Amerika maakte tien jaar jacht op de man die werd gezien als de verpersoonlijking van het kwaad. Ze vonden Osama bin Laden in een onopvallende buurt in de Pakistaanse stad Abbottabad. Hij was 54, maar ook al een gammele, oude man. In de Situation Room zaten president Obama, vicepresident Clinton en de militaire staf te kijken hoe commando’s Bin Laden kogels door het hoofd schoten.

De operatie duurde de volle tien jaar na 9/11, dus van 2001 tot 2011, en kostte naar schatting bijna 500 miljard dollar. Het is waarschijnlijk de kostbaarste wraakactie op één persoon uit de geschiedenis. Het Amerikaanse volk reageerde verdeeld. Er gingen mensen dansend de straat op, maar de overgrote meerderheid trok er de schouders over op. En geef ze eens ongelijk: de oorlog in Afghanistan zou nog tien jaar duren en uiteindelijk verloren de Amerikanen. De peperdure liquidatie van de grootste roverhoofdman leverde niets op. 

Het roept de vraag op wat je met liquidaties bereikt. De moord op een leider van Hamas in Teheran, en van een Hezbollah-kopstuk in Beiroet door Israël, heeft geleid tot misschien wel de meest bedreigende situatie in het Midden-Oosten-conflict sinds de inval van Hamas in Israël op 7 oktober. Het waren wraakacties, beargumenteerd als succesvol, op basis van de veronderstelling dat het uitschakelen van kopstukken tot de overwinning leidt. Iran denkt er net zo over: Israël moet worden gestraft, Netanyahu moet dood. Iran heeft er een oorlog voor over,  als revanche voor de moord op een bezoeker in Teheran en een in Beiroet. 

Uit de voeten maken

Het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken heeft burgers die in Libanon verblijven dringend geadviseerd zo snel mogelijk een vlucht te boeken — maakt niet uit op welke maatschappij en met welke bestemming, als ze zich maar uit de voeten maken. Voor Israël is door Nederland en andere landen code rood ingesteld, wat neerkomt op een reisverbod. Dit alles met als aanleiding het revanchisme dat de strategie in het Midden-Oosten aanjaagt. En natuurlijk, dit zijn aanleidingen, het is niet de oorzaak. En dat een nieuwe crisis al jaren viel te verwachten is waar, maar dit alles zou niet zijn gebeurd zonder de inval van 7 oktober. 

Het is al vele malen gememoreerd, maar wat had Joe Biden gelijk toen hij, op 7 oktober, Bibi Netanyahu waarschuwde niet dezelfde fout te maken als Amerika met de invallen in Afghanistan en Irak. Emotie en wraak zijn strategische ondingen, en de jacht op roverhoofdmannen is zinloos en krankzinnig kostbaar. En al helemaal als je je bekommert om gijzelaars die nu al tien maanden vastzitten.

Amerika maakte tien jaar jacht op de man die werd gezien als de verpersoonlijking van het kwaad. Ze vonden Osama bin Laden in een onopvallende buurt in de Pakistaanse stad Abbottabad. Hij was 54, maar ook al een gammele, oude man. In de Situation Room zaten president Obama, vicepresident Clinton en de militaire staf te kijken hoe commando’s Bin Laden kogels door het hoofd schoten.
De operatie duurde de volle tien jaar na 9/11, dus van 2001 tot 2011, en kostte naar schatting bijna 500 miljard dollar. Het is waarschijnlijk <a href="https://publicintegrity.org/national-security/cost-of-pursuing-bin-laden-half-a-trillion-and-climbing/">de kostbaarste wraakactie op één persoon</a> uit de geschiedenis. Het Amerikaanse volk reageerde verdeeld. Er gingen mensen dansend de straat op, maar de overgrote meerderheid trok er de schouders over op. En geef ze eens ongelijk: de oorlog in Afghanistan zou nog tien jaar duren en uiteindelijk verloren de Amerikanen. De peperdure liquidatie van de grootste roverhoofdman leverde niets op. 
Het roept de vraag op wat je met liquidaties bereikt. De moord op een leider van Hamas in Teheran, en van een Hezbollah-kopstuk in Beiroet door Israël, heeft geleid tot misschien wel <a href="https://www.washingtonpost.com/opinions/2024/08/06/netanyahu-war-peace-gaza-palestinians-hamas/">de meest bedreigende situatie in het Midden-Oosten-conflict</a> sinds de inval van Hamas in Israël op 7 oktober. Het waren wraakacties, beargumenteerd als succesvol, op basis van de veronderstelling dat het uitschakelen van kopstukken tot de overwinning leidt. Iran denkt er net zo over: Israël moet worden gestraft, <a href="https://www.newsweek.com/iran-netanyahu-haniyeh-latest-israel-1934586">Netanyahu moet dood</a>. Iran heeft er een oorlog voor over,  als revanche voor de moord op een bezoeker in Teheran en een in Beiroet. 
Uit de voeten maken
Het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken heeft burgers die in Libanon verblijven dringend geadviseerd zo snel mogelijk een vlucht te boeken — maakt niet uit op welke maatschappij en met welke bestemming, als ze zich maar uit de voeten maken. Voor Israël is door Nederland en andere landen code rood ingesteld, wat neerkomt op een reisverbod. Dit alles met als aanleiding het revanchisme dat de strategie in het Midden-Oosten aanjaagt. En natuurlijk, dit zijn aanleidingen, het is niet de oorzaak. En dat een nieuwe crisis al jaren viel te verwachten is waar, maar dit alles zou niet zijn gebeurd zonder de inval van 7 oktober. 
Het is al vele malen gememoreerd, maar wat had Joe Biden gelijk toen hij, op 7 oktober, Bibi Netanyahu waarschuwde niet dezelfde fout te maken als Amerika met de invallen in Afghanistan en Irak. Emotie en wraak zijn strategische ondingen, en de jacht op roverhoofdmannen is zinloos en krankzinnig kostbaar. En al helemaal als je je bekommert om gijzelaars die nu al tien maanden vastzitten.

Bernard Hammelburg brengt je scherpe analyses over de internationale politiek.

De Wereld | BNR

Bernard Hammelburg brengt je scherpe analyses over de internationale politiek.

Advertisement