemingstermijnen die heel lang duren, waarvan sommigen ver na deze tweede termijn van Donald Trump in het Witte Huis. Hij zal dus deze mensen individueel moeten aanpakken, zoals de boeren in Nederland ook hebben gedaan met de toenmalig minister Van der Wal. 

Dat is de realiteit; als hij zijn zin niet krijgt, zal hij die proberen te krijgen door middel van bedreigingen. Trump kan mensen mobiliseren en de Federal Reserve positioneren als de vijand van het volk. En hij zal dat ook doen als het hem uitkomt. 

Er zullen genoeg mensen op sociale media zijn die dat serieus gaan nemen en achter Trump aanrennen en dus daadwerkelijk deze mensen gaan bedreigen. 

De mensen in de board van de Fed zullen dat niet accepteren en zullen eieren voor hun geld kiezen. De kans dat de Federal Reserve beschadigd uit het presidentschap van Trump komt, schat ik eerder op 75 procent dan op 25 procent. We gaan hele zware tijden tegemoet; de onafhankelijkheid van de Federal Reserve staat op het spel. 

Hoe kan Trump beleidsmatig de Fed nog in de wielen rijden? 

Alles wat in de economie tegenzit, zou je op het conto van de Fed kunnen schuiven. Als er inflatie komt, dan komt dat door de Fed. Als er geen inflatie komt en de economie draait in de soep, dan komt dat door de Fed, die de rente niet tijdig heeft verlaagd. Alle bewegingen van de economie kunnen op het conto van de Fed worden geschoven. 

Dat zal hij ook doen. De Amerikaanse economie heeft het afgelopen jaar goed gepresteerd. De centrale bank heeft de rente moeten verhogen om inflatie te bestrijden, en heeft dat gedaan zonder dat de Amerikaanse economie is ingestort. Integendeel zelfs: de afgelopen anderhalf jaar zijn eigenlijk topjaren geweest voor de Amerikaanse economie. 

Zolang Amerika de leidende economie blijft in de wereld, zal iedereen Amerikaans schuldpapier kopen. Iedereen is afhankelijk van de dollar en Amerika kan zo wegkomen met de grote tekorten in het land. Dat is de realiteit, totdat de wal op een gegeven moment het schip keert. 

Dat de Fed Funds Rate naar 4,75 procent is teruggebracht, is volgens macro-econoom Arnoud Boot het minst belangrijke onderdeel geweest van het rentebesluit van Fed-chef Jerome Powell. Het was vooral de vraag aan Powell of hij onder het bewind van Donald Trump straks kan aanblijven die, volgens Boot, de meeste aandacht trok. 'Trump is niet bepaald een grote vriend van de Amerikaanse centrale bank.' 
Jerome Powell is in 2018 door Trump benoemd als opvolger van de toenmalige Fed-baas en huidig minister van Financiën Janet Yellen. Maar Trump heeft al eerder gedreigd Powell te ontslaan, en Powell voelde zich al genoodzaakt om te reageren op dat mogelijke besluit. 
Wat zei Powell hierover? 
Hem is gevraagd of hij zou opstappen als Donald Trump hem dat vriendelijk of niet zo vriendelijk zou vragen. Daarop zei Powell dat hij niet zomaar ontslagen kan worden. Het is duidelijk dat hij zijn eigen verdedigingslinie aan het bouwen is. 
De poging om een gouverneur van de Amerikaanse centrale bank te ontslaan, is historisch ongekend. Maar daarmee is het niet uitgesloten. Het juridische precedent dat hiermee zou worden geschapen, is ook iets waar Trump enthousiast van kan worden. Daar houdt hij van. 
Maar kan er een zaak van gemaakt worden? 
Absoluut. Maar dan komt het bij het Supreme Court terecht, waar nu al zes rechters zitten die door Trump zelf zijn benoemd. De termijn van Powell loopt nog anderhalf jaar, tot mei 2026. 
De vraag is of het handig is om in die korte tijd hier een al te groot punt van te maken, maar ik denk niet dat deze opmerking aan Trump is besteed. Sterker nog, hij kan heel makkelijk de Federal Reserve en dus Jerome Powell de schuld in de schoenen schuiven wanneer er iets tegenzit. Hij kan er belang bij hebben om chaos te creëren. 
Maar Powell stelt als voorzitter die rentebesluiten niet alleen op. In de board zitten nog zeven leden en daarnaast wordt het rentebesluit opgesteld met vijf lokale centrale bankpresidenten. Dus als Trump Jerome Powell weet uit te schakelen, dan heeft hij nog steeds niks te zeggen. 
Wat moet de strategie van Trump dan zijn? 
Deze mensen hebben benoemingstermijnen die heel lang duren, waarvan sommigen ver na deze tweede termijn van Donald Trump in het Witte Huis. Hij zal dus deze mensen individueel moeten aanpakken, zoals de boeren in Nederland ook hebben gedaan met de toenmalig minister Van der Wal. 
Dat is de realiteit; als hij zijn zin niet krijgt, zal hij die proberen te krijgen door middel van bedreigingen. Trump kan mensen mobiliseren en de Federal Reserve positioneren als de vijand van het volk. En hij zal dat ook doen als het hem uitkomt. 
Er zullen genoeg mensen op sociale media zijn die dat serieus gaan nemen en achter Trump aanrennen en dus daadwerkelijk deze mensen gaan bedreigen. 
De mensen in de board van de Fed zullen dat niet accepteren en zullen eieren voor hun geld kiezen. De kans dat de Federal Reserve beschadigd uit het presidentschap van Trump komt, schat ik eerder op 75 procent dan op 25 procent. We gaan hele zware tijden tegemoet; de onafhankelijkheid van de Federal Reserve staat op het spel. 
Hoe kan Trump beleidsmatig de Fed nog in de wielen rijden? 
Alles wat in de economie tegenzit, zou je op het conto van de Fed kunnen schuiven. Als er inflatie komt, dan komt dat door de Fed. Als er geen inflatie komt en de economie draait in de soep, dan komt dat door de Fed, die de rente niet tijdig heeft verlaagd. Alle bewegingen van de economie kunnen op het conto van de Fed worden geschoven. 
Dat zal hij ook doen. De Amerikaanse economie heeft het afgelopen jaar goed gepresteerd. De centrale bank heeft de rente moeten verhogen om inflatie te bestrijden, en heeft dat gedaan zonder dat de Amerikaanse economie is ingestort. Integendeel zelfs: de afgelopen anderhalf jaar zijn eigenlijk topjaren geweest voor de Amerikaanse economie. 
Zolang Amerika de leidende economie blijft in de wereld, zal iedereen Amerikaans schuldpapier kopen. Iedereen is afhankelijk van de dollar en Amerika kan zo wegkomen met de grote tekorten in het land. Dat is de realiteit, totdat de wal op een gegeven moment het schip keert.

Elke dag een intrigerende gedachtewisseling over de stand van de macro-economie. Op maandag en vrijdag gaat presentator Thomas van Zijl in gesprek met econoom Arnoud Boot, de rest van de week praat Van Zijl met econoom Edin Mujagić.

Elke dag een intrigerende gedachtewisseling over de stand van de macro-economie. Op maandag en vrijdag gaat presentator Thomas van Zijl in gesprek met econoom Arnoud Boot, de rest van de week praat Van Zijl met econoom Edin Mujagić.

Macro met Boot en Mujagić  | BNR

Elke dag een intrigerende gedachtewisseling over de stand van de macro-economie. Op maandag en vrijdag gaat presentator Thomas van Zijl in gesprek met econoom Arnoud Boot, de rest van de week praat Van Zijl met econoom Edin Mujagić.

Arnoud Boot (1960, Huizen) is hoogleraar Corporate Finance en Financiële Markten aan de Universiteit van Amsterdam. Arnoud Boot wil de luisteraar met zijn bijdragen aan het denken zetten. “Niets is mooier dan in discussie gaan over waar het economisch beleid naartoe moet.”

Edin Mujagić (1977, Bosnië-Herzegovina) is hoofdeconoom bij OHV Vermogensbeheer. Mujagić wil de vergeten lessen uit de economische historie gebruiken om het heden te duiden. “Een gids zijn door de wondere wereld van de economie, kan het voor een macro-econoom nog leuker worden?”

Elke dag een intrigerende gedachtewisseling over de stand van de macro-economie. Op maandag en vrijdag gaat presentator Thomas van Zijl in gesprek met econoom Arnoud Boot, de rest van de week praat Van Zijl met econoom Edin Mujagić.
Arnoud Boot (1960, Huizen) is hoogleraar Corporate Finance en Financiële Markten aan de Universiteit van Amsterdam. Arnoud Boot wil de luisteraar met zijn bijdragen aan het denken zetten. “Niets is mooier dan in discussie gaan over waar het economisch beleid naartoe moet.”
Edin Mujagić (1977, Bosnië-Herzegovina) is hoofdeconoom bij OHV Vermogensbeheer. Mujagić wil de vergeten lessen uit de economische historie gebruiken om het heden te duiden. “Een gids zijn door de wondere wereld van de economie, kan het voor een macro-econoom nog leuker worden?”

Advertisement