Ik ben al een tijdje wat somber over aandelen. Daar zijn genoeg redenen voor. Allereerst zijn aandelen, vooral Amerikaanse, veel te duur. Je betaalt nu bijna twintig maal de verwachte winst, en dat in een periode dat de rente stijgt. Tot juni dit jaar bewogen aandelen een-op-een met obligatiekoersen. Maar sindsdien vinden aandelenbeleggers een stijgende rente niet meer belangrijk.

Daarnaast zie ik in de Verenigde Staten een fiscale afgrond opdoemen. Afgelopen jaren heeft de overheid de economie flink gestimuleerd, wat met corona ook wel nodig was. Maar dat is nu klaar. Ook de stijgende rentelasten gaan voor de diverse overheden een last worden.

En als laatste ben ik wat pessimistisch over de winsten. Het tweede kwartaal was nog prima, maar de inflatie daalt en de stijging van de loonkosten loopt nog even door. Dat is niet goed voor de winstmarges.

Gelukkig vind ik nu Michael Burry aan mijn zijde. Hij is bekend van het doorprikken van de krediet/huizenbubbel in 2008. Daar is zelfs een film over gemaakt: The Big Short. Nu denkt hij dat aandelen flink gaan dalen en heeft naar schatting voor $42 mln aan putopties gekocht, met een onderliggende waarde van $1,6 mrd. Vooral dat laatste bedrag werd door veel media opgepikt en menig belegger is er van geschrokken. Al is Burry’s trackrecord wat betreft beursvoorspellingen niet bepaald om over naar huis te schrijven. Sinds 2015 heeft hij al zeven keer een crash voorspeld. De S&P 500 schommelde in dat jaar rond de 2000. Nu staat hij op 4500.

Overigens gaat het te ver om Burry’s voorspelling zomaar bij het grofvuil te zetten. Allereerst deel ik zijn mening. En ten tweede: met zijn kredietbubbelvoorspelling was hij drie jaar te vroeg. Maar toen hij uiteindelijk gelijk kreeg, kreeg hij ook echt goed gelijk.

En u weet hoe het met voorspellingen van beursgoeroes gaat. Ze hebben nooit ongelijk, het duurt alleen nog even voordat de rest van de beleggers het snappen. Net als met Cassandra uit de Griekse oudheid. Zij voorspelde ook rampspoed, onder andere de val van Troje en haar eigen dood. Niemand geloofde haar, maar ze kreeg wel gelijk. Niet dat ze er veel aan had, maar toch.

Cassandra’s zijn door de tijden heen altijd populair geweest. Waarschijnlijk omdat de gemiddelde persoon eerder openstaat voor slecht nieuws dan voor goed nieuws. Dat zien we ook in de kranten terug.

Filosoof en econoom John Stuart Mill schreef al: niet de man die hoopt als andere wanhopen, maar de man die wanhoopt als andere hopen, wordt bewonderd als wijs man. En wie wil er nu niet gezien worden als wijsgeer. Nee, genoeg reden om nog even te blijven wanhopen.

Over de column van Corné van Zeijl

Corné van Zeijl is analist en strateeg bij Cardano en belegt ook privé. Reageer via c.zeijl@cardano.com. Deze column kun je ook iedere donderdag lezen in het FD.

Ik ben al een tijdje wat somber over aandelen. Daar zijn genoeg redenen voor. Allereerst zijn aandelen, vooral Amerikaanse, veel te duur. Je betaalt nu bijna twintig maal de verwachte winst, en dat in een periode dat de rente stijgt. Tot juni dit jaar bewogen aandelen een-op-een met obligatiekoersen. Maar sindsdien vinden aandelenbeleggers een stijgende rente niet meer belangrijk.
Daarnaast zie ik in de Verenigde Staten een fiscale afgrond opdoemen. Afgelopen jaren heeft de overheid de economie flink gestimuleerd, wat met corona ook wel nodig was. Maar dat is nu klaar. Ook de stijgende rentelasten gaan voor de diverse overheden een last worden.
En als laatste ben ik wat pessimistisch over de winsten. Het tweede kwartaal was nog prima, maar de inflatie daalt en de stijging van de loonkosten loopt nog even door. Dat is niet goed voor de winstmarges.
Gelukkig vind ik nu Michael Burry aan mijn zijde. Hij is bekend van het doorprikken van de krediet/huizenbubbel in 2008. Daar is zelfs een film over gemaakt: The Big Short. Nu denkt hij dat aandelen flink gaan dalen en heeft naar schatting voor $42 mln aan putopties gekocht, met een onderliggende waarde van $1,6 mrd. Vooral dat laatste bedrag werd door veel media opgepikt en menig belegger is er van geschrokken. Al is Burry’s trackrecord wat betreft beursvoorspellingen niet bepaald om over naar huis te schrijven. Sinds 2015 heeft hij al zeven keer een crash voorspeld. De S&amp;P 500 schommelde in dat jaar rond de 2000. Nu staat hij op 4500.
Overigens gaat het te ver om Burry’s voorspelling zomaar bij het grofvuil te zetten. Allereerst deel ik zijn mening. En ten tweede: met zijn kredietbubbelvoorspelling was hij drie jaar te vroeg. Maar toen hij uiteindelijk gelijk kreeg, kreeg hij ook echt goed gelijk.
En u weet hoe het met voorspellingen van beursgoeroes gaat. Ze hebben nooit ongelijk, het duurt alleen nog even voordat de rest van de beleggers het snappen. Net als met Cassandra uit de Griekse oudheid. Zij voorspelde ook rampspoed, onder andere de val van Troje en haar eigen dood. Niemand geloofde haar, maar ze kreeg wel gelijk. Niet dat ze er veel aan had, maar toch.
Cassandra’s zijn door de tijden heen altijd populair geweest. Waarschijnlijk omdat de gemiddelde persoon eerder openstaat voor slecht nieuws dan voor goed nieuws. Dat zien we ook in de kranten terug.
Filosoof en econoom John Stuart Mill schreef al: niet de man die hoopt als andere wanhopen, maar de man die wanhoopt als andere hopen, wordt bewonderd als wijs man. En wie wil er nu niet gezien worden als wijsgeer. Nee, genoeg reden om nog even te blijven wanhopen.
Over de column van Corné van Zeijl
Corné van Zeijl is analist en strateeg bij Cardano en belegt ook privé. Reageer via <a href="mailto:c.zeijl@cardano.com">c.zeijl@cardano.com</a>. Deze column kun je ook iedere donderdag lezen in het <a href="https://fd.nl/auteur/corne-van-zeijl">FD.</a>

Iedere week een blik op de financiële markten met Corné van Zeijl. Ook te lezen in het Financieele Dagblad.

Column Corné van Zeijl | BNR

Iedere week een blik op de financiële markten met Corné van Zeijl. Ook te lezen in het Financieele Dagblad.

Advertisement