Een tijdje geleden waarschuwde ik al eens voor de impact van de Chinese huizencrisis, een probleem dat tussen alle economische ellende weinig aandacht krijgt. Logisch, want er is, als het om problemen gaat, geen sprake van tekorten.

Hoewel het een erg lokaal Chinees probleem is, is het de vraag of die geringe aandacht terecht is. De Chinese onroerendgoedmarkt is namelijk de grootste asset class ter wereld: de huizen hebben een gezamenlijke marktwaarde van €60.000 mrd. Er zijn nu eenmaal veel Chinezen en die beleggen liever in een huis dan in aandelen of obligaties. Intussen rolt deze gigantische lawine met huizenellende gewoon door.

Laten we eens de stand opnemen en kijken wat voor schade deze lawine gaat aanrichten. De beleggingsconsequenties kan ik alvast verklappen: bij een lawine moet je zo’n groot mogelijke afstand bewaren. Bij deze projectontwikkelaars dus ook.

Gelukkig grijpt de overheid in. China richt een onroerendgoedfonds van €43 mrd op dat projectontwikkelaars met de grootste problemen gaat helpen. Of deze hulp genoeg is of slechts een druppel op de gloeiende plaat, dat is de vraag. De gemiddelde Chinees vertrouwt het in ieder geval allemaal niet meer. Het Chinese consumentenvertrouwen is in de afgelopen maand gekelderd van 122 tot 87. Nu zegt u dat waarschijnlijk niet zoveel, maar tot voor kort was 97 het allerlaagste cijfer in de afgelopen drie decennia. Het huidige cijfer zit daar dus ver, ver onder.

Ook al krijgt de Chinese overheid in het meest optimistische scenario de financiële situatie onder controle en vallen er geen banken of projectontwikkelaars om, dan betekent dat ze op zijn best een Lehman Brothers-scenario kunnen voorkomen. Maar dat wil niet zeggen dat het met de Chinese woningbouw beter zal gaan. De gemiddelde Chinees heeft het wel even gehad met die nieuwbouwhuizen. (NB: die focus op nieuwbouwhuizen is typisch Chinees. Een bestaand huis kopen is in China een beetje voor paupers. Je koopt toch geen tweedehands huis?)

In het verleden kocht men omdat de prijs van een nieuwbouwhuis toch wel steeg. Nu dalen de prijzen al tien maanden lang, elke maand weer. Weinig fomo (Fear Of Missing Out) meer in China. Dat betekent dat de vraag naar huizen flink gaat dalen. En aangezien de Chinese huizenbouw in de hoogtijdagen goed was voor maar liefst 16% van de totale economie, gaat dat economisch gezien erg veel pijn doen. Nu al zien we dat het aantal vierkante meters woning in aanbouw is gedaald van 140 miljoen naar 100 miljoen. Dat gaat een dramatisch effect hebben. Vooral voor China, maar als zo’n grote economie het zwaar krijgt, heeft uiteindelijk iedereen daar last van.

Over de column van Corné van Zeijl

Corné van Zeijl is analist en strateeg bij vermogensbeheerder Actiam en belegt ook privé. Reageer via corne.vanzeijl@actiam.nl. Deze column kun je ook iedere donderdag lezen in het FD.

Een tijdje geleden waarschuwde ik al eens voor de impact van de Chinese huizencrisis, een probleem dat tussen alle economische ellende weinig aandacht krijgt. Logisch, want er is, als het om problemen gaat, geen sprake van tekorten.
Hoewel het een erg lokaal Chinees probleem is, is het de vraag of die geringe aandacht terecht is. De Chinese onroerendgoedmarkt is namelijk de grootste asset class ter wereld: de huizen hebben een gezamenlijke marktwaarde van €60.000 mrd. Er zijn nu eenmaal veel Chinezen en die beleggen liever in een huis dan in aandelen of obligaties. Intussen rolt deze gigantische lawine met huizenellende gewoon door.
Laten we eens de stand opnemen en kijken wat voor schade deze lawine gaat aanrichten. De beleggingsconsequenties kan ik alvast verklappen: bij een lawine moet je zo’n groot mogelijke afstand bewaren. Bij deze projectontwikkelaars dus ook.
Gelukkig grijpt de overheid in. China richt een onroerendgoedfonds van €43 mrd op dat projectontwikkelaars met de grootste problemen gaat helpen. Of deze hulp genoeg is of slechts een druppel op de gloeiende plaat, dat is de vraag. De gemiddelde Chinees vertrouwt het in ieder geval allemaal niet meer. Het Chinese consumentenvertrouwen is in de afgelopen maand gekelderd van 122 tot 87. Nu zegt u dat waarschijnlijk niet zoveel, maar tot voor kort was 97 het allerlaagste cijfer in de afgelopen drie decennia. Het huidige cijfer zit daar dus ver, ver onder.
Ook al krijgt de Chinese overheid in het meest optimistische scenario de financiële situatie onder controle en vallen er geen banken of projectontwikkelaars om, dan betekent dat ze op zijn best een Lehman Brothers-scenario kunnen voorkomen. Maar dat wil niet zeggen dat het met de Chinese woningbouw beter zal gaan. De gemiddelde Chinees heeft het wel even gehad met die nieuwbouwhuizen. (NB: die focus op nieuwbouwhuizen is typisch Chinees. Een bestaand huis kopen is in China een beetje voor paupers. Je koopt toch geen tweedehands huis?)
In het verleden kocht men omdat de prijs van een nieuwbouwhuis toch wel steeg. Nu dalen de prijzen al tien maanden lang, elke maand weer. Weinig fomo (Fear Of Missing Out) meer in China. Dat betekent dat de vraag naar huizen flink gaat dalen. En aangezien de Chinese huizenbouw in de hoogtijdagen goed was voor maar liefst 16% van de totale economie, gaat dat economisch gezien erg veel pijn doen. Nu al zien we dat het aantal vierkante meters woning in aanbouw is gedaald van 140 miljoen naar 100 miljoen. Dat gaat een dramatisch effect hebben. Vooral voor China, maar als zo’n grote economie het zwaar krijgt, heeft uiteindelijk iedereen daar last van.
Over de column van Corné van Zeijl
Corné van Zeijl is analist en strateeg bij vermogensbeheerder Actiam en belegt ook privé. Reageer via <a href="mailto:corne.vanzeijl@actiam.nl">corne.vanzeijl@actiam.nl</a>. Deze column kun je ook iedere donderdag lezen in het <a href="https://fd.nl/auteur/corne-van-zeijl">FD</a>.

Iedere week een blik op de financiële markten met Corné van Zeijl. Ook te lezen in het Financieele Dagblad.

Column Corné van Zeijl | BNR

Iedere week een blik op de financiële markten met Corné van Zeijl. Ook te lezen in het Financieele Dagblad.

Advertisement