Dit geschreven verhaal is vollediger dan de audio. U bent gewaarschuwd.
Want terwijl Warren Buffett opstaat om te beginnen aan zijn laatste officiële dag als topman van zijn Berkshire Hathaway is het goed om even een balansje op te maken.
Wat zegt u? Alle outlooks al gelezen? S&P 500 naar de 7500/8000/8500 punten? Of misschien wilt u zeggen dat die heffingenheisa in april óók niet was voorspeld eind vorig jaar en dat u dus niks aan voorspellingen heeft? Hm-hm. Eens. We vallen u er niet mee lastig.
Laten we praten over wat er niet is gebeurd dit jaar.
De AI-agent heeft het boeken van uw vakantie nog niet overgenomen, ondanks de eindeloze barrage aan linkedin-filmpjes die grote beloftes deden begin dit jaar en eind vorig jaar.
De recessie die importheffingen zouden veroorzaken?
Economieën haalden hun schouders op. Men hamsterde vooraf, men paste achteraf wat ketens aan, men slikte wat inflatie (maar niet zoveel als verwacht), men werd wat vaker werkloos (maar niet zo vaak als verwacht). En China, dat na Amerikaanse heffingen van 150 procent mocht rekenen op een schamele 47.5 voor de komende tijd? Gewoon doorgetuft. Elke dag worden de fabrieken efficiënter en als er sprake is van crises en deflatie dan komt dat door de binnenlandse markt en de gespatte vastgoedbubbel. Maar niet door importheffingen. En die vastgoedcrisis is nu al jaren aan de gang. Troepschulden bij banken en lokale overheden veegt zelfs Xi Jinping niet zomaar weg.
De AI-bubbel dan?
Niet gebarsten, slecht gedefinieerd en nog lang niet zo opgeblazen als mogelijk.
Even twee dingen scheiden. De hypergroeiende casflows van de techmonopolisten die we tegenwoordig 'hyperscalers' noemen aan de ene kant. Aan de andere kant de bedrijven die verdienen aan de uitgaven van deze hyperspenders, namelijk Nvidia, Oracle, CoreWeave en de rest van de infrastructuurbende.
De koersen van die laatsten zijn gaan wiebelen eind dit jaar, omdat duidelijk werd dat de uitgaven van de eersten volgend jaar waarschijnlijk niet zo hard gaan groeien als dit jaar, en dat daar überhaupt nog veel meer schuld voor nodig is. Dat beleggers dan vrezen dat er relatief minder geld naar de infrakant schuift, is niet gek. Maar om vervolgens breed op Instagram je filmpjes te plaatsen met de boodschap dat OpenAI ons allemaal naar de financiële onderwereld mee gaat trekken omdat er een paar prijzen een keertje niet hoger uitsloegen? Dat is wat veel.
OpenAI kan morgen failliet gaan. Dan zijn er een paar investeerders niet bepaald blij. En die infrabedrijven moeten dan even naar Sundar Pichai van Alphabet i.p.v. Sam Altman van OpenAI om hun datacentertje te vullen. Maar dan valt de economie niet om.
Uw beursnerd maakt zich, als we toch over bubbels praten, eerder zorgen over die slordige 6 biljoen dollar aan schulden die de financiële sector in de AI-race wil gaan plempen de komende vier jaar. Dat komt allemaal terecht in vastgoed, namelijk datacenters, waarop hypotheekpakketjes worden uitgegeven die zich toch net wat makkelijker in onze financiële achtertuin laten plaatsen dan het aandeel van de gemiddelde hyperscaler.
Wee de institutionele beleggers die de wat beter renderende tranches van deze commercial mortgage backed securities, asset backed securities en trusts aantrekkelijk vinden, wanneer Sundar Pichai en zijn gigantische monopoliecashflows zijn concurrenten laat weten wat het betekent om met hem te concurreren met je inwisselbare AI-model in je inwisselbare datacenters.
Maar dat duurt nog wel even. 2026 is maar één van de komende jaren waarin die schulden gaan groeien. Zelfs Michael Burry moest begin jaren nul vaststellen dat de hypotheekboel pas zou gaan klappen als de variabele rentes in zouden worden gevoerd, waarna de klap alsnog later kwam dan hij verwachtte.
Temper dus uw hoop én uw vrees.
Want zeker, veel beloften komen niet uit. Uw beursnerd is wel de eerste skepticus als het gaat om de productiviteitswinsten die sommige technerds van AI verwachten. Maar veel donderwolken veranderen in zonneschijn, of komen veel minder snel op ons af dan u denkt. Die AI-schulden bijvoorbeeld.
Ondertussen zwaait Warren Buffett nog één dagje officieel de scepter over een cashberg van bijna 400 miljard dollar. Dat doet hij niet vrijwillig. Want zoals hij bij talloze aandeelhoudersvergaderingen zei wanneer iemand hem vroeg naar zijn cash: "dit doe ik niet vrijwillig, ik stal liever geen cash in staatsobligaties, maar ik kon gewoon niet iets vinden dat goed is geprijsd en aan mijn voorwaarden voldoet van een goede investering."
Zegt ook wel iets. De S&P 500 en zelfs Europese beurzen worden duurder en duurder. En de rechtvaardigingen die zeggen dat dat tóch wat anders is dan voorgaande periodes van bizarre waarderingen stapelen zich op.
Hopelijk kan u met minder geld dan Buffett nog wél aantrekkelijke bedrijven kopen tegen aantrekkelijke waarderingen. Of u nou wegblijft van een slechts langzaam opblazende AI-bubbel of niet.
Beursnerd en Beursnerd XL
Iedere werkdag iets na elf uur werpt de Beursnerd in gesprek met presentator Thomas van Zijl een blik op de AEX, waarbij hij of zij de diepgang niet schuwt. Daarnaast is er donderdag om tien voor twaalf een langere beursanalyse. Die neemt Beursnerd XL Jochem Visser voor zijn rekening.