Joke van Leeuwen is dichter voor drie- tot honderdjarigen. Zij schrijft, tekent en performt, en gaat in al die disciplines even speels, diepgaand en eigenzinnig te werk. Onder haar schare fans bevinden zich kleine en grote mensen, critici, jury’s en Koningin Mathilde. Jelle Van Riet praat met Joke over het ongekende plezier dat poëzie kan teweegbrengen in jonge en minder jonge harten.

Met de podcastreeks ‘Huis van de Dichter’ wil Jelle Van Riet ons aansteken met haar liefde voor poëzie. Ze nodigt deze zomer zes favoriete dichters uit in Watou, en gaat met hen in gesprek over de poëzie en het leven. Leidraad van het gesprek is één gedicht van de gastdichter, dat ze ook voorlegt aan een lezerspoule waar onder anderen Herman Van Rompuy en Tijmen Govaerts deel van uitmaken. 
‘Huis van de Dichter’ is een zesdelige podcastreeks in samenwerking met Poëziecentrum die elke zaterdag verschijnt in de podcastreeksen ‘DS Letteren’ en in ‘Watou. Huis van de Dichter.’ Dit is aflevering 2.
Opname en montage: Katharina Smets.

In de podcast dient dit gedicht van Joke Van Leeuwen als uitgangspunt voor het gesprek:

NOU KIJK

Nou kijk, de wereld zit zo in elkaar:

er is een weet ik zeker
een ja maar
een IK ZAL HET JOU ZEGGEN
en een NEE
een HOU JE MOND
een ik heb geen idee
een IK WEET ALLES BETER
een hoezo?
een WAT WEET JIJ 
ERVAN?
en een ho ho
een jij bent niet normaal
een  jij  bent  stom en ga maar weg
en een welnee waarom? een is er iets?
een JA ER IS WEL MEER
een luister en een
LUISTER JIJ EEN KEER
een WACHT
MAAR WANT
IK SLA JE OP 
JE SMOEL
een hee begrijp je niet wat ik bedoel?


Uit Hee daar mijn twee voeten, Querido, 2019

Elke zaterdag praat Jelle Van Riet in Huis van de Dichter met één van haar favoriete dichters over poëzie. Maar praten over poëzie is als praten over het leven. Je gaat onder meer dichters Luuk Gruwez, Joke van Leeuwen en Johanna Pas horen, maar ook poëzieliefhebbers als Herman Van Rompuy en acteur Tijmen Govaerts. Elke zaterdag deze zomer is er een nieuwe aflevering. De podcast is mede mogelijk gemaakt door Literatuur Vlaanderen, PoëzieCentrum en Kunstenfestival Watou. De techniek was in handen van Pauline Augustyn.

Advertisement