Een jeugd lang kampte dichter Jonathan Griffioen (1987) met een ontwikkelingsstoornis, een snuif speed deed alles op z’n plek vallen. Sindsdien zijn de middelen nooit ver weg geweest. Eind deze maand wordt hij vader: ‘Ik wil straks natuurlijk het liefst zo stabiel mogelijk zijn.’

Een jeugd lang kampte dichter Jonathan Griffioen (1987) met een ontwikkelingsstoornis, een snuif speed deed alles op z&rsquo;n plek vallen. Sindsdien zijn de middelen nooit ver weg geweest. Eind deze maand wordt hij vader: &lsquo;Ik wil straks natuurlijk het liefst zo stabiel mogelijk zijn.&rsquo;

Paroolcolumnist Erik Jan Harmens (1970) stopte acht jaar geleden met drinken en schreef daar onder meer de autobiografische roman Hallo muur over. Hij leeft niet langer in het donker, maar het licht is eigenlijk té licht en het verlangen naar bedwelming nooit helemaal weg. In gesprekken met veelgebruikers en gematigden, te lezen in de krant en te beluisteren als podcast, zoekt hij antwoord op de vraag: Is het mogelijk om onverdoofd te leven?

Paroolcolumnist Erik Jan Harmens (1970) stopte acht jaar geleden met drinken en schreef daar onder meer de autobiografische roman&nbsp;Hallo muur&nbsp;over. Hij leeft niet langer in het donker, maar het licht is eigenlijk t&eacute; licht en het verlangen naar bedwelming nooit helemaal weg. In gesprekken met veelgebruikers en gematigden, te lezen in de krant en te beluisteren als podcast, zoekt hij antwoord op de vraag: Is het mogelijk om onverdoofd te leven?

Advertisement