Precies drie jaar na de eerste coronamaatregelen hebben de meeste landen, ook Nederland, de laatste beperkingen laten varen. Geen mondkapjes meer, geen zelftestjes, geen advies voor afstand houden, geen nerveus overleg met de baas. Kantoren zijn weer bomvol, net als vliegtuigen. Minder reizen, veel meer thuiswerken, die veranderingen bleven voorgoed, riepen de leiders overal. Wie zei dat we mettertijd precies zouden doorgaan als waar we waren gebleven, moest met pek en veren de stad uit. Ik zou zeggen: kijk maar eens op JFK, Heathrow of Schiphol. Hoezo minder reizen? 

Elk land ging na die eerste maart 2020 door een periode van paniek. Er was nog geen test, laat staan een vaccin, er was te weinig zorgpersoneel, de IC-capaciteit was onvoldoende. En dus deed iedereen maar wat. Donald Trump voedde de complotdenkers door te suggereren dat mondkapjes voor watjes waren. En wat hielp was ultraviolet licht en een injectie in de arm of in de bil met chlorax. In New York meerde een militair ziekenhuisschip af, waar uiteindelijk geen patiënt terecht kwam. Gouverneur Cuomo van New York liet in het geheim oude, zieke patiënten naar verzorgingshuizen overbrengen, waar ze in stilte overleden, buiten de statistieken om. In Spanje kreeg je een bekeuring als je alléén in je eigen auto zat zonder mondkapje. In Israël gingen ze vaccineren met de snelheid van het geluid, en kwamen uiteindelijkvan de regen in de drup. 

En wij? Wij hadden een ‘intelligente lockdown.’ Geen idee wat dat precies betekende. Wij zagen aanvankelijk niets in mondkapjes, en een paar maanden later was je strafbaar zonder masker. Premier Rutte zaaide totale verwarring door in zijn toespraak vanuit het Torentje, op 14 maart, te praten over ‘groepsimmuniteit.’ Als je met je partner op anderhalve meter afstand op een bankje in het park ging zitten, was dat oké. Als je zus met haar partner op meegebrachte stoeltjes op minstens anderhalve meter van elkaar en van jou gingen zitten, kreeg je alle vier een bekeuring van 360 euro, plus een strafblad. Dat werd afgeschaft toen minister van Justitie Grapperhaus op zijn huwelijksfeest zelf uit de bocht vloog. Hij veranderde ‘boete’ in ‘strafbeschikking,’ zodat de kwestie van het strafblad verdween. Voor het verslag van de parlementaire enquêtecommissie gaan we lekker zitten, met een drankje en popcorn. 

In veel landen is uiteindelijk bijna niets veranderd. Zoals bij ons: geen extra IC-capaciteit, nog altijd onderbetaald zorgpersoneel. Massaal thuiswerken? Kijk eens naar de files. Beetje afstand houden? Kijk eens naar restaurants en clubs. Dat ‘nieuwe normaal’ – dat is er nooit gekomen. En gelukkig maar. 

Precies drie jaar na de eerste coronamaatregelen hebben de meeste landen, ook Nederland, de laatste beperkingen laten varen. Geen mondkapjes meer, geen zelftestjes, geen advies voor afstand houden, geen nerveus overleg met de baas. Kantoren zijn weer bomvol, net als vliegtuigen. Minder reizen, veel meer thuiswerken, die veranderingen bleven voorgoed, riepen de leiders overal. Wie zei dat we mettertijd precies zouden doorgaan als waar we waren gebleven, moest met pek en veren de stad uit. Ik zou zeggen: kijk maar eens op JFK, Heathrow of Schiphol. Hoezo minder reizen? 
Elk land ging na die eerste maart 2020 door een periode van paniek. Er was nog geen test, laat staan een vaccin, er was te weinig zorgpersoneel, de IC-capaciteit was onvoldoende. En dus deed iedereen maar wat. Donald Trump voedde de complotdenkers door te suggereren dat mondkapjes voor watjes waren. En wat hielp was ultraviolet licht en een injectie in de arm of in de bil met <a href="https://www.youtube.com/watch?v=zicGxU5MfwE">chlorax</a>. In New York meerde een militair ziekenhuisschip af, waar uiteindelijk geen patiënt terecht kwam. Gouverneur Cuomo van New York liet in het geheim <a href="https://apnews.com/article/new-york-andrew-cuomo-us-news-coronavirus-pandemic-nursing-homes-512cae0abb55a55f375b3192f2cdd6b5">oude, zieke patiënten</a> naar verzorgingshuizen overbrengen, waar ze in stilte overleden, buiten de statistieken om. In Spanje kreeg je een bekeuring als je alléén in je eigen auto zat zonder mondkapje. In Israël gingen ze vaccineren met de snelheid van het geluid, en kwamen uiteindelijk<a href="https://www.theglobeandmail.com/world/article-israel-having-trouble-repeating-its-world-leading-success-in-fighting/"> van de regen in de drup</a>. 
En wij? Wij hadden een ‘<a href="https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/coronavirus-tijdlijn/maart-2020-maatregelen-tegen-verspreiding-coronavirus">intelligente lockdown</a>.’ Geen idee wat dat precies betekende. Wij zagen aanvankelijk niets in mondkapjes, en een paar maanden later was je strafbaar zonder masker. Premier Rutte zaaide totale verwarring door in zijn toespraak <a href="https://www.youtube.com/watch?v=D3QPmphUK_M">vanuit het Torentje</a>, op 14 maart, te praten over ‘groepsimmuniteit.’ Als je met je partner op anderhalve meter afstand op een bankje in het park ging zitten, was dat oké. Als je zus met haar partner op meegebrachte stoeltjes op minstens anderhalve meter van elkaar en van jou gingen zitten, kreeg je alle vier een bekeuring van 360 euro, plus een strafblad. Dat werd afgeschaft toen minister van Justitie Grapperhaus op zijn huwelijksfeest zelf uit de bocht vloog. Hij veranderde ‘boete’ in ‘strafbeschikking,’ zodat de kwestie van het strafblad verdween. Voor het verslag van de <a href="https://nos.nl/artikel/2462777-parlementaire-coronacommissie-sluit-de-rijen-we-gaan-keihard-aan-het-werk">parlementaire enquêtecommissie</a> gaan we lekker zitten, met een drankje en popcorn. 
In veel landen is uiteindelijk bijna niets veranderd. Zoals bij ons: geen extra IC-capaciteit, nog altijd onderbetaald zorgpersoneel. Massaal thuiswerken? Kijk eens naar de files. Beetje afstand houden? Kijk eens naar restaurants en clubs. Dat ‘nieuwe normaal’ – dat is er nooit gekomen. En gelukkig maar.

Buitenlandcommentator Bernard Hammelburg gaat in zijn column in op de zaken van wereldbelang en plaatst de internationale politiek in context.

Bernard Hammelburg | BNR

Buitenlandcommentator Bernard Hammelburg gaat in zijn column in op de zaken van wereldbelang en plaatst de internationale politiek in context.

Advertisement