Als Donovan zijn maatje Neal vraagt of hij meegaat om zijn nieuwe vriendin te ontmoeten, gaat hij graag mee. Ze kennen elkaar al jaren, vertelt hij in de rechtbank. Wat hij toen nog niet wist, is dat het hun laatste ritje samen zou zijn.

In de auto komt Donovan zenuwachtig over, vertelt Neal. ,,Normaal lacht hij altijd, maar die dag was het anders dan normaal. Hij zat ook de hele tijd op zijn telefoon.‘’ Later blijkt dat Donovan contact had met zijn nieuwe vriendin, en haar ex. Hij zou haar geappt hebben dat ‘hij iets bij hem zou achterlaten'.

Eenmaal in Den Haag parkeert Donovan de auto voor de woning van de ex, en moet Neal een flesje cola uit de achterbak halen. Maar daarin zit geen cola, maar een doorzichtige vloeistof: benzine. Donovan neemt het mee, giet het in de brievenbus en steekt een cobra aan. Maar die ontploft direct: Neal verliest zijn linkerarm en een deel van zijn rechterhand. Hevig bloedend zakt hij in elkaar. Korte tijd later overlijdt hij.

In de rechtbank heeft Neal het er nog altijd moeilijk mee, vertelt hij. ,,Achteraf had ik het moeten voorkomen. Toen ik zag dat hij vuurwerk pakte had ik hem tegen moet houden, naar de grond moeten duwen ofzo. Dat zou het beste zijn.‘’

Verslaggever Michiel van Gruijthuijsen volgt de zaak namens AD Haagsche Courant: ,,Wat wel mooi was, is dat na de zaak liep Neal naar een van de nabestaanden van Donovan, en zij liepen arm-in-arm de zaal uit. Ze kunnen samen het verlies gaan verwerken.‘’