Als je in een groepje beleggers vertelt dat je in emerging markets investeert, dan ben je toch wel een beetje de sukkel. Wie belegt nou nog in opkomende markten? De koersen daalden er afgelopen jaar met iets meer dan 3% en bleven daarmee ver achter bij de rest van de wereld. En dit jaar, hoe jong het ook nog is, werd alweer een flink deel ingeleverd.

De belangrijkste koersverkruimelaar is de daling van Chinese aandelen. Een paar jaar geleden was dat land nog goed voor bijna 40% van de totale MSCI Emerging Markets Index. De koersen gingen er zo enorm hard omlaag dat de weging nu nog maar 23% is. Concurrent India zit China op de hielen met een weging van 17%. Taiwan volgt met 16%, Zuid-Korea met 13% en Brazilië met 6%. Die landen deden het allemaal prima, het was China dat de boel naar beneden trok.

Vanwege die slechte performance gooien veel beleggers de handdoek in de ring. We zien de laatste tijd een enorme uitstroom uit emerging markets-beleggingsfondsen. Een jaar geleden werd daar nog juist veel geld ingestopt, omdat Chinese aandelen sterk zouden gaan profiteren van de heropening van de economie na de strenge coronalockdowns. Dat leert eens te meer dat de gemiddelde belegger graag aandelen koopt die gestegen zijn en verkoopt als de koersen gedaald zijn. Laat ik een tip geven; als je rijk wilt worden met beleggen moet je juist laag kopen en hoog verkopen. Niet andersom.

Waarom doen die Chinese aandelen het dan zo slecht? Als eerste dus omdat het economisch herstel in de periode na corona er niet kwam. Maar ook de steeds toenemende spanningen tussen de Verenigde Staten en China vormen een oorzaak voor de dramatische underperformance. Het heeft veel Amerikaanse beleggers wat schuw gemaakt voor Chinese aandelen. Wat als de spanningen echt uit de hand lopen, wil je dan als Amerikaan nog wel in Chinese aandelen beleggen? Wordt dat niet als een soort landverraad gezien? Zeker als Donald Trump straks weer president is. Dan komen die gevluchte Amerikaanse beleggers waarschijnlijk helemaal niet meer terug. Ik weet dat het misschien een beetje overdreven klinkt, maar ja, alles is overdreven in de politiek vandaag de dag.

Daarom is de stembusgang in Taiwan van komend weekend zo belangrijk. Het voornaamste punt in die verkiezingen is de relatie met China. Sommige kandidaten willen meer afstand, andere willen juist meer toenadering, om een oorlog te voorkomen. Je weet niet hoe China gaat reageren op de verkiezingsuitslagen.

Genoeg risico in de emerging markets dus. Een schrale troost is dat China beurstechnisch steeds meer een lichtgewicht wordt. Je zou soms hopen dat dat geopolitiek gezien ook zo was.

Over de column van Corné van Zeijl

Corné van Zeijl is analist en strateeg bij Cardano en belegt ook privé. Reageer via c.zeijl@cardano.com. Deze column kun je ook iedere donderdag lezen in het FD.

Als je in een groepje beleggers vertelt dat je in emerging markets investeert, dan ben je toch wel een beetje de sukkel. Wie belegt nou nog in opkomende markten? De koersen daalden er afgelopen jaar met iets meer dan 3% en bleven daarmee ver achter bij de rest van de wereld. En dit jaar, hoe jong het ook nog is, werd alweer een flink deel ingeleverd.
De belangrijkste koersverkruimelaar is de daling van Chinese aandelen. Een paar jaar geleden was dat land nog goed voor bijna 40% van de totale MSCI Emerging Markets Index. De koersen gingen er zo enorm hard omlaag dat de weging nu nog maar 23% is. Concurrent India zit China op de hielen met een weging van 17%. Taiwan volgt met 16%, Zuid-Korea met 13% en Brazilië met 6%. Die landen deden het allemaal prima, het was China dat de boel naar beneden trok.
Vanwege die slechte performance gooien veel beleggers de handdoek in de ring. We zien de laatste tijd een enorme uitstroom uit emerging markets-beleggingsfondsen. Een jaar geleden werd daar nog juist veel geld ingestopt, omdat Chinese aandelen sterk zouden gaan profiteren van de heropening van de economie na de strenge coronalockdowns. Dat leert eens te meer dat de gemiddelde belegger graag aandelen koopt die gestegen zijn en verkoopt als de koersen gedaald zijn. Laat ik een tip geven; als je rijk wilt worden met beleggen moet je juist laag kopen en hoog verkopen. Niet andersom.
Waarom doen die Chinese aandelen het dan zo slecht? Als eerste dus omdat het economisch herstel in de periode na corona er niet kwam. Maar ook de steeds toenemende spanningen tussen de Verenigde Staten en China vormen een oorzaak voor de dramatische underperformance. Het heeft veel Amerikaanse beleggers wat schuw gemaakt voor Chinese aandelen. Wat als de spanningen echt uit de hand lopen, wil je dan als Amerikaan nog wel in Chinese aandelen beleggen? Wordt dat niet als een soort landverraad gezien? Zeker als Donald Trump straks weer president is. Dan komen die gevluchte Amerikaanse beleggers waarschijnlijk helemaal niet meer terug. Ik weet dat het misschien een beetje overdreven klinkt, maar ja, alles is overdreven in de politiek vandaag de dag.
Daarom is de stembusgang in Taiwan van komend weekend zo belangrijk. Het voornaamste punt in die verkiezingen is de relatie met China. Sommige kandidaten willen meer afstand, andere willen juist meer toenadering, om een oorlog te voorkomen. Je weet niet hoe China gaat reageren op de verkiezingsuitslagen.
Genoeg risico in de emerging markets dus. Een schrale troost is dat China beurstechnisch steeds meer een lichtgewicht wordt. Je zou soms hopen dat dat geopolitiek gezien ook zo was.
Over de column van Corné van Zeijl
Corné van Zeijl is analist en strateeg bij Cardano en belegt ook privé. Reageer via <a href="mailto:c.zeijl@cardano.com">c.zeijl@cardano.com</a>. Deze column kun je ook iedere donderdag lezen in het <a href="https://fd.nl/auteur/corne-van-zeijl">FD.</a>

Iedere week een blik op de financiële markten met Corné van Zeijl. Ook te lezen in het Financieele Dagblad.

Column Corné van Zeijl | BNR

Iedere week een blik op de financiële markten met Corné van Zeijl. Ook te lezen in het Financieele Dagblad.

Advertisement