Israël heeft een indrukwekkende krijgsmacht, maar op het gebied van strategische PR kan het niet aan Hamas tippen. Bij de uitwisseling van gijzelaars tegen gevangenen is Hamas een gewiekste poppenspeler gebleken, die van de Israëliërs marionetten maakt. Dat komt mede door de onmogelijke positie van de regering-Netanyahu in eigen land. 

Vanaf 7 oktober had Israël twee doelstellingen: totale vernietiging van Hamas en de bevrijding van alle gijzelaars. Maar de panelen van de Israëlische politiek verschoven. ‘Totale vernietiging’ werd ‘militair uitschakelen.’ Het enorme offensief ging ten koste van heel veel mensenlevens, maar in militair opzicht verliep de inname van Gaza Stad en het tunnelcomplex langzaam maar effectief. Destrijd is niet gewonnen, maar door de gevechtspauze stilgelegd, waardoor Hamas kon hergroeperen. 



Terwijl de roep om wraak onder de Israëliërs wat afnam, mede door de zware kritiek uit vrijwel de hele wereld, verdraaide de aandacht naar de gijzelaars. Hun lot vormt nu de kern van de Israëlische emoties en demonstraties. ‘Eerst alle gijzelaars,’ is nu de nationale strijdkreet. Die emoties werden overweldigend toen de eerste groepjes gijzelaars terugkeerden, en de beelden en verhalen de Israëliërs tot in hun diepste ziel raakten. Allicht. 



De regie was in handen van Hamas, dat de spanning opvoerde. Zouden die twee roodharige kinderen er vandaag bij zijn? Of dat kleine meisje? Of die moeder of oma? Het hele land, de families van de gijzelaars voorop, zat met geknepen billen te wachten. Wie stonden er nu op het lijstje van de tien gijzelaars van de dag? Hamas liet de Israëliërs met blote voeten dansen op een bakplaat. 



Onder deze omstandigheden, en onder overweldigende druk van het volk, kan de Israëlische regering niet anders doen dan toegeven: ‘breng alle gijzelaars thuis’ heeft de absolute prioriteit. Als Israël de oorlog hervat, lopen de bijna 200 nog niet bevrijde gijzelaars enorm gevaar. Durft Netanyahu dat aan? Of moeten de kanonnen zwijgen en ligt de afloop in handen van de diplomatie? In beide gevallen blijft de regie bij Hamas. 

Israël heeft een indrukwekkende krijgsmacht, maar op het gebied van strategische PR kan het niet aan Hamas tippen. Bij de uitwisseling van gijzelaars tegen gevangenen is Hamas een gewiekste poppenspeler gebleken, die van de Israëliërs marionetten maakt. Dat komt mede door de onmogelijke positie van de regering-Netanyahu in eigen land. 
Vanaf 7 oktober had Israël twee doelstellingen: totale vernietiging van Hamas en de bevrijding van alle gijzelaars. Maar de panelen van de Israëlische politiek verschoven. ‘Totale vernietiging’ werd ‘militair uitschakelen.’ Het enorme offensief ging ten koste van heel veel mensenlevens, maar in militair opzicht verliep de inname van Gaza Stad en het tunnelcomplex langzaam maar effectief. De <a href="https://worldisraelnews.com/we-demand-victory/">strijd is niet gewonnen</a>, maar door de gevechtspauze stilgelegd, waardoor Hamas kon hergroeperen. 
 
Terwijl de roep om wraak onder de Israëliërs wat afnam, mede door de zware kritiek uit vrijwel de hele wereld, verdraaide de aandacht naar de gijzelaars. Hun lot vormt nu de kern van de Israëlische emoties en demonstraties. ‘Eerst alle gijzelaars,’ is nu de nationale strijdkreet. Die emoties werden overweldigend toen de eerste groepjes gijzelaars terugkeerden, en de beelden en verhalen de Israëliërs tot in hun diepste ziel raakten. Allicht. 
 
De regie was in handen van Hamas, dat de spanning opvoerde. Zouden die twee roodharige kinderen er vandaag bij zijn? Of dat kleine meisje? Of die moeder of oma? Het hele land, de families van de gijzelaars voorop, zat met geknepen billen te wachten. <a href="https://www.jewishpress.com/news/eye-on-palestine/hamas/2-mothers-9-children-from-nir-oz-returning-to-israel-but-not-baby-kfir/2023/11/27/">Wie stonden er nu op het lijstje</a> van de tien gijzelaars van de dag? Hamas liet de Israëliërs met blote voeten dansen op een bakplaat. 
 
Onder deze omstandigheden, en onder overweldigende druk van het volk, kan de Israëlische regering niet anders doen dan toegeven: ‘breng alle gijzelaars thuis’ heeft de absolute prioriteit. Als Israël de oorlog hervat, lopen de bijna 200 nog niet bevrijde gijzelaars enorm gevaar. <a href="https://apnews.com/article/israel-hamas-war-news-11-27-2023-852065d35c4643f4c874fb5993313b13">Durft Netanyahu dat aan</a>? Of moeten de kanonnen zwijgen en ligt de afloop in handen van de diplomatie? In beide gevallen blijft de regie bij Hamas.

Bernard Hammelburg brengt je scherpe analyses over de internationale politiek.

De Wereld | BNR

Bernard Hammelburg brengt je scherpe analyses over de internationale politiek.

Advertisement