Deze zomer zagen we een flinke correctie in de aandelenmarkt. 9% eraf in drie weken tijd is een serieuze daling. Bijzonder is dat deze correctie alweer helemaal gecorrigeerd is. Wie in die periode op vakantie is gegaan, zag bij terugkomst dezelfde koersen op de borden staan. Al die drukte voor niets.

Een van de verklaringen voor die grote daling is de carrytrade met de yen. Dat klinkt slim en interessant, en de meeste beleggers weten niet hoe dit een dergelijke koersdaling moet verklaren. Maar goed, de Japanse Nikkei-index ging heel hard omlaag en er was iets met de Japanse rente, dus dat zal wel met elkaar te maken hebben.

Natuurlijk is er een relatie. Veel handelaren zaten al heel lang short in de Japanse munt. Dat was makkelijk geld verdienen. Je leende tegen een lage rente in yens. En dat geld belegde je weer in Amerikaanse obligaties, waarop je een hoge rente kreeg. Dat renteverschil kun je dus iedere keer in je zak steken. Dat is de carrytrade met de yen, en die munt daalde ook nog. Dus als je je geleende yens terugbetaalde, waren ze ook nog eens goedkoper.

Dat ging goed, totdat het fout ging. De centrale bank van Japan verhoogde de rente en opeens steeg de yen zowaar in koers. En dus tuimelde iedereen over elkaar om deze trade weer terug te draaien. Een stijgende yen is slecht voor de Japanse aandelenkoersen en dus kelderde de beurs in dat land.

Een andere verklaring voor de scherpe correctie was de Amerikaanse recessieangst. Diverse commentatoren kwamen ineens met de Sahm-indicator op de proppen. Menigeen had er nog nooit van gehoord. Deze regel van mevrouw Claudia Sahm zegt dat als de werkloosheid met een half procent stijgt, er een recessie volgt. En inderdaad, sinds de Tweede Wereldoorlog heeft deze indicator nog geen fout signaal gegeven. Het bijzondere is dat Sahm zelf zegt dat je voorzichtig moet zijn. Volgens haar kan het zijn dat deze indicator in niet werkt in tijden van toenemende arbeidsparticipatie en hoge immigratie.

Nog een verklaring waren de berichten dat de nieuwe chips van Nvidia niet goed werkten en dat Warren Buffett de helft van zijn Apple-aandelen had verkocht.

Allemaal argumenten die van tevoren niemand had aangegeven, maar die achteraf de correctie prima verklaren. Ik denk dat de belangrijkste verklaring is dat het sentiment overmatig optimistisch was en dat beleggers terug op aarde vielen. Maar nu de koersen weer gestegen zijn, is het optimisme ook weer terug.

Aangezien september historisch gezien een slechte maand is voor aandelen, zou ik nog een beetje voorzichtig zijn. Net als met je vakantieplannen: als je weet op basis van statistieken weet dat er op je favoriete vakantiebestemming in een bepaalde periode veel orkanen zijn, waarom zou je er dan heen willen? Wacht even tot het orkaanseizoen voorbij is, zou ik zeggen.

Over de column van Corné van Zeijl

Corné van Zeijl is analist en strateeg bij Cardano en belegt ook privé. Reageer via c.zeijl@cardano.com. Deze column kun je ook iedere donderdag lezen in het FD.