Bu bölümde, benim için çok özel bir isim olan bebek–çocuk–ergen psikoloğu Füsun Aygölü ile ebeveynliğin sıklıkla yanlış anlaşılan kavramlarından birini konuşuyoruz: Çerçeve.

Çerçeve, çoğu zaman “kısıtlama” gibi algılansa da, aslında çocuğun güven duygusunun temelidir. Çerçevesiz bir çocuk yönsüz, fazla sıkı çerçeveli bir çocuk ise nefessiz kalır. Ebeveynlikte mesele, sevgi ve şefkatle birleşen esnek ama kararlı sınırlar koyabilmek.

Bu bölümde:
• Çocuğun neden sevgi + şefkat + çerçeveye aynı anda ihtiyaç duyduğunu,
• Anne-baba arasındaki tutarlılığın neden kritik olduğunu,
• Çerçevenin bebeklikten ergenliğe nasıl değiştiğini,
• Ekran, uyku, yemek gibi günlük konularda sınırların nasıl çizilebileceğini,
• Sınırsız ya da aşırı kontrollü büyüyen çocukların yetişkinlikte neler yaşadığını konuşuyoruz.

Füsun Aygölü’nün söylediği gibi, tek bir doğru ebeveynlik yok; ama her çocuk, bireyliğine saygı duyan ve şefkatle rehberlik eden bir yetişkine ihtiyaç duyuyor.

Ebeveynlikte sınır koymakta zorlanan, “hayır” derken suçluluk hisseden ya da çerçevenin ne olduğunu anlamaya çalışan herkes için rehber niteliğinde bir bölüm.

Laylu ve Ben’e hoş geldiniz! Keyifli dinlemeler.