Wat als een goed gesprek tussen school en leerling niet meer volstaat en een procedure onvermijdelijk is? Is de advocaat een overbodige speler in dit verhaal? Of is hij net de verdediger van de basisrechten van de leerling? Onderwijsadvocaten Sabien Lust en Christophe Vangeel nuanceren het negatieve imago van hun beroep. ‘We begrijpen de angst van de scholen niet. Wij gaan enkel na of ze hun eigen regels hebben gevolgd. Vertrouwen is goed, maar we hebben ook geleerd dat niet iedereen het altijd even goed meent.’

Meer en meer leerlingen leggen zich niet neer bij hun examenresultaat en vechten het oordeel van hun leraren aan. Al dan niet bijgestaan door een advocaat willen ze zelf hun schooltraject bepalen. Goed. We willen kritische burgers kweken voor de toekomst, niet?
Maar die nieuwe, juridische realiteit heeft ook een keerzijde: ze drijft schooldirecties en leraren tot wanhoop. Naast slapeloze nachten en een hoop extra werk, bezorgen al die procedures hen ook een minderwaardigheidscomplex en soms een burn-out.
In vier afleveringen zoekt Eva Droogmans uit hoe het zover is kunnen komen. Juichen we deze evolutie naar meer inspraak toe? Of ondermijnen we zo ons onderwijs?

Advertisement