In de moderne krijgsgeschiedenis is winnen van een verzetsbeweging, guerrillaorganisatie of terroristische groep nog zelden gelukt. De Sovjetunie verloor van de Afghaanse mujahideen, Amerika van de Viet-Cong in Vietnam en de taliban in Afghanistan, Israël kon in 2006 niet winnen van Hezbollah, evenmin als in de grote en kleine oorlogen tegen Hamas, in 2006, 2008, 2012, 2013, 2021 en in de huidige, meest bloedige oorlog, die nu al tien maanden duurt. Die is een cocktail geworden van koppigheid, wraaklust en zelfoverschatting, met als misselijkmakend wisselgeld ruim honderd onschuldige gijzelaars.

Joe Biden besteedt een groot deel van zijn laatste periode als Amerikaans president om Hamas met broodheer Iran en Netanyahu met zijn extreemrechtse kompanen met de hoofden tegen elkaar te slaan. Hij besteedde er zelfs aandacht aan in zijn afscheidsspeech, maandagavond op de Democratische conventie. Zijn minister Blinken van buitenlandse zaken beëindigde zijn negende rondreis door de regio, met hulp van Qatar en Egypte, opnieuw zonder resultaat. De oplossing is en blijft simpel: uitwisseling van de gijzelaars tegen Palestijnse gevangenen en geleidelijke Israëlische terugtrekking uit Gaza. Het loopt steeds mis op de eis van Hamas dat Israël zich zo snel mogelijk volledig terugtrekt, en op de eis van Netanyahu dat het Israëlische leger de controle houdt over een strook langs de grens tussen Gaza en Egypte, en een corridor door centraal Gaza. Beide voor de controle op wapens.

De weerstand tegen de opstelling van Netanyahu is in eigen land enorm. In demonstraties, talkshows op radio en TV, kranten en sociale media klinkt de stelling dat hij een paar strookjes land in Gaza belangrijker vindt dan het lot van de gijzelaars. Hamas is geen haar beter, door te blijven intimideren via het lot van de gijzelaars.

Het gruwelijke van het verhaal is dat het voor de afloop niets uitmaakt. Als Hamas zijn zin krijgt, overleeft het, maar wint niet. Als Netanyahu zijn zin krijgt, behoudt hij militaire controle in Gaza. Dat gaat ten koste van de gijzelaars, maar van winnen is nog steeds geen sprake. Want Hamas volledig verslaan is een illusie. Deze oorlog kent alleen verliezers, en dus is de enige oplossing een wapenstilstand. Daarvoor moeten de koppigheid, wraaklust en zelfoverschatting wijken.

In de moderne krijgsgeschiedenis is winnen van een verzetsbeweging, guerrillaorganisatie of terroristische groep nog zelden gelukt. De Sovjetunie verloor van de Afghaanse mujahideen, Amerika van de Viet-Cong in Vietnam en de taliban in Afghanistan, Israël kon in 2006 niet winnen van Hezbollah, evenmin als in de grote en kleine oorlogen tegen Hamas, in 2006, 2008, 2012, 2013, 2021 en in de huidige, meest bloedige oorlog, die nu al tien maanden duurt. Die is een cocktail geworden van koppigheid, wraaklust en zelfoverschatting, met als misselijkmakend wisselgeld ruim honderd onschuldige gijzelaars.
Joe Biden besteedt een groot deel van zijn laatste periode als Amerikaans president om Hamas met broodheer Iran en Netanyahu met zijn extreemrechtse kompanen met de hoofden tegen elkaar te slaan. Hij besteedde er zelfs aandacht aan in zijn <a href="https://www.youtube.com/watch?v=ARlkMPDvEdE">afscheidsspeech</a>, maandagavond op de Democratische conventie. Zijn minister <a href="https://apnews.com/article/israel-palestinians-hamas-war-news-08-20-2024-54dfaddce02c2d3cdf0415b140b3229c https://www.reuters.com/world/middle-east/blinken-egypt-seeking-progress-towards-ceasefire-gaza-deal-2024-08-20/">Blinken</a> van buitenlandse zaken beëindigde zijn negende rondreis door de regio, met hulp van Qatar en Egypte, opnieuw zonder resultaat. De oplossing is en blijft simpel: uitwisseling van de gijzelaars tegen Palestijnse gevangenen en geleidelijke Israëlische terugtrekking uit Gaza. Het loopt steeds mis op de eis van Hamas dat Israël zich zo snel mogelijk volledig terugtrekt, en op de eis van Netanyahu dat het Israëlische leger de controle houdt over een strook langs de grens tussen Gaza en Egypte, en een corridor door centraal Gaza. Beide voor de controle op wapens.
De weerstand tegen de opstelling van Netanyahu is in eigen land enorm. In demonstraties, talkshows op radio en TV, kranten en sociale media klinkt de stelling dat hij een paar strookjes land in Gaza belangrijker vindt dan het <a href="https://www.jpost.com/israel-news/politics-and-diplomacy/article-815557">lot van de gijzelaars</a>. Hamas is geen haar beter, door te blijven intimideren via het lot van de gijzelaars.
Het gruwelijke van het verhaal is dat het voor de afloop niets uitmaakt. Als Hamas zijn zin krijgt, overleeft het, maar wint niet. Als Netanyahu zijn zin krijgt, behoudt hij militaire controle in Gaza. Dat gaat ten koste van de gijzelaars, maar van winnen is nog steeds geen sprake. Want Hamas volledig verslaan is een illusie. Deze oorlog kent alleen verliezers, en dus is de enige oplossing een wapenstilstand. Daarvoor moeten de koppigheid, wraaklust en zelfoverschatting wijken.

Bernard Hammelburg brengt je scherpe analyses over de internationale politiek.

De Wereld | BNR

Bernard Hammelburg brengt je scherpe analyses over de internationale politiek.

Advertisement