Pensioenstelselhervorming is een prachtig woord dat is ontstaan dankzij de discussie over de grootscheepse verbouwing van ons pensioenstelsel. Die verbouwing leek in een afrondende fase te zitten, maar NSC en BBB hebben toch nog de behoefte om wijzigingen aan te brengen. Nu we toch bezig zijn: macro-econoom Edin Mujagić heeft ook nog iets in de melk te brokkelen.

NSC, de partij van Pieter Omtzigt, is al langer fel tegenstander van enkele veranderingen in het pensioenstelsel en wil de wet nu alsnog aanpassen. Zo wil de partij onder meer via een referendum regelen dat mensen moeten instemmen met de veranderingen.

Maar Edin, jij wilt er een eigen draai aan geven?

Wij zijn inderdaad al erg lang bezig met die verbouwing van ons pensioenstelsel. Maar ik vind het ergens toch heel vreemd dat we in dit land, als maatschappij, al heel lang weten dat we mensen keuzevrijheid moeten geven. Als je nu als 25-jarige een huis koopt, dan moet je zelf een stroomaansluiting regelen, internet, telefonie en televisie, en noem maar op. Daarvoor kun je kiezen uit allerlei bedrijven die dat soort diensten leveren.

Het zou heel raar zijn als er maar één leverancier voor elk van die diensten is, waarbij je verplicht bent om bij die firma een contract af te sluiten. Dat is niet meer van deze tijd. Maar voor pensioenen hebben we nog steeds een sectorale inrichting. Per sector is er een pensioenfonds, en als werknemer in die sector doe je verplicht mee. Dat is op zich een goede zaak; de overheid bepaalt wettelijk hoe hoog de bijdrage moet zijn. Maar verder heb ik geen invloed daarop. Je kunt van overheidswege vaststellen wat de bijdrage moet zijn, zodat er geen concurrentie op dat punt is.

Wat stel je dan voor?

Waar het mij om gaat, is dat je verplicht bent aangesloten bij jouw pensioenfonds. Maar hoe het geld wordt belegd, daar heb je niks over te zeggen. Sterker nog, je kunt zelfs niet met de spreekwoordelijke voeten stemmen en weglopen bij het pensioenfonds als je het om wat voor reden dan ook niet eens bent met het beleggingsbeleid van het fonds. Waarom zou je dat niet veranderen? Wat we voor internet, telefonie, zorg en heel veel andere sectoren wél hebben gedaan, bestaat niet voor pensioenen. Waarom zou je zo'n hervorming niet aangrijpen om die sectorale pensioenfondsen in te ruilen voor een aantal algemene fondsen? Fondsen die bijvoorbeeld aandacht besteden aan milieu of aan inflatie, zodat jouw geld wordt belegd op een manier waar jij je goed bij voelt.

Verwacht je dat deelnemers dat ook werkelijk gaan doen? Die zijn hier toch niet mee bezig?

Als dat de redenering wordt, dan kunnen we heel veel dingen gaan afschaffen in dit land. Je mag toch wel verwachten dat iemand zich één keer per jaar bezighoudt met zijn pensioen.

Als maatschappij vinden we concurrentie blijkbaar goed. Maar bij pensioenen kan ik niet zelf bepalen waar mijn geld wordt belegd.

Ik kreeg onlangs een brief van het ABP, een geweldig pensioenfonds natuurlijk. Daarin stond dat mijn pensioenaanspraak iets is verhoogd, maar ook dat de pensioenen – gezien de financiële situatie van het fonds – niet volledig zijn meegestegen met de inflatie. De middelen waren er wel, maar ze hebben het niet gedaan omdat ze rekening willen houden met de belangen van alle deelnemers. Dat is fijn, maar verderop stond dat door soepelere regels meer geld wordt uitgekeerd aan gepensioneerden. En dat heeft een licht negatief effect voor mensen die nog niet met pensioen zijn gegaan. Met andere woorden: er is een fonds dat voor mij dingen doet, maar mij niet kan compenseren. En ik kan er met geen mogelijkheid iets aan doen.

Dan nog even aandacht voor de laatste donderdag van de maand. Wat is daarmee?

In principe helemaal niks. Ware het niet dat ik in december op X en LinkedIn heb gezet dat ik op elke laatste donderdag van de maand in deze rubriek vragen van luisteraars ga behandelen. Heb je iets waar je mee zit op economisch gebied? Stuur even een mailtje, ga naar LinkedIn, ga naar X en stuur me een bericht. En dan zou het zomaar kunnen zijn dat jouw vraag wordt behandeld op deze geweldige plek.

 

Pensioenstelselhervorming is een prachtig woord dat is ontstaan dankzij de discussie over de grootscheepse verbouwing van ons pensioenstelsel. Die verbouwing leek in een afrondende fase te zitten, maar NSC en BBB hebben toch nog de behoefte om wijzigingen aan te brengen. Nu we toch bezig zijn: macro-econoom Edin Mujagić heeft ook nog iets in de melk te brokkelen.
NSC, de partij van Pieter Omtzigt, is al langer fel tegenstander van enkele veranderingen in het pensioenstelsel en wil de wet nu alsnog aanpassen. Zo wil de partij onder meer via een referendum regelen dat mensen moeten instemmen met de veranderingen.
Maar Edin, jij wilt er een eigen draai aan geven?
Wij zijn inderdaad al erg lang bezig met die verbouwing van ons pensioenstelsel. Maar ik vind het ergens toch heel vreemd dat we in dit land, als maatschappij, al heel lang weten dat we mensen keuzevrijheid moeten geven. Als je nu als 25-jarige een huis koopt, dan moet je zelf een stroomaansluiting regelen, internet, telefonie en televisie, en noem maar op. Daarvoor kun je kiezen uit allerlei bedrijven die dat soort diensten leveren.
Het zou heel raar zijn als er maar &eacute;&eacute;n leverancier voor elk van die diensten is, waarbij je verplicht bent om bij die firma een contract af te sluiten. Dat is niet meer van deze tijd. Maar voor pensioenen hebben we nog steeds een sectorale inrichting. Per sector is er een pensioenfonds, en als werknemer in die sector doe je verplicht mee. Dat is op zich een goede zaak; de overheid bepaalt wettelijk hoe hoog de bijdrage moet zijn. Maar verder heb ik geen invloed daarop. Je kunt van overheidswege vaststellen wat de bijdrage moet zijn, zodat er geen concurrentie op dat punt is.
Wat stel je dan voor?
Waar het mij om gaat, is dat je verplicht bent aangesloten bij jouw pensioenfonds. Maar hoe het geld wordt belegd, daar heb je niks over te zeggen. Sterker nog, je kunt zelfs niet met de spreekwoordelijke voeten stemmen en weglopen bij het pensioenfonds als je het om wat voor reden dan ook niet eens bent met het beleggingsbeleid van het fonds. Waarom zou je dat niet veranderen? Wat we voor internet, telefonie, zorg en heel veel andere sectoren w&eacute;l hebben gedaan, bestaat niet voor pensioenen. Waarom zou je zo'n hervorming niet aangrijpen om die sectorale pensioenfondsen in te ruilen voor een aantal algemene fondsen? Fondsen die bijvoorbeeld aandacht besteden aan milieu of aan inflatie, zodat jouw geld wordt belegd op een manier waar jij je goed bij voelt.
Verwacht je dat deelnemers dat ook werkelijk gaan doen? Die zijn hier toch niet mee bezig?
Als dat de redenering wordt, dan kunnen we heel veel dingen gaan afschaffen in dit land. Je mag toch wel verwachten dat iemand zich &eacute;&eacute;n keer per jaar bezighoudt met zijn pensioen.
Als maatschappij vinden we concurrentie blijkbaar goed. Maar bij pensioenen kan ik niet zelf bepalen waar mijn geld wordt belegd.
Ik kreeg onlangs een brief van het ABP, een geweldig pensioenfonds natuurlijk. Daarin stond dat mijn pensioenaanspraak iets is verhoogd, maar ook dat de pensioenen &ndash; gezien de financi&euml;le situatie van het fonds &ndash; niet volledig zijn meegestegen met de inflatie. De middelen waren er wel, maar ze hebben het niet gedaan omdat ze rekening willen houden met de belangen van alle deelnemers. Dat is fijn, maar verderop stond dat door soepelere regels meer geld wordt uitgekeerd aan gepensioneerden. En dat heeft een licht negatief effect voor mensen die nog niet met pensioen zijn gegaan. Met andere woorden: er is een fonds dat voor mij dingen doet, maar mij niet kan compenseren. En ik kan er met geen mogelijkheid iets aan doen.
Dan nog even aandacht voor de laatste donderdag van de maand. Wat is daarmee?
In principe helemaal niks. Ware het niet dat ik in december op X en LinkedIn heb gezet dat ik op elke laatste donderdag van de maand in deze rubriek vragen van luisteraars ga behandelen. Heb je iets waar je mee zit op economisch gebied? Stuur even een mailtje, ga naar LinkedIn, ga naar X en stuur me een bericht. En dan zou het zomaar kunnen zijn dat jouw vraag wordt behandeld op deze geweldige plek.
&nbsp;

Elke dag een intrigerende gedachtewisseling over de stand van de macro-economie. Op maandag en vrijdag gaat presentator Thomas van Zijl in gesprek met econoom Arnoud Boot, de rest van de week praat Van Zijl met econoom Edin Mujagić.

Elke dag een intrigerende gedachtewisseling over de stand van de macro-economie. Op maandag en vrijdag gaat presentator Thomas van Zijl in gesprek met econoom Arnoud Boot, de rest van de week praat Van Zijl met econoom Edin Mujagić.

Macro met Boot en Mujagić  | BNR

Elke dag een intrigerende gedachtewisseling over de stand van de macro-economie. Op maandag en vrijdag gaat presentator Thomas van Zijl in gesprek met econoom Arnoud Boot, de rest van de week praat Van Zijl met econoom Edin Mujagić.

Arnoud Boot (1960, Huizen) is hoogleraar Corporate Finance en Financiële Markten aan de Universiteit van Amsterdam. Arnoud Boot wil de luisteraar met zijn bijdragen aan het denken zetten. “Niets is mooier dan in discussie gaan over waar het economisch beleid naartoe moet.”

Edin Mujagić (1977, Bosnië-Herzegovina) is hoofdeconoom bij OHV Vermogensbeheer. Mujagić wil de vergeten lessen uit de economische historie gebruiken om het heden te duiden. “Een gids zijn door de wondere wereld van de economie, kan het voor een macro-econoom nog leuker worden?”

Elke dag een intrigerende gedachtewisseling over de stand van de macro-economie. Op maandag en vrijdag gaat presentator Thomas van Zijl in gesprek met econoom Arnoud Boot, de rest van de week praat Van Zijl met econoom Edin Mujagić.
Arnoud Boot (1960, Huizen) is hoogleraar Corporate Finance en Financiële Markten aan de Universiteit van Amsterdam. Arnoud Boot wil de luisteraar met zijn bijdragen aan het denken zetten. “Niets is mooier dan in discussie gaan over waar het economisch beleid naartoe moet.”
Edin Mujagić (1977, Bosnië-Herzegovina) is hoofdeconoom bij OHV Vermogensbeheer. Mujagić wil de vergeten lessen uit de economische historie gebruiken om het heden te duiden. “Een gids zijn door de wondere wereld van de economie, kan het voor een macro-econoom nog leuker worden?”

Advertisement