Het inflatiecijfer is in Nederland in december 2024 gestegen naar 4,1 procent. Dat is een toename ten opzichte van de maand ervoor. Niet alleen in Nederland is er een stijging van het inflatiecijfer te zien, dat is ook zo in de rest van de Eurozone. ‘Er is in december niet alleen veel vuurwerk de lucht ingegaan, maar ook de inflatiecijfers zijn weer flink gestegen', zegt macro-econoom Edin Mujagic erover.  

 

Het inflatiecijfer is in Nederland in december 2024 gestegen naar 4,1 procent. Dat is een toename ten opzichte van de maand ervoor. Niet alleen in Nederland is er een stijging van het inflatiecijfer te zien, dat is ook zo in de rest van de Eurozone. &lsquo;Er is in december niet alleen veel vuurwerk de lucht ingegaan, maar ook de inflatiecijfers zijn weer flink gestegen', zegt macro-econoom Edin Mujagic erover. &nbsp;
&nbsp;

Elke dag een intrigerende gedachtewisseling over de stand van de macro-economie. Op maandag en vrijdag gaat presentator Thomas van Zijl in gesprek met econoom Arnoud Boot, de rest van de week praat Van Zijl met econoom Edin Mujagić.

Elke dag een intrigerende gedachtewisseling over de stand van de macro-economie. Op maandag en vrijdag gaat presentator Thomas van Zijl in gesprek met econoom Arnoud Boot, de rest van de week praat Van Zijl met econoom Edin Mujagić.

Macro met Boot en Mujagić  | BNR

Elke dag een intrigerende gedachtewisseling over de stand van de macro-economie. Op maandag en vrijdag gaat presentator Thomas van Zijl in gesprek met econoom Arnoud Boot, de rest van de week praat Van Zijl met econoom Edin Mujagić.

Arnoud Boot (1960, Huizen) is hoogleraar Corporate Finance en Financiële Markten aan de Universiteit van Amsterdam. Arnoud Boot wil de luisteraar met zijn bijdragen aan het denken zetten. “Niets is mooier dan in discussie gaan over waar het economisch beleid naartoe moet.”

Edin Mujagić (1977, Bosnië-Herzegovina) is hoofdeconoom bij OHV Vermogensbeheer. Mujagić wil de vergeten lessen uit de economische historie gebruiken om het heden te duiden. “Een gids zijn door de wondere wereld van de economie, kan het voor een macro-econoom nog leuker worden?”

Elke dag een intrigerende gedachtewisseling over de stand van de macro-economie. Op maandag en vrijdag gaat presentator Thomas van Zijl in gesprek met econoom Arnoud Boot, de rest van de week praat Van Zijl met econoom Edin Mujagić.
Arnoud Boot (1960, Huizen) is hoogleraar Corporate Finance en Financiële Markten aan de Universiteit van Amsterdam. Arnoud Boot wil de luisteraar met zijn bijdragen aan het denken zetten. “Niets is mooier dan in discussie gaan over waar het economisch beleid naartoe moet.”
Edin Mujagić (1977, Bosnië-Herzegovina) is hoofdeconoom bij OHV Vermogensbeheer. Mujagić wil de vergeten lessen uit de economische historie gebruiken om het heden te duiden. “Een gids zijn door de wondere wereld van de economie, kan het voor een macro-econoom nog leuker worden?”

Macro met Boot en Mujagić | BNR | Payt

Macro met Boot en Mujagić

Deze feed bevat alle afleveringen van:
BNR Beurs
BNR Beleggerspanel
BNR Economenpanel
Buiten de Beurs
Column Corné van Zeijl
De Economische stand van Nederland
Doorgelicht
Economie update
EK update: Derk dwars door Duitsland
En Gratis Bier Voor Iedereen
Het Nieuwe Geld
Levenspioniers
Macro met Boot en Mujagić
Rotterdam in de Olie
Van Alle Markten Thuis

Deze feed bevat alle afleveringen van:
<ul>
<li><a href="https://www.bnr.nl/podcast/beurs">BNR Beurs</a></li>
<li><a href="https://www.bnr.nl/podcast/zakendoen-beleggen">BNR Beleggerspanel</a></li>
<li><a href="https://www.bnr.nl/podcast/zakendoen-beleggen">BNR Economenpanel</a></li>
<li><a href="https://www.bnr.nl/podcast/buiten-de-beurs">Buiten de Beurs</a></li>
<li><a href="https://www.bnr.nl/podcast/corne-van-zeijl">Column Corné van Zeijl</a></li>
<li><a href="https://www.bnr.nl/podcast/de-economische-stand-van-nederland">De Economische stand van Nederland</a></li>
<li><a href="https://www.bnr.nl/podcast/doorgelicht">Doorgelicht</a></li>
<li><a href="https://www.bnr.nl/podcast/economie-update">Economie update</a></li>
<li><a href="https://www.bnr.nl/podcast/ek-update-derk-dwars-door-duitsland">EK update: Derk dwars door Duitsland</a></li>
<li><a href="https://www.bnr.nl/podcast/en-gratis-bier-voor-iedereen">En Gratis Bier Voor Iedereen</a></li>
<li><a href="https://www.bnr.nl/podcast/het-nieuwe-geld">Het Nieuwe Geld</a></li>
<li><a href="https://www.bnr.nl/podcast/levenspioniers">Levenspioniers</a></li>
<li><a href="https://www.bnr.nl/podcast/macro-met-boot-en-mujagic">Macro met Boot en Mujagić</a></li>
<li><a href="https://www.bnr.nl/podcast/rotterdam-in-de-olie">Rotterdam in de Olie</a></li>
<li><a href="https://www.bnr.nl/podcast/vanallemarktenthuis">Van Alle Markten Thuis</a></li>
</ul>

BNR Economie

‘Het is een sprookje dat we verlost zijn van de kwelgeest genaamd inflatie’

De Amerikaanse tienjaarsrente is gestegen naar 4,7 procent. De stijging kwam door nieuwe cijfers die laten zien dat de Amerikaanse economie nog steeds sterk presteert. ‘Toch is het opvallend dat deze rente niet de verwachte daling heeft gevolgd sinds de Fed medio september vorig jaar begon met renteverlagingen’, zegt macro-econoom Edin Mujagic.

 

De Amerikaanse tienjaarsrente is gestegen naar 4,7 procent. De stijging kwam door nieuwe cijfers die laten zien dat de Amerikaanse economie nog steeds sterk presteert. &lsquo;Toch is het opvallend dat deze rente niet de verwachte daling heeft gevolgd sinds de Fed medio september vorig jaar begon met renteverlagingen&rsquo;, zegt macro-econoom Edin Mujagic.
&nbsp;

Amerikaanse tienjaarsrente blijft verrassend stijgen, einde nog niet in zicht

Het Nederlandse conjunctuurbeeld is volgens de Conjunctuurklok van het CBS in december iets minder negatief dan in november. Dat betekent dat het economisch iets positiever is bijgesteld. Volgens macro-econoom Arnoud Boot zeggen die cijfers niet zo veel. Hij pleit, gekscherend, voor twee níeuwe indicatoren voor het Centraal Bureau voor de Statistiek: een verspillingsindicator en een zeurindex. ‘Wij zijn schijnbaar bereid veel geld aan onzin te besteden, ik beschouw vuurwerk daar als een voorbeeld van.’

Dat moet je even uitleggen..

De algemene boodschap van het CBS was dat het beeld iets minder negatief was in december. Dat betekent dat de curve van de conjunctuurklok een klein beetje omhoog gaat, maar nog wel in het negatieve zit. Daarbij vallen mij twee dingen op: producenten zijn iets positiever geworden, de consumenten zitten daar een stuk onder en zijn zelfs een stukje negatiever geworden. Het consumentenvertrouwen is daarnaast ietsjes lager. Tegelijkertijd is ons nationaal inkomen gestegen, dankzij consumentenbestedingen. Diezelfde consument die alleen maar negatief is in de vertrouwensindicator, die consumeert als een gek. 

De inflatie is nog altijd hoog, daar mag je toch best een beetje over mopperen? 

Daar zou je over mogen mopperen, maar als je dan tegelijkertijd wie weet hoeveel geld uitgeeft, dan valt het dus schijnbaar ook wel mee met je eigen welvaart. 

Wat moet het CBS daar dan aan doen? 

Ik wil een soort verspillingsindicator. Wij zijn schijnbaar bereid veel geld aan onzin te besteden – ik beschouw vuurwerk daar als een voorbeeld van – ook al heb je maar relatief weinig geld te besteden. Je mag best wel wat plezier hebben, dat hoeft geen verspilling te zijn, maar het CBS zou kunnen nadenken over hoe consumenten hun geld uitgeeft in dat loongebouw en of mensen aan de onderkant niet in een hogere mate aan het verspillen zijn dan mensen aan de bovenkant. Ik zou dat graag willen zien.

En die zeurindex?

De verspillingsindex is een harde index, want je definieert wat verspilling is: een harde index gaat over uitgaven. Ik wil daar een zachte index bij: de zeurindex. Die zeurindex bepaalt of jouw gedrag en hoe jij je geld uitgeeft in overeenstemming is met de stemming die daarbij zou passen. 

Wat hebben we daar aan?

Hiermee is het eindelijk evident dat mensen zelf een verantwoordelijkheid hebben. Nu worden die cijfers van het CBS de hele tijd gebruikt richting de overheid: je moet iets. De zeurindex en de verspillingsindex leggen het probleem bij de bevolking en niet bij de overheid. Eindelijk hebben we dan indicatoren die de verantwoordelijkheid ook door de mensen leggen En dan kunnen we aan de mensen vragen: ‘Die zeurindex ging omlaag, waarom ben je aan het zeuren?’, of ‘De Verspillingsindex ging omhoog, waarom ben je aan het verspillen?’ Dan leggen we eindelijk de verantwoordelijkheid in de maatschappij waar die hoort en niet alleen bij de overheid. 

Het Nederlandse conjunctuurbeeld is volgens de Conjunctuurklok van het CBS in december iets minder negatief dan in november. Dat betekent dat het economisch iets positiever is bijgesteld. Volgens macro-econoom Arnoud Boot zeggen die cijfers niet zo veel. Hij pleit, gekscherend, voor twee n&iacute;euwe indicatoren voor het Centraal Bureau voor de Statistiek: een&nbsp;verspillingsindicator en een zeurindex. &lsquo;Wij zijn schijnbaar bereid veel geld aan onzin te besteden, ik beschouw vuurwerk daar als een voorbeeld van.&rsquo;
Dat moet je even uitleggen..
De algemene boodschap van het CBS was dat het beeld iets minder negatief was in december. Dat betekent dat de curve van de conjunctuurklok een klein beetje omhoog gaat, maar nog wel in het negatieve zit. Daarbij vallen mij twee dingen op: producenten zijn iets positiever geworden, de consumenten zitten daar een stuk onder en zijn zelfs een stukje negatiever geworden. Het consumentenvertrouwen is daarnaast ietsjes lager. Tegelijkertijd is ons nationaal inkomen gestegen, dankzij consumentenbestedingen. Diezelfde consument die alleen maar negatief is in de vertrouwensindicator, die consumeert als een gek.&nbsp;
De inflatie is nog altijd hoog, daar mag je toch best een beetje over mopperen?&nbsp;
Daar zou je over mogen mopperen, maar als je dan tegelijkertijd wie weet hoeveel geld uitgeeft, dan valt het dus schijnbaar ook wel mee met je eigen welvaart.&nbsp;
Wat moet het CBS daar dan aan doen?&nbsp;
Ik wil een soort verspillingsindicator. Wij zijn schijnbaar bereid veel geld aan onzin te besteden &ndash; ik beschouw vuurwerk daar als een voorbeeld van &ndash; ook al heb je maar relatief weinig geld te besteden. Je mag best wel wat plezier hebben, dat hoeft geen verspilling te zijn, maar het CBS zou kunnen nadenken over hoe consumenten hun geld uitgeeft in dat loongebouw en of mensen aan de onderkant niet in een hogere mate aan het verspillen zijn dan mensen aan de bovenkant. Ik zou dat graag willen zien.
En die zeurindex?
De verspillingsindex is een harde index, want je definieert wat verspilling is: een harde index gaat over uitgaven. Ik wil daar een zachte index bij: de zeurindex. Die zeurindex bepaalt of jouw gedrag en hoe jij je geld uitgeeft in overeenstemming is met de stemming die daarbij zou passen.&nbsp;
Wat hebben we daar aan?
Hiermee is het eindelijk evident dat mensen zelf een verantwoordelijkheid hebben. Nu worden die cijfers van het CBS de hele tijd gebruikt richting de overheid: je moet iets. De zeurindex en de verspillingsindex leggen het probleem bij de bevolking en niet bij de overheid. Eindelijk hebben we dan indicatoren die de verantwoordelijkheid ook door de mensen leggen En dan kunnen we aan de mensen vragen: &lsquo;Die zeurindex ging omlaag, waarom ben je aan het zeuren?&rsquo;, of &lsquo;De Verspillingsindex ging omhoog, waarom ben je aan het verspillen?&rsquo; Dan leggen we eindelijk de verantwoordelijkheid in de maatschappij waar die hoort en niet alleen bij de overheid.&nbsp;

‘Wij zijn schijnbaar bereid veel geld aan onzin te besteden’

De historisch lage staatsschuld, volgens de laatste cijfers nu 43,2 procent van het bruto binnenlands product, duidt volgens macro-econoom Arnoud Boot op een bijzondere spagaat waarin ons land zich bevindt. 'We hebben aan de ene kant enorme financiële ruimte, maar aan de andere kant hebben we een enorme krapte als het gaat om mensen en fysieke ruimte.' 

Volgens de laatste statistieken is de staatsschuld sinds 2007 niet zo laag geweest. Volgens Boot is de kans groot dat laagterecords uit 1975 en zelfs van voor de Tweede Wereldoorlog worden verslagen. En dat terwijl diverse Europese studiegroepen waarschuwen dat de Nederlandse economie uit de bocht dreigt te vliegen. 

Is dit dan goed of slecht nieuws, Arnoud? 

Het is buitengewoon interessant, maar in de eerste plaats is het natuurlijk goed nieuws. Je kunt moeilijk zeggen dat je liever met een hogere schuld het jaar begint. Maar je moet je ook afvragen of we iets missen. En dus moeten we deze lage staatsschuld koppelen aan de grote vraagstukken van deze tijd. Daar kan een lage staatsschuld een voordeel bij zijn, want we hebben de ruimte. Tegelijkertijd hebben we een enorme krapte als het gaat om mensen en fysieke ruimte. 

De Europese Commissie waarschuwt dat onze economie, bij ongewijzigd beleid, in de vangrail terechtkomt. De tekorten gaan oplopen als we niet productiever worden terwijl de bevolking ouder wordt. Ik denk dat dat, hoe dan ook, een hele zinvolle manier is om te kijken naar de economie. En ik denk ook dat dit het kabinet eigenlijk voor een deel kan redden, want die heeft ingezien dat millimeteren over uitgaven geen winnaars oplevert. 

Over welke uitdagingen hebben we het dan? 

Eigenlijk zijn het er drie. Enerzijds het belastingstelsel, daar is heel veel achterstallig onderhoud, de loonontwikkeling en tot slot de infrastructuur voor het bedrijfsleven. 

DNB-president Klaas Knot benadrukte recent nog dat het belastingstelsel een aanzienlijke hervorming nodig heeft. Dat is uitermate belangrijk, want het zorgt voor de inkomsten van de staat. Daar is draagvlak voor nodig en het heffen van belasting mag geen storende factor zijn. Want je wil dat mensen meer gaan werken, maar als meer werken niet loont, dan ben je eigenlijk de krapte op de arbeidsmarkt aan het versterken. Dus als je het belastingsysteem hervormt, doe het dan integraal. Anders krijg je allemaal deelbelangetjes die het Malieveld gaan bezetten en kom je geen millimeter vooruit. 

Hoe zit het dan met de lonen, die zijn het laatste jaar fors gestegen? 

De loonontwikkeling in Nederland, daar hebben we al voor de COVID-crisis gezegd, is structureel te laag. Daardoor hebben wij laagwaardige bedrijfstakken, in de betekenis van toegevoegde waarde, in leven gehouden. Die hebben de krapte op de arbeidsmarkt in stand gehouden. Je wil juist dat er mensen en ruimte vrijkomen voor hoogwaardige activiteiten. 

Werkgevers zeggen inderdaad dat er sprake is van fors hogere lonen, maar daar zit enige inconsistentie. Werkgevers hebben namelijk geen probleem met hoge lonen, maar met het feit dat ze de mensen niet kunnen vinden. 

Dus nieuwe activiteiten komen bijna niet van de grond, want waar haal je die mensen vandaan? Die zitten opgesloten in die laagwaardige activiteiten en de lobby's om dat allemaal vast te houden. 

Maar je wil juist dat de lonen boven de inflatie uitstijgen. Daardoor stijgt de koopkracht en dat moet je enige tijd volhouden. Dat vereist een consistent verhaal dat je over een aantal jaren moet kunnen vasthouden. Als je dat doet, dan krijg je de juiste aanpassingen in de economie. 

Tegelijkertijd zorg je ervoor dat bedrijven niet over de klif gaan, omdat die loonstijging wordt uitgesmeerd als het ware. De huidige correctie is te marginaal geweest. 

Hoe zit het dan met die infrastructuur voor het bedrijfsleven? 

Die lage staatsschuld geeft de ruimte om Beethoven-achtige oplossingen te bedenken voor bedrijven, zoals we die ook voor ASML hebben bedacht. Niet zozeer voor een individueel bedrijf, maar het volledige ecosysteem. De infrastructuur zodanig optimaliseren dat er via onderlinge zelfbevruchting allemaal nieuwe bedrijfjes kunnen ontstaan. Er is ruimte voor dát type beleid, ook in de begroting van de overheid. Maar het moet wel rustig gebeuren, omdat we krapte hebben. 

Op de middellange termijn worden we dan een veel sterkere economie. Gegeven de situatie waar we nu in zitten, komen we er alleen niet meer met een commissietje of een studiegroep die naar de begrotingsruimte kijkt. We hebben een staatscommissie nodig, met puur financiële specialisten en maatschappelijk wetenschappers, die eigenlijk moet gaan uittekenen hoe deze maatregelen Nederland qua welvaart en welzijn op die middellange termijn sterker maakt. Dat is wat we moeten doen. 

 

De historisch lage staatsschuld, volgens de laatste cijfers nu 43,2 procent van het bruto binnenlands product, duidt volgens macro-econoom Arnoud Boot op een bijzondere spagaat waarin ons land zich bevindt. 'We hebben aan de ene kant enorme financi&euml;le ruimte, maar aan de andere kant hebben we een enorme krapte als het gaat om mensen en fysieke ruimte.'&nbsp;
Volgens de laatste statistieken is de staatsschuld sinds 2007 niet zo laag geweest. Volgens Boot is de kans groot dat laagterecords uit 1975 en zelfs van voor de Tweede Wereldoorlog worden verslagen. En dat terwijl diverse Europese studiegroepen waarschuwen dat de Nederlandse economie uit de bocht dreigt te vliegen.&nbsp;
Is dit dan goed of slecht nieuws, Arnoud?&nbsp;
Het is buitengewoon interessant, maar in de eerste plaats is het natuurlijk goed nieuws. Je kunt moeilijk zeggen dat je liever met een hogere schuld het jaar begint. Maar je moet je ook afvragen of we iets missen. En dus moeten we deze lage staatsschuld koppelen aan de grote vraagstukken van deze tijd. Daar kan een lage staatsschuld een voordeel bij zijn, want we hebben de ruimte. Tegelijkertijd hebben we een enorme krapte als het gaat om mensen en fysieke ruimte.&nbsp;
De Europese Commissie waarschuwt dat onze economie, bij ongewijzigd beleid, in de vangrail terechtkomt. De tekorten gaan oplopen als we niet productiever worden terwijl de bevolking ouder wordt. Ik denk dat dat, hoe dan ook, een hele zinvolle manier is om te kijken naar de economie. En ik denk ook dat dit het kabinet eigenlijk voor een deel kan redden, want die heeft ingezien dat millimeteren over uitgaven geen winnaars oplevert.&nbsp;
Over welke uitdagingen hebben we het dan?&nbsp;
Eigenlijk zijn het er drie. Enerzijds het belastingstelsel, daar is heel veel achterstallig onderhoud, de loonontwikkeling en tot slot de infrastructuur voor het bedrijfsleven.&nbsp;
DNB-president Klaas Knot benadrukte recent nog dat het belastingstelsel een aanzienlijke hervorming nodig heeft. Dat is uitermate belangrijk, want het zorgt voor de inkomsten van de staat. Daar is draagvlak voor nodig en het heffen van belasting mag geen storende factor zijn. Want je wil dat mensen meer gaan werken, maar als meer werken niet loont, dan ben je eigenlijk de krapte op de arbeidsmarkt aan het versterken. Dus als je het belastingsysteem hervormt, doe het dan integraal. Anders krijg je allemaal deelbelangetjes die het Malieveld gaan bezetten en kom je geen millimeter vooruit.&nbsp;
Hoe zit het dan met de lonen, die zijn het laatste jaar fors gestegen?&nbsp;
De loonontwikkeling in Nederland, daar hebben we al voor de COVID-crisis gezegd, is structureel te laag. Daardoor hebben wij laagwaardige bedrijfstakken, in de betekenis van toegevoegde waarde, in leven gehouden. Die hebben de krapte op de arbeidsmarkt in stand gehouden. Je wil juist dat er mensen en ruimte vrijkomen voor hoogwaardige activiteiten.&nbsp;
Werkgevers zeggen inderdaad dat er sprake is van fors hogere lonen, maar daar zit enige inconsistentie. Werkgevers hebben namelijk geen probleem met hoge lonen, maar met het feit dat ze de mensen niet kunnen vinden.&nbsp;
Dus nieuwe activiteiten komen bijna niet van de grond, want waar haal je die mensen vandaan? Die zitten opgesloten in die laagwaardige activiteiten en de lobby's om dat allemaal vast te houden.&nbsp;
Maar je wil juist dat de lonen boven de inflatie uitstijgen. Daardoor stijgt de koopkracht en dat moet je enige tijd volhouden. Dat vereist een consistent verhaal dat je over een aantal jaren moet kunnen vasthouden. Als je dat doet, dan krijg je de juiste aanpassingen in de economie.&nbsp;
Tegelijkertijd zorg je ervoor dat bedrijven niet over de klif gaan, omdat die loonstijging wordt uitgesmeerd als het ware. De huidige correctie is te marginaal geweest.&nbsp;
Hoe zit het dan met die infrastructuur voor het bedrijfsleven?&nbsp;
Die lage staatsschuld geeft de ruimte om Beethoven-achtige oplossingen te bedenken voor bedrijven, zoals we die ook voor ASML hebben bedacht. Niet zozeer voor een individueel bedrijf, maar het volledige ecosysteem. De infrastructuur zodanig optimaliseren dat er via onderlinge zelfbevruchting allemaal nieuwe bedrijfjes kunnen ontstaan. Er is ruimte voor d&aacute;t type beleid, ook in de begroting van de overheid. Maar het moet wel rustig gebeuren, omdat we krapte hebben.&nbsp;
Op de middellange termijn worden we dan een veel sterkere economie. Gegeven de situatie waar we nu in zitten, komen we er alleen niet meer met een commissietje of een studiegroep die naar de begrotingsruimte kijkt. We hebben een staatscommissie nodig, met puur financi&euml;le specialisten en maatschappelijk wetenschappers, die eigenlijk moet gaan uittekenen hoe deze maatregelen Nederland qua welvaart en welzijn op die middellange termijn sterker maakt. Dat is wat we moeten doen.&nbsp;
&nbsp;

‘Het is een sprookje dat we verlost zijn van de kwelgeest genaamd inflatie’

In 1 playlist(s)

Macro met Boot en Mujagić

Social links

Follow podcast

Recent clips