Inflatie is een dingetje. Het is vanwege de enorme prijsstijgingen op diverse plekken in de wereld onrustig. In Frankrijk heeft Marine Le Pen bij de presidentsverkiezingen zelfs de wind in de zeilen omdat zij zich opwerpt als inflatiebestrijder. In de Verenigde Staten lopen door de krappe arbeidsmarkt de lonen flink op. Er ontstaat zowaar een loon-prijsspiraal, vandaar dat de Federal Reserve steeds meer op de rem gaat staan.

In Europa is dat nog niet het geval. In Nederland bedragen de cao-stijgingen slechts 2,4%, en dat bij een inflatie van 11,7%. Dat is een gat van ruim 9%! U moet dus eigenlijk 12% meer loon krijgen om de prijzen bij te benen, nu loopt u in koopkracht keihard achteruit. Toch verwacht bijna geen enkele econoom een loon-prijsspiraal.

Waarom toch? De arbeidsmarkt is krap genoeg, er is voldoende vraag naar arbeid. Misschien omdat werknemers de prijzen wel zien oplopen, maar toch verwachten dat de inflatiepiek tijdelijk is? Of zijn ze het na decennia van minimale inflatie nog niet gewend om gelijk om loonsverhoging te vragen als de inflatie een jaartje uit de hand loopt? Of zien ze de prijsstijgingen nog niet?

Opvallend is wel dat de financiële markten daar minder en minder van overtuigd zijn. De inflatie die in de Duitse inflation linked-obligaties zit verwerkt, is opgelopen naar 2,9%. Oftewel, beleggers in deze obligaties verwachten voor de komende tien jaar een gemiddelde inflatie van 2,9%. Voor de Oekraïneoorlog was dat nog maar 1,8%.

Dat heeft uiteindelijk ook impact op de economie. Elke euro die u extra aan de pomp kwijt bent, kunt u niet meer aan andere leuke dingen uitgeven. Gelukkig heeft de gemiddelde Nederlander tijdens de coronaperiode een flinke spaarpot opgebouwd. Die kan dus geleegd worden, en dat willen consumenten ook. De consumentenreizen zitten volgens reisconcern TUI 10% boven precoronaniveau.

Op zich een rare combinatie, stijgende consumentenbestedingen in een periode dat het consumentenvertrouwen op een dieptepunt staat. Maar ja, consumenten hebben behoefte om de afgelopen twee coronajaren in te halen. De horecaondernemers die ik spreek, praten dan ook met een grote glimlach over hun business.

Uiteindelijk is inflatie een hond die in zijn eigen staart bijt. Hoe harder de prijzen stijgen, hoe minder vraag, waardoor uiteindelijk de prijzen weer dalen. De eerste tekenen daarvan zijn al in de VS te zien. De prijzen van tweedehandsauto’s zijn gedaald, omdat mensen ze niet meer kunnen betalen. En zelfs de Amerikaanse benzineconsumptie is lager dan een jaar geleden.

Daarom zal de inflatie uiteindelijk wel weer dalen. Al zit u dan nog altijd met dat koopkrachtgat van 9%. Ik zou toch maar eens om die loonsverhoging vragen.

Over de column van Corné van Zeijl

Corné van Zeijl is analist en strateeg bij vermogensbeheerder Actiam en belegt ook privé. Reageer via corne.vanzeijl@actiam.nl. Deze column kun je ook iedere donderdag lezen in het FD.

Inflatie is een dingetje. Het is vanwege de enorme prijsstijgingen op diverse plekken in de wereld onrustig. In Frankrijk heeft Marine Le Pen bij de presidentsverkiezingen zelfs de wind in de zeilen omdat zij zich opwerpt als inflatiebestrijder. In de Verenigde Staten lopen door de krappe arbeidsmarkt de lonen flink op. Er ontstaat zowaar een loon-prijsspiraal, vandaar dat de Federal Reserve steeds meer op de rem gaat staan.
In Europa is dat nog niet het geval. In Nederland bedragen de cao-stijgingen slechts 2,4%, en dat bij een inflatie van 11,7%. Dat is een gat van ruim 9%! U moet dus eigenlijk 12% meer loon krijgen om de prijzen bij te benen, nu loopt u in koopkracht keihard achteruit. Toch verwacht bijna geen enkele econoom een loon-prijsspiraal.
Waarom toch? De arbeidsmarkt is krap genoeg, er is voldoende vraag naar arbeid. Misschien omdat werknemers de prijzen wel zien oplopen, maar toch verwachten dat de inflatiepiek tijdelijk is? Of zijn ze het na decennia van minimale inflatie nog niet gewend om gelijk om loonsverhoging te vragen als de inflatie een jaartje uit de hand loopt? Of zien ze de prijsstijgingen nog niet?
Opvallend is wel dat de financi&euml;le markten daar minder en minder van overtuigd zijn. De inflatie die in de Duitse inflation linked-obligaties zit verwerkt, is opgelopen naar 2,9%. Oftewel, beleggers in deze obligaties verwachten voor de komende tien jaar een gemiddelde inflatie van 2,9%. Voor de Oekra&iuml;neoorlog was dat nog maar 1,8%.
Dat heeft uiteindelijk ook impact op de economie. Elke euro die u extra aan de pomp kwijt bent, kunt u niet meer aan andere leuke dingen uitgeven. Gelukkig heeft de gemiddelde Nederlander tijdens de coronaperiode een flinke spaarpot opgebouwd. Die kan dus geleegd worden, en dat willen consumenten ook. De consumentenreizen zitten volgens reisconcern TUI 10% boven precoronaniveau.
Op zich een rare combinatie, stijgende consumentenbestedingen in een periode dat het consumentenvertrouwen op een dieptepunt staat. Maar ja, consumenten hebben behoefte om de afgelopen twee coronajaren in te halen. De horecaondernemers die ik spreek, praten dan ook met een grote glimlach over hun business.
Uiteindelijk is inflatie een hond die in zijn eigen staart bijt. Hoe harder de prijzen stijgen, hoe minder vraag, waardoor uiteindelijk de prijzen weer dalen. De eerste tekenen daarvan zijn al in de VS te zien. De prijzen van tweedehandsauto&rsquo;s zijn gedaald, omdat mensen ze niet meer kunnen betalen. En zelfs de Amerikaanse benzineconsumptie is lager dan een jaar geleden.
Daarom zal de inflatie uiteindelijk wel weer dalen. Al zit u dan nog altijd met dat koopkrachtgat van 9%. Ik zou toch maar eens om die loonsverhoging vragen.
Over de column van Corn&eacute; van Zeijl
Corn&eacute; van Zeijl is analist en strateeg bij vermogensbeheerder Actiam en belegt ook priv&eacute;. Reageer via&nbsp;<a href="mailto:corne.vanzeijl@actiam.nl">corne.vanzeijl@actiam.nl</a>. Deze column kun je ook iedere donderdag lezen in het&nbsp;<a href="https://fd.nl/auteur/corne-van-zeijl">FD</a>.

Iedere week een blik op de financiële markten met Corné van Zeijl. Ook te lezen in het Financieele Dagblad.

Column Corné van Zeijl | BNR

Iedere week een blik op de financiële markten met Corné van Zeijl. Ook te lezen in het Financieele Dagblad.

Advertisement