Ik heb met een goede vriend een jaar geleden een weddenschap over de olieprijs afgesloten. Het ging om een fles goede witte wijn. Die weddenschap loopt deze donderdag af. Ik dacht hem op mijn sloffen te winnen. Het leek logisch dat de olieprijs zou gaan stijgen. Maar ja, begin vorig jaar leken wel meer dingen logisch, die achteraf niet zijn uitgekomen.

Mijn verwachting op een hogere olieprijs was gebaseerd op de verhoudingen van vraag en aanbod. De luchtvaart gebruikte toen nog steeds 2 miljoen minder olievaten per dag dan voor de coronaperiode. Na corona wilde iedereen weer op vakantie, dus dat zou voor een sterke toename van de vraag zorgen. Mensen wilden inhalen wat hij of zij aan vakanties hadden gemist. Het aantal vliegbewegingen is nu zelfs groter dan voor de pandemie uitbrak. Dus die vraag kwam er wel, maar het prijseffect niet.

Ook de heropening van de Chinese economie zou voor een sterke vraag impuls zorgen. Dat viel tegen. De Chinezen hebben nooit een coronaspaarpotje gehad. Dus toen ze uit de lockdown kwamen, hadden ze ook niets extra’s om uit te geven, wat wij in de westerse wereld wel hadden.

Daarnaast ging ik er van uit dat de VS hun strategische olievoorraden weer zouden aanvullen. Maar de Amerikaanse president Joe Biden, die flink wat olie had verkocht om de olieprijs te drukken, heeft dat tot op heden nog steeds niet gedaan. Dus ook deze verwachte vraag kwam er niet.

En als laatste verwachte ik een recessie in de VS en in de eurozone. Daar zouden we dan tegen het einde van het jaar weer uit zijn. Een betere economie betekent meer vraag naar olie. Die recessie kwam er niet. Sterker nog: pas nu zien we langzamerhand de vooruitzichten voor de Amerikaanse economie verbleken. Dat is dan ook gelijk de belangrijkste verklaring voor de lagere olieprijs in de afgelopen maanden. En de bescheiden productiebeperking van de Opec+ is niet genoeg om de prijzen omhoog te houden.

De argumentatie van mijn vriend destijds was simpelweg dat de olieprijs overbought was. Sentiment wint het vaak van de fundamenten, vooral op korte termijn. Ik heb nog eens teruggekeken wat de consensus toen was. De grote zakenbanken gingen uit van een olieprijs van $93 eind 2023. Dat zou een stijging van 27% zijn geweest. De consensus was dus al heel erg optimistisch. Ik had beter moeten weten.

Op moment van schrijven hangt het erom of ik mijn weddenschap verlies of niet. Nu verwachten de Amerikaanse zakenbanken een prijs voor een vat Western Texas olie (WTI) van $85 eind 2024. Dan weet u dat alvast, mocht u ook een weddenschap willen aangaan.

Maar uh, een fles wit was het toch? Of ben ik in de war met WTI?

Over de column van Corné van Zeijl

Corné van Zeijl is analist en strateeg bij Cardano en belegt ook privé. Reageer via c.zeijl@cardano.com. Deze column kun je ook iedere donderdag lezen in het FD.

Ik heb met een goede vriend een jaar geleden een weddenschap over de olieprijs afgesloten. Het ging om een fles goede witte wijn. Die weddenschap loopt deze donderdag af. Ik dacht hem op mijn sloffen te winnen. Het leek logisch dat de olieprijs zou gaan stijgen. Maar ja, begin vorig jaar leken wel meer dingen logisch, die achteraf niet zijn uitgekomen.
Mijn verwachting op een hogere olieprijs was gebaseerd op de verhoudingen van vraag en aanbod. De luchtvaart gebruikte toen nog steeds 2 miljoen minder olievaten per dag dan voor de coronaperiode. Na corona wilde iedereen weer op vakantie, dus dat zou voor een sterke toename van de vraag zorgen. Mensen wilden inhalen wat hij of zij aan vakanties hadden gemist. Het aantal vliegbewegingen is nu zelfs groter dan voor de pandemie uitbrak. Dus die vraag kwam er wel, maar het prijseffect niet.
Ook de heropening van de Chinese economie zou voor een sterke vraag impuls zorgen. Dat viel tegen. De Chinezen hebben nooit een coronaspaarpotje gehad. Dus toen ze uit de lockdown kwamen, hadden ze ook niets extra’s om uit te geven, wat wij in de westerse wereld wel hadden.
Daarnaast ging ik er van uit dat de VS hun strategische olievoorraden weer zouden aanvullen. Maar de Amerikaanse president Joe Biden, die flink wat olie had verkocht om de olieprijs te drukken, heeft dat tot op heden nog steeds niet gedaan. Dus ook deze verwachte vraag kwam er niet.
En als laatste verwachte ik een recessie in de VS en in de eurozone. Daar zouden we dan tegen het einde van het jaar weer uit zijn. Een betere economie betekent meer vraag naar olie. Die recessie kwam er niet. Sterker nog: pas nu zien we langzamerhand de vooruitzichten voor de Amerikaanse economie verbleken. Dat is dan ook gelijk de belangrijkste verklaring voor de lagere olieprijs in de afgelopen maanden. En de bescheiden productiebeperking van de Opec+ is niet genoeg om de prijzen omhoog te houden.
De argumentatie van mijn vriend destijds was simpelweg dat de olieprijs overbought was. Sentiment wint het vaak van de fundamenten, vooral op korte termijn. Ik heb nog eens teruggekeken wat de consensus toen was. De grote zakenbanken gingen uit van een olieprijs van $93 eind 2023. Dat zou een stijging van 27% zijn geweest. De consensus was dus al heel erg optimistisch. Ik had beter moeten weten.
Op moment van schrijven hangt het erom of ik mijn weddenschap verlies of niet. Nu verwachten de Amerikaanse zakenbanken een prijs voor een vat Western Texas olie (WTI) van $85 eind 2024. Dan weet u dat alvast, mocht u ook een weddenschap willen aangaan.
Maar uh, een fles wit was het toch? Of ben ik in de war met WTI?
Over de column van Corné van Zeijl
Corné van Zeijl is analist en strateeg bij Cardano en belegt ook privé. Reageer via <a href="mailto:c.zeijl@cardano.com">c.zeijl@cardano.com</a>. Deze column kun je ook iedere donderdag lezen in het <a href="https://fd.nl/auteur/corne-van-zeijl">FD.</a>

Iedere week een blik op de financiële markten met Corné van Zeijl. Ook te lezen in het Financieele Dagblad.

Column Corné van Zeijl | BNR

Iedere week een blik op de financiële markten met Corné van Zeijl. Ook te lezen in het Financieele Dagblad.

Advertisement