Dat Vladimir Poetin de oorlog tegen Oekraïne gaat winnen is waarschijnlijk, maar niet zeker. Wat wel zeker lijkt is dat hij zich heeft misrekend op de geopolitieke schok die hij teweeg heeft gebracht. Hij dreef de doorgaans kibbelende westerse mogendheden in elkaars armen, isoleerde zijn land financieel, cultureel en sportief en haalde zich zelfs de toorn op de hals van China, de reus die hem doorgaans gedwee volgt. 

In de Europese Unie voltrekt zich een ware revolutie. De Brusselse moloch, die jarenlang overhoop kan liggen over landbouwsubsidies of visserijprijzen, sloot binnen enkele dagen de rijen en transformeerde zich tot een militaire unie, die indrukwekkende hoeveelheden zwarewapens aan Oekraïne levert. Dissidente geluiden, bijvoorbeeld uit Hongarije, zijn verstomd.  

Duitsland, sinds de Tweede Wereldoorlog met een uitsluitend defensieve krijgsmacht, besloot tot wapenleveranties aan Oekraïne, en gaat 100 miljard euro steken in zijn landsverdediging, waarmee ruim de NAVO-norm van twee procent van het BNP wordt gehaald waarop elke Amerikaanse president, van Reagan tot Biden, heeft aangedrongen. In het oog van een mogelijke derde wereldoorlog, vergeet Duitsland de tweede, onder daverend applaus van de Bondsdag en met instemming van de bondgenoten. De Ostpolitik van Willy Brandt, met als kern liever handel dan ruzie met de Russen, gaat het raam uit. 

Ook die andere supermacht, China, distantieert zich van Poetin – niet met zoveel woorden, maar in de VN-Veiligheidsraad onthield China zich van stemming over een resolutie die de Russische invasie afkeurde. En president Xi gaf aan dat hij niet gediend is van agressie tegen een onafhankelijk land – des te opmerkelijker, omdat hij zelf het voornemen heeft Taiwan binnen te vallen. 

De Amerikaanse rol als leider van de NAVO is in allerijl hersteld, maar ook bondgenoten als Japan, Taiwan, Zuid-Korea en Australië steunen de koers van sancties en scherpe afkeuring van Poetins oorlog. Zweden en Finland, bang geworden en diep gegriefd door Poetins dreigementen, omarmen de NAVO nu ook. Solidariteit onder de westerse bondgenoten is de afgelopen decennia vaak ver te zoeken geweest, maar nu is die er. Als het niet zo’n tragedie was voor de Oekraïners, zou je er Poetin bijna voor bedanken. 

Dat Vladimir Poetin de oorlog tegen Oekra&iuml;ne gaat winnen is waarschijnlijk, maar niet zeker. Wat wel zeker lijkt is dat hij zich heeft misrekend op de geopolitieke schok die hij teweeg heeft gebracht. Hij dreef de doorgaans kibbelende westerse mogendheden in elkaars armen, isoleerde zijn land financieel, cultureel en sportief en haalde zich zelfs de toorn op de hals van China, de reus die hem doorgaans gedwee volgt.&nbsp;
In de Europese Unie voltrekt zich een ware revolutie. De Brusselse moloch, die jarenlang overhoop kan liggen over landbouwsubsidies of visserijprijzen, sloot binnen enkele dagen de rijen en transformeerde zich tot een militaire unie, die indrukwekkende hoeveelheden zware <a href="https://www.youtube.com/watch?v=vWq3v9HuQTA">wapens aan Oekra&iuml;ne</a>&nbsp;levert. Dissidente geluiden, bijvoorbeeld uit Hongarije, zijn verstomd. &nbsp;
<a href="https://www.dw.com/en/germany-commits-100-billion-to-defense-spending/a-60933724">Duitsland</a>, sinds de Tweede Wereldoorlog met een uitsluitend defensieve krijgsmacht, besloot tot wapenleveranties aan Oekra&iuml;ne, en gaat 100 miljard euro steken in zijn landsverdediging, waarmee ruim de NAVO-norm van twee procent van het BNP wordt gehaald waarop elke Amerikaanse president, van Reagan tot Biden, heeft aangedrongen. In het oog van een mogelijke derde wereldoorlog, vergeet Duitsland de tweede, onder daverend applaus van de Bondsdag en met instemming van de bondgenoten. De Ostpolitik van Willy Brandt, met als kern liever handel dan ruzie met de Russen, gaat het raam uit.&nbsp;
Ook die andere supermacht, China, distantieert zich van Poetin &ndash; niet met zoveel woorden, maar in de VN-Veiligheidsraad onthield China zich van stemming over een resolutie die de Russische invasie afkeurde. En <a href="https://www.politico.eu/article/china-xi-jinping-vladimir-putin-negotiate-ukraine/">president Xi</a> gaf aan dat hij niet gediend is van agressie tegen een onafhankelijk land &ndash; des te opmerkelijker, omdat hij zelf het voornemen heeft Taiwan binnen te vallen.&nbsp;
De Amerikaanse rol als leider van de NAVO is in allerijl hersteld, maar ook bondgenoten als Japan, Taiwan, Zuid-Korea en Australi&euml; steunen de koers van sancties en scherpe afkeuring van Poetins oorlog. Zweden en Finland, bang geworden en diep gegriefd door Poetins dreigementen, omarmen de NAVO nu ook. Solidariteit onder de westerse bondgenoten is de afgelopen decennia vaak ver te zoeken geweest, maar nu is die er. Als het niet zo&rsquo;n tragedie was voor de Oekra&iuml;ners, zou je er Poetin bijna voor bedanken.&nbsp;

Buitenlandcommentator Bernard Hammelburg gaat in zijn column in op de zaken van wereldbelang en plaatst de internationale politiek in context.

Bernard Hammelburg | BNR

Buitenlandcommentator Bernard Hammelburg gaat in zijn column in op de zaken van wereldbelang en plaatst de internationale politiek in context.

Advertisement