Na een week van lichte paniek onder beleggers in Franse aandelen en obligaties, lijkt de markt een beetje tot bedaren te komen. De angst voor de gevolgen van een foute gok van Emmanuel Macron is groot. Bij de vorige verkiezingen gokte de Franse president erop dat de afkeer van extreemrechts zo groot was, dat hij wel zou winnen. Dat bleek juist. Na de dramatisch verlopen Europese verkiezingen wilde hij dat trucje opnieuw uithalen. Maar als we naar de peilingen kijken, lijkt dat dit keer verkeerd uit te pakken.

Het gebeurt niet vaak dat verkiezingen zo’n grote invloed op beurskoersen hebben. Maar het brengt, gecombineerd met de recente downgrade van de Franse staatschuld door kredietbeoordelaar S&P, de financiële problemen van dat land voor het voetlicht. En wat beleggers toen zagen, was geen prettig vooruitzicht.

Frankrijk heeft een aantal grote structurele problemen. Het begrotingstekort bedraagt 5,5%. De staatschuld loopt daarom flink uit de hand. Vijftien jaar geleden waren de Duitse en Franse staatschulden in percentage van de economie nog aan elkaar gelijk. Nu is de Franse bijna tweemaal zo hoog. Bij iedere poging om daar verandering in te brengen, schieten de Fransen direct in de protestmodus.

Er is een grote kans dat er na de verkiezingen een verdeeld parlement komt. En verdeelde parlementen gaan nóg minder hervormen. Een klein kijkje in het partijprogramma van het radicaal-rechtse Rassemblement National van Marine Le Pen geeft nog meer reden tot zorg. Ze wil de uitgaven met 2% van de economie verhogen en de belastingen verlagen. Dan kom je op een jaarlijks tekort van 6% à 10%. En een staatschuld van 128% in 2028.

Moody’s houdt op 25 oktober de Franse staatschuld opnieuw tegen het licht. Als ook deze kredietbeoordelaar hem afwaardeert, dan komt de gemiddelde rating op A, in plaats van de hogere AA. Dat is wellicht een groter probleem voor beleggers in Franse obligaties, want veel daarvan zijn dan verplicht er afscheid van te nemen. Dus stijgt de Franse rente nog verder.

Nee, Macrons gok doet aan die van de voormalige Britse premier James Cameron denken. Hij ging er in 2016 van uit dat de Britten wel voor de Europese Unie zouden stemmen. Dat bleek een grove miscalculatie, met de brexit als gevolg. Macron lijkt met zijn keuze voor snelle verkiezingen dezelfde kant op te gaan. De angst van obligatiebeleggers is er niet voor niets. Het belooft spannend te worden op 30 juni.

Laatst hoorde ik een Britse belegger zeggen: ‘Wat krijg je als je Macron en Cameron combineert? Een macaron, een klein koekje met veel blabla voor te veel geld.’ Net als Franse obligaties. Echte beleggers kiezen waar voor hun geld. De ergste angst mag dan achter de rug zijn, deze zoete verleiding laat ik graag aan mij voorbijgaan.

Over de column van Corné van Zeijl

Corné van Zeijl is analist en strateeg bij Cardano en belegt ook privé. Reageer via c.zeijl@cardano.com. Deze column kun je ook iedere donderdag lezen in het FD.