Tussen de glooiende velden van Enschede, waar de wind de verhalen van kampioensfeesten en Europese nachten nog fluistert, verscheen hij als een zachte bries met tropische flair. Bryan Ruiz – slank, beheerst, bijna verlegen – maar met een linkerbeen dat schreef in hoofdletters. Geen man van spierballenvoetbal, wel van subtiliteit. Hij dribbelde niet, hij danste. Hij schoot niet, hij schilderde.

Hij kwam van ver, uit het warme San José, en bracht iets mee dat zeldzaam is in de koude Nederlandse voetbalmachine: magie. Terwijl anderen renden, wachtte hij. Terwijl anderen duwden, tikte hij. In het shirt van FC Twente werd hij geen passant, maar een architect van dromen. Hij dirigeerde het spel als een orkest, liet verdedigers verdwalen in zijn tempo, en stond zelden op de voorgrond – maar was altijd beslissend.

Het seizoen 2009/2010 werd zijn meesterwerk. Niet als solo-artiest, maar als leider van een ensemble dat geschiedenis schreef. Onder Steve McClaren werd FC Twente landskampioen – een sprookje dat in rode letters werd geschreven. En Ruiz? Hij was het hart, de ziel, de pen waarmee het verhaal werd verteld. Zijn doelpunten waren zacht als fluweel, zijn assists als stille beloftes die altijd werden ingelost.

Maar ook voor kunstenaars komt de realiteit. Buitenlandse clubs lonkten, het avontuur lonkte harder. Hij vertrok, maar Enschede vergat hem nooit. Niet de sierlijke passeerbewegingen, niet de goals in de Grolsch Veste, en zeker niet de bescheiden glimlach waarmee hij grootse daden verrichtte. Bryan Ruiz werd geen clubicoon zoals een spits die vijftig keer scoort – hij werd meer. Een herinnering die blijft hangen in de lucht, als de geur van lente.

Want sommige voetballers vullen statistieken, anderen vullen stiltes. Ruiz sprak de taal van het spel met een Costa Ricaans accent en een Tukkers hart. Geen branie, geen borstklopperij. Alleen klasse. En dat vergeet je niet.

Tussen de glooiende velden van Enschede, waar de wind de verhalen van kampioensfeesten en Europese nachten nog fluistert, verscheen hij als een zachte bries met tropische flair. Bryan Ruiz – slank, beheerst, bijna verlegen – maar met een linkerbeen dat schreef in hoofdletters. Geen man van spierballenvoetbal, wel van subtiliteit. Hij dribbelde niet, hij danste. Hij schoot niet, hij schilderde.Hij kwam van ver, uit het warme San José, en bracht iets mee dat zeldzaam is in de koude Nederlandse voetbalmachine: magie. Terwijl anderen renden, wachtte hij. Terwijl anderen duwden, tikte hij. In het shirt van FC Twente werd hij geen passant, maar een architect van dromen. Hij dirigeerde het spel als een orkest, liet verdedigers verdwalen in zijn tempo, en stond zelden op de voorgrond – maar was altijd beslissend.Het seizoen 2009/2010 werd zijn meesterwerk. Niet als solo-artiest, maar als leider van een ensemble dat geschiedenis schreef. Onder Steve McClaren werd FC Twente landskampioen – een sprookje dat in rode letters werd geschreven. En Ruiz? Hij was het hart, de ziel, de pen waarmee het verhaal werd verteld. Zijn doelpunten waren zacht als fluweel, zijn assists als stille beloftes die altijd werden ingelost.Maar ook voor kunstenaars komt de realiteit. Buitenlandse clubs lonkten, het avontuur lonkte harder. Hij vertrok, maar Enschede vergat hem nooit. Niet de sierlijke passeerbewegingen, niet de goals in de Grolsch Veste, en zeker niet de bescheiden glimlach waarmee hij grootse daden verrichtte. Bryan Ruiz werd geen clubicoon zoals een spits die vijftig keer scoort – hij werd meer. Een herinnering die blijft hangen in de lucht, als de geur van lente.Want sommige voetballers vullen statistieken, anderen vullen stiltes. Ruiz sprak de taal van het spel met een Costa Ricaans accent en een Tukkers hart. Geen branie, geen borstklopperij. Alleen klasse. En dat vergeet je niet.

Elke dag neemt FC Afkicken het laatste voetbalnieuws met je door. Van de laatste ontwikkelingen op de transfermarkt tot de grootste prestaties van een promovendus, van het meest recente ontslag tot de interessantste koerswijziging: FC Afkicken is er altijd bij. Alles over voetbal.

Elke dag neemt FC Afkicken het laatste voetbalnieuws met je door. Van de laatste ontwikkelingen op de transfermarkt tot de grootste prestaties van een promovendus, van het meest recente ontslag tot de interessantste koerswijziging: FC Afkicken is er altijd bij. Alles over voetbal.

Advertisement